Ο πλάτανος

Στην πράσινη πλάση όταν ξαπλώσεις,
ο νους ανθίζει όλα τα καλά κρυμμένα όνειρα,
το φως του ήλιου που σε τυφλώνει αγγίζει την επιθυμία σου,
που σαν δεχτείς στο πρόσωπο κι αφεθείς, θα είσαι έτοιμος να τα εκπληρώσεις.

Γυμνός νιώθεις με το νερό του ποταμού να δροσίζει άκρα κι αισθήσεις,
ενώ το ανάλαφρο αεράκι ψιθυρίζει τα μυστικά σου,
καθώς ορθώνεις τον κορμό
κι απλώνεις σαν πλάτανος.

Στην πράσινη πλάση όταν μάθεις πως ξαπλώνουν,
να ξέρεις πως τα όνειρα ρίζωσαν και δεν μιλούν,
η φύση τον πλάτανο αργά και σταθερά θα μεγαλώσει
που ο ίσκιος του γλυκός θα σου τα εξομολογηθεί, όταν εσύ από κάτω του ξαπλώσεις.




Β.Χ.
  

Τα προσωπικά μας φυλαχτά

Ο άνθρωπος που φεύγει απ τη ζωή
μένει σαν το προσωπικό σου φυλαχτό
καθώς τον κρατάς στην καρδιά και στο μυαλό.
όταν τον λησμονείς να ξέρεις
είναι η λαχτάρα του μυαλού που ψάχνει για οδηγό.
κι όταν τον σκέφτεσαι να μην παγώνεις άσ' τον να σου χαϊδεύει το μυαλό
κάτι θα σου θυμίσει, ίσως όλα αυτά που είχες αγαπήσει.



Β.Χ.

Η κατάρα των τοσοδούλικων

Christopher Boffoli

Τα δάχτυλα μου φαίνονται πολλά, τα πράγματα όλα γύρω μου ακόμα περισσότερα κι όλος ο κόσμος πολύς κι απέραντος.
Πολλά από δαύτα μπορείς να τα δεις και να τα αγγίξεις, ενώ τα λίγα μοιάζουν σαν μυρμήγκια τοσοδούλικα που ποτέ δεν πρόκειται να πιάσεις.
Είναι η κατάρα των λιγοστών που όταν τα αναζητάς μένουν άφαντα.
Τα λίγα, που μπορεί να έχεις για μια στιγμή έχουν τόση αξία, προκαλούν τέτοια ευτυχία.
Κι αν κάποιοι πουν, πως χάνοντας τα πολλά παίρνουν αξία τα λίγα, έχουν χάσει το νόημα καθότι και πολλά να' χεις μπορεί να μην αξίζουν τίποτες μπροστά στο βίωμα, στο άκουσμα, στο άγγιγμα αυτών των λιγοστών.
Το να παραμένεις λάτρης των τοσοδούλικων δεν έχει απλά μια ρομαντική ομορφιά, η ανακάλυψή τους είναι πηγή για τον διψασμένο και βάλσαμο στον άρρωστο.
Γι' αυτό σου λέω φίλε μου να τα προσέχεις αυτά τα λίγα είναι καταραμένα αναγκαία!

Πιάνεις να συμμαζέψεις, όλα όσα άφησαν πίσω

Μια σκέψη, μια ιδέα μια αγκαλιά 

να τα μαζέψεις σαν σκουπίδια γιατί την ελπίδα φαίνεται να την χάσαμε 

Ούτε για την ανακύκλωση είναι..

_________________________________________________________________________________

Κάποια στιγμή περιμένεις πως θα γυρίσεις το βλέμμα πίσω και θα δείς μια μεγάλη φωτιά να τα' χει κάψει όλα και θα φανεί ένα μικρό μειδίασμα στα χείλη σου που στα' σφηξαν με τα χαμένα βλέμματά τους.

_________________________________________________________________________________

Όταν βγαίνω εκεί έξω, έχω μια ανάγκη να τα ζήσω όλα. να τα μυρίσω και να τα αισθανθώ. είναι βλέπεις το ένστικτο που δεν μπορεί να το ελέγξει κανείς.      μα σαν αντικρίσω τους επαναστατικούς, τους ανθρωποφάγους, τους τρελούς, τους παθητικούς, τους υπόλοιπους, τους λίγους και τους πολλούς, συνειδητοποιώ πως η ταμπέλα που έχουν βάλει σε καθέναν μας είναι τόσο μεγάλη αλλά καθόλου προσδιοριστική.
Γιατί τον προσδιορισμό του απάνθρωπου δεν το γράφουν στο κούτελο κανενός. μόνο που ξέχασαν αυτοί οι έξυπνοι, πως προδίδονται απ΄τις πράξεις τους, που με όποιο επίθετο και αν τις προσδιορίσουν δεν παύουν να είναι αυτό που αισθάνεσαι μια γροθιά στο στομάχι.

_________________________________________________________________________________

Και ξανά και πάλι με ζαλίζουν αυτά τα κατασκευασμένα.

Κατασκευασμένες σκέψεις, λόγια ακόμα και συναισθήματα.

Ε!ου! κάνε ένα γύρω απ΄τον εαυτό σου κι αφέσου να ζαλιστείς απ' τον χορό τον δικό σου!

Λουλούδι

το πιο όμορφο λουλούδι είναι αυτό που δεν θα αφήσω να μαραθεί

ακόμα κι αν ζεις μες το σκοτάδι

ακόμα κι αν ο ήλιος όταν φεύγει σε μελαγχολεί

ακόμα κι αν αδύναμες σκιές σε περιτριγυρίζουν

ακόμα κι αν δεν αντέχεις εκεί 

ακόμα κι όταν σπαρταράς μ ενα γιατί

εκεί που ολα γύρω σου δεν έχουν πως και τι

εκεί στο τίποτα που αφέθηκες για άλλη μια φορά να εγκλωβιστείς

να ξέρεις δεν θα σ αφήσω ποτέ να μαραθείς

την πιο ζεστή μου αγκαλιά, τα πιο σφιχτά μου χέρια, το πιο δροσερό νερό 

θα σου προσφέρω σε καθε σκίρτιμα κι αδυναμια

για τη στιγμή που θα χαμογελάσουμε μαζί .
(*για το Λουλούδι μου)

....

Εγωκεντρικοί άνθρωποι που ψάχνουν να καθεφτιστούν. Οι ίδιοι που αναζητούν στους άλλους, μόνο το είδωλό τους. Θέλουν να πέσουν στο πηγάδι της ίδιας τους της φάτσας.
Μπλούμ κι έπεσες! Φτού ξελευθερία και τον βρήκες τον δίδυμο εαυτό σου.

Κοίταξέ τον! Μύρισέ τον! Δεν έχεις λόγους ν αμφιβάλεις, σου μοιάζει.
Μετά χρειάζεται να τον θαυμάσεις. Μπορείς να δείξεις και τον ενθουσιασμό σου,δεν έχεις λόγο να συγκρατηθείς. Αυτός θα καταλάβει, όπως καταλαβαίνεις κι εσύ. Αυτός θα ακολουθήσει, ό,τι τον προστάξεις εσύ. Μπορείς να αισθανθείς τόσο τυχερός κι ολοκληρωμένος γιατί βρήκες αυτό που έψαχνες.
Είναι ο τέλειος επιφανειακός εαυτό σου.

Σε προτρέπω: Απόλαυσέ τον ηδονικά. Σημάδεψέ τον με ό,τι περισσότερο έχεις σιχαθεί, με ό,τι περισσότερο έχεις αγαπήσει. Πέσε πάνω του και κατασπάραξέ τον.
Κι όταν δεν μείνει τίποτα απο σάρκα και κόκκαλα,αναλογίσου αν έχεις μάθει να εκτιμάς τους ανθρώπους. Αν είσαι έτοιμος να ξεπεράσεις τον εαυτό σου και να τολμήσεις να καθρεφτιστείς στα μάτια τους. Τότε ίσως ανακαλύψεις την ανθρωπιά. Αυτή,που δεν έχει να σε θαμπώσει με ψεύτικα αστραφτερά στολίδια. Αυτή που έχει μάθει να εξισώνει την διαφορετικότητα σε ομοιότητα και την ανισότητα σε ισότητα.

......

Η ζωη σου στιγμές απο φωτογραφίες.

Στιγμές γραμμένες στο φως μ ένα κλικ.

Θαρρείς πως εγλώβισες το φως κ χάρηκες. 

Κι όμως ακόμα βασανίζεσαι με την σκέψη μήπως εκανες λαθος.

Ξεχνάς πως την σκέψη μπορείς να την φυλακίσεις, να την κάνεις ιδεα ανυπόφορη οχι ομως και το φως.

Αυτό θα είναι πάντα εκεί για να σε λούζει. 

"Τρείς ανθοί"

Στίχοι:Θανάσης Παπακωσταντίνου

image from Emilio Gomariz

"Καθε δέσμευση είναι ολιγορία αμα θες δεσμά φαε ιδεολογία"

photo by Ansel Adams

Παει καιρός, που "έγινε η απώλεια συνήθειά μας". Μα αυτή μου λες, δεν είναι μια απώλεια σαν όλες τις άλλες είναι ακρωτηριασμός της ελευθερίας μας και αργός υπνωτισμός του εαυτού μας. Παει καιρός που είχα να ψάξω την ιδέα. Πήρα λοιπόν τους δρόμους με δυο αλλαξιές στην νάϋλον σακούλα και συνάντησα τους παλιούς μου γνώριμους. Μήπως κι έτσι, αλλάξω την αιχμαλωσία που ο καιρός με προστάζει να διαλέξω. Να ψάξω τον εαυτό μου στα μάτια των άλλων. Να κάνω έναν περίπατο, οχι στον μονόδρομο που με είχαν βάλει να ακολουθήσω, αλλά στον λαβύρινθο του κόσμου εκεί έξω. Μόνο που το τέρας δεν ήταν άλλο από τον ίδιο μου τον εαυτό. Έτσι κατάλαβα, πως ο κόσμος δεν έχει δρόμους, μήτε λαβύρινθους. Ο κόσμος είναι εκεί, είναι εδώ.. Στην ολότητά του, τίποτ'άλλο από μια λέξη που μετουσιώνει την ύπαρξή του στο χώρο που εσύ θα ορίσεις.Τους δρόμους και τις πορείες που θα ακολουθήσεις, εσύ καθορίζεις να τις κάνεις ευθείες, κύκλους ή αδιέξοδα κι εκεί που θα φτάσεις δεν θα σε περιμένει κανείς. Θα μείνεις μόνος για να λησμονήσεις αυτό που είχες παραλείψει,το θάρρος και την τόλμη  σου.
Αυτά συλλογίστηκα κι όταν γύρισα, τίποτα δεν είχε γράψει κανείς στην άσπρη κόλλα που είχα αφημένη πάνω στο γραφείο, δεν την είδε; Θα λεγα καλύτερα πως δεν τόλμησε. Κανείς δεν τόλμησε, να γράψει την αλήθεια κι ακόμα χειρότερα κανείς δεν είχε το θάρρος να την ξαστομίσει. Ένιωσα πως δεν είχα ανάγκη την ιδέα, ούτε να δεσμεύσω τον εαυτό μου να την βρεί. Τι να σου κάνει η ιδέα! Στις μέρες μας κι αυτή έχει γίνει μια δέσμευση, για να δικαιολογήσει την μετριοπάθειά μας.
Άφησα λοιπόν το χαρτί να κιτρινίσει, γιατί την αλήθεια την μοιράζω με χαμόγελο.  

Προστάτες...(κάποιες πρόχειρες μη καλογραμμένες σκέψεις)

Ποιος υπερασπίζεται την ευτυχία?

Ποιος υπερασπίζεται μια δίκαιη νοοτροπία?

Δέχομαι τις κουβέντες, κουβέντες των ανθρώπων όπου καθένας έχει να σου πει και τη δική του ιστορία. Πολλές φορές χάνω την αλήθεια του λόγου, γιατί αδυνατώ να διακρίνω τις προθέσεις των ανθρώπων.

Πάραυτα, δεν έχω λόγο να παίξω τον δικαστή για να κρίνω το δίκαιο. Αναρωτιέμαι όμως ποιος έκρινε για μένα χωρίς εμένα, πως όλα θα τα δέχομαι? Αν η δημοκρατία μου και ο πολιτισμός μου, αν το δικαίωμα του λόγου και της ελευθερίας μου, φαίνονται αδυναμίες τότε αυτός που θα τα εκμεταλλευτεί, αυτοί που χρόνια τα εκμεταλλεύονται στο όνομα της αγάπης και του κοινού καλού, δεν είναι τίποτα άλλο από μικρά φοβισμένα ανθρωπάκια.

Ποιος σας είπε πως δεν μεγάλωσα? ποιος σας είπε πως δεν έχω κρίση ?απλά σας λυπάμαι, λυπάμαι την ηλικία σας. Θλίβομαι για την νοοτροπία που τόσα χρόνια σας έχουν πείσει να ακολουθείται με λόγια ντυμένα στο ψέμα, για να προασπίζεστε το τομάρι και το συμφέρον σας. Κι όλα αυτά στο όνομα της ελευθερίας.

Απαξιώνω να σας απαντήσω, όμως δεν σας κρύβω πως με πληγώνεται. Έχω κουραστεί το ίδιο έργο.

Μα γιατί να σας αφήνω στην ιδέα πως κάνετε κάτι σπουδαίο?

Νομίζεται πως είστε σπουδαίοι, νομίζεται πως σας πιστεύουμε?

Μείνετε στον ύπνο σας και θα’ ρθει η στιγμή που θα’ στε μόνοι. Θα βιώσετε την πιο σκληρή απάντηση, την μοναξιά σας.

Δείτε με να πετάω και περιγελάστε με. Δείτε με να χαμογελάω και κλωτσήστε με. Δείτε με να κλαίω και πατήστε με.

Μα όσο κι αν προσπαθείτε, σημασία δεν θα' χετε από μένα καμιά. Όσο κι αν με χτυπάτε, δεν θα το λερώσω το χέρι μου για τα δικά σας αρρωστημένα μυαλά.

Ξεπέρασα τους φόβους, ξεπέρασα κι εσάς.

Κι όταν με μαστιγώνεται με λόγια βαριά εγώ θα σας λυπάμαι όλο και πιο πολύ.

Όμως δεν θα με κάνετε να σας μισήσω, δεν θα αλλοιώσετε τις αξίες μου, δεν θα αλλοιώσετε τις ελευθερίες μου. Κι αν γι αυτό, σας μοιάζω ευάλωτη, τότε καλύτερα ευάλωτη παρά ένας ακόμα βασανιστής σαν κι εσάς. Καλύτερα δυνατή με αδυναμίες, παρά δυνατή με φόβους.

Με τον φόβο δεν θα καταφέρεται να με ελέγξετε, ούτε καν να με εξοργίσετε.

Τους φόβους και τα πρέπει τα έσυρα απ το τέλος, έως την αρχή και τα ξεκοκάλισα με τα δόντια.

Εσείς τα κάνατε καθημερινό γεύμα με σάλτσες από ψέματα κι εκφοβισμούς. Όμως στην γεύση την ίδια αηδία μένουν να έχουν.

Μια αηδία εμετική όπως και τα κόμπλεξ σας.

Έμαθα να ακούω, να τα ακούω όλα. Έμαθα να σέβομαι, να τα σέβομαι όλα μέχρι αηδίας.

Κι αν άκουσα δεν υπάκουσα κι αν δέχτηκα δεν αποδέχτηκα.

Έμαθα να καταλαβαίνω τους ανθρώπους, να τους συμπονώ, να τους προσφέρω, να τους αγαπώ,γιατί ήταν άνθρωποι, άνθρωποι δικοί μου. Μα βλέπεις τις ελευθερίες σήμερα οι άνθρωποι έχουν μάθει μόνο να τις εκμεταλλεύονται. Σε βλέπουν ελεύθερο και θέλουν αμέσως να σε δέσουν, να σε ελέγξουν. Τόση είναι η βλακεία τους. ‘Ανθρωπε, του λες απόλαυσε! δέξου την ομορφιά που σου προσφέρω απλόχειρα! Κι αυτός σου δίνει μια στο χέρι.

Με έμαθαν πως η ζωή είναι τόσο όμορφη, τόσο παραδεισένια. Πως οι επιλογές είναι στο χέρι μου. Μα αυτοί που μου το έμαθαν, δεν σεβάστηκαν την ελευθερία μου. Μου προσέφεραν τις πιο ωραίες αναμνήσεις, τα πιο πλούσια αγαθά, όμως δεν άκουσαν την γνώμη μου.Τους ευχαριστώ, ναι! τους ευχαριστώ που με αγάπησαν, τους ευχαριστώ που ήταν πλάι μου, τους ευχαριστώ για όσα μου προσέφεραν. Μα σαν μεγάλωσα, δεν δέχτηκαν να με ακούσουν. Σαν μεγάλωσα με πίεσαν, για να με ελέγξουν. Σαν μεγάλωσα είχαν απαιτήσεις από μένα, όχι για μένα αλλά γι αυτούς. Δεν με ρώτησαν τι θέλω γιατί λένε πως ήξεραν τι θέλω. Ήξεραν λέει πιο είναι το καλό μου. Τώρα που μεγάλωσα ξέρω καλά πως το μέλλον μου είναι μακριά τους, μακριά απ όλους αυτούς που θέλουν να με ορίσουν.

Η ελευθερία μου δεν ορίζεται, απλά πετάει και πέταξε μακριά απ όλους τους «δήθεν» προστάτες μου.

Δεν μου χρειάζονται προστάτες, μου χρειάζονται άνθρωποι με βλέμμα αληθινό.

Ο διάλογος της πολυσήμαντης σιωπής

-Δεν μιλάς άρα σωπαίνεις? Δεν αντιδράς άρα σωπαίνεις? Μια σιωπή χίλιες λέξεις? Μια σιωπή μια στιγμή? Μια σιωπή μια απόλαυση, μια θλίψη? Μια σιωπή για να κρυφτείς? Μια σιωπή αναγκαία?

-Δεν ξέρω τι έχει να πει η σιωπή στους άλλους ξέρω όμως τι λέει σε μένα.

-Με το να μιλάς σιωπάς γιατί σιωπά πολλές φορές το βλέμμα. Με το να αντιδράς σιωπώ γιατί μπορεί να σιωπά η συνείδηση. Μα τι να σου κάνει μισή σιωπή? Στη μισή σιωπή δείχνεις άραγε τον εαυτό σου?

-Δεν ξέρω τι έχει να αποκαλύψει η σιωπή μου στους άλλους όμως ξέρω τι δείχνει για μένα

-Ενώ μιλάς και μετά σιωπάς δείχνεις πράγματι πως η σιωπή σου είναι η αντίδρασή σου?
Προηγείται η σιωπή της σκέψης ή η σκέψη της σιωπής?

-Δεν ξέρω αν προβληματίζει η σιωπή μου τους άλλους όμως ξέρω άραγε γιατί σιωπώ εγώ?

*painter:Chiharu Shiota

φφφφφφ....φου..φου..

Θυμήσου*, θυμήσου την πρώτη χαρά σου

το πρώτο σου φιλί

Σαν να μην είχαμε ακόμα παρελθόν

Ξεχάστε με, ξεχάστε με για όλα τα δεινά

Ξεχάστε με για όλες τις δυσπιστίες

τις δυσαρέσκειες, τον πόνο

Θυμήσου, το να θυμηθείς, πάρα πολύ εύκολο, είναι τόσο εύκολο

Κλαψούρισε, και στη συνέχεια γκρίνιαξε, είναι πολύ εύκολο, είναι τόσο εύκολο

Θα πρέπει όλα να τα θυμόμαστε, είναι πολύ πιο δύσκολο

Θα πρέπει όλα να τα απογειώσουμε, να τα καθαρίσουμε, να κάνουμε αγνά τα πάντα

Θα πρέπει όλα να αρχίσουν, να διαγράψεις το παρελθόν

Θα πρέπει όλα να αρχίσουν, να επανέλθω και όλα να σπάσουν

Θα πρέπει να

Ξεχάσω

(*Θυμήσου=Λησμόνησε)

-Effacer le passe (composed by Andrea & Ennio Morricone

sung by Gérard Depardieu)

kalh prwtomagia!!

ta agria petoumena den vriskoun phgh..

se xerw xronia exeis allaxei ki omws den se xerw giati den borw diakrinw ton neo sou eafto. giati mou les pws akoma den exeis epanelthei.ki afth i lexh menei...

mia lexh "epanerxomai"....

anthrwpoi pou zoun entones katastaseis,aftoi pou exoun plhgwthei poly,pou tous exei erthei ena megalo xastouki theloun xrono gia na sunelthoun.Arage tha sunelthoun otan niwthoun na exoun pesei kai na sunexizoun na peftoun arage tha shkwthoun xana?Megalwnoun,ta xronia pernane i plhgh menei,allwste to mualo dn xexnaei,oute i mnhmh diagrafei,apla me ton kairo mathainei na adiaforei kai na sunexizei.

o xronos deixnei summaxos ths adiaforias,mexri na erthei ena epomeno xatouki pou tha xupnhsei nees idees.to xastouki tha se kanei na suneltheis kai na synexiseis.Omws to na zhtas na epaneltheis,einai san na thes na gyriseis ston palio sou eafto.aftos einai o skopos? ekei vrisketai i eftuxia sou?den tha to lega,to stoixhma einai na vreis ton neo eafto sou,ki apo kei na xekinhseis,kouvalwntas moiraia kai ton palio sou eafto, tis xares tis lupes tis plhges kai ta anthh tou.giati loipon enw fainetai na proxwras, na exeis aftopepoithhsh, na agapas ton eafto sou, na exei fugei i ekdikish, na kaneis nea pragmata, mesa sou niwtheis pws akoma den exeis epanelthei?Akoma perimeneis?ti perimeneis?esy eisai aftos pou tha zhthseis.kalytera loipon na matheis na zhtas,na zhtas ap tous allous na zhtas ki apo sena,ta perissotera apo sena.ekei tha fanei i dynamh sou ki an den tin exeis, vres tropous na tin prokaleseis na vgei stin epifaneia,afou akoma den gerases, to kormi kai to mualo sou exoun energeia na dwsoun.ki an les pws einai ligh kai den sou ftanei,dokimase prwta na prokaleseis tin dynamh sou ki ekei tha vreis nea energeia gia na fortwseis.an akoma epimeneis tote na xereis pws meneis sthn adraneia,oso den zhtas eisai adranhs stin ousia,opws len stis meres mas vriskesai se katathlipsh.katathipsh lene pws onomazoun ton susswreumeno thumo kai pono pou katapiezoume.gia poso tha katapiezeis ton eafto sou?oso ton katapiezeis esy, toso evalwtos eisai na se katapiesoun kai oi alloi,xwris na to katalaveis.tha deis ton eafto sou apenanti na ton tsakizoun ki esy apla tha kathesai xwris na kaneis tipota?kapote antidrouses kai tsakizes tous katapiestes sou,tous petages mexri kai boukalia sto kefali,anaves fwties,omws oute tote eniwses pws epanerxesai.giati tote apla ektonwnwsoun, evgazes to thymo kai tin orgh sou, alla dhmiourgouses nees katapieseis ston eafto sou.dhmiourghse,ftiaxe,kommati kommati mera me tin mera kati kainourgio kai tha to agaphseis giati afto tha einai diko sou,kai tha to xariseis,tha to daneiseis, akoma ki an to sureis ston pato den tha to afhseis giati tha einai o,ti pio polutimo pote tha exeis.tha to dialuseis alla tha xereis na to xanaftiaxeis,tote tha epaneltheis.an hsoun sigouros pws afto pou eixes prin ki exases,epeidh sto dialusane, epeidh to afhses htan afto pou htheles tote tha hxeres pws na to xanaxtiseis.afou den to xeis kataferei akoma,den tha katafereis ki argotera i meta apo xronia kai ap tin adraneia tha varetheis na prospatheis.dhmiourghse kati neo loipon.min meneis sto na perimeneis pote tha xanaftiaxeis to spiti apo staxu,ftiaxe ena kainourgio apo touvla ki an to dialusoun ki afto oi lukoi ftiaxe ena pio gero.apo ti?afto esy tha to anakalupseis.

Που πήγε το τίναγμά σου άνθρωπε?

Είδα σου κόψαν τα φτερά!

ένιωσα τον βίαιο ακρωτηριασμό σου.

μα φώναξα,ούρλιαξα τόσο βουβά!

πρόλαβα να τινάξω το σώμα μου,να φύγει ο πόνος,γιατί κι εμένα μ΄άφησαν χωρίς φτερά

Κι όμως, τινάζομαι ακόμα από συνήθεια,σαν να προσπαθώ ξανά να ανοίξω τα κομμένα μου φτερά.

Κάποτε,τ΄άνοιγα μ ένα τίναγμα τόσο κομψό,τόσο αποφασιστικό,μια απλή κίνηση ελευθερίας!

Μα τώρα το τίναγμα έγινε μια μάταιη προσπάθεια να καλύψω την απώλεια.

θα συνεχίσω να τινάζομαι,γιατί είμαι προορισμένη να πετάω!

Ακόμα κι αν αυτή η κίνηση φαίνεται σαν ένας άσταλος τρυγμός του σώματος σαν μια ελάχιστη επιληπτική αντίδραση,

με ορθό το σώμα δεν θα ξεχάσω να τινάζω τον πόνο

Που πήγε το τίναγμά σου άνθρωπε?

Δεν θες να το θυμάσαι?μήπως ακόμα φοβάσαι?

Φοβάσαι πως θα σε πουν άτσαλο,άγαρμπο..γι αυτό ξέχασες να αντιδράς?

Μα δεν βλέπεις πως έτσι βρίσκεις τον τρόπο ακόμα να πετάς?

Μα δεν βλέπεις τα πουλιά που ακόμα τινάζονται πριν πετάξουν?

Δες,δες! πως τινάζονται και πως πετούν μακρυά,δες τα μέχρι εκεί που το μάτι τα χάνει..

Τοτε θα νοσταλγήσεις θα θυμηθείς πως αν τιναχτείς αν αντιδράσεις θα νιώσεις πως είναι να χάνεσαι ξανά.

να χάνεσαι ψηλά,να φτάνεις εκεί που το μάτι των άλλων δεν θα μάθει ποτέ τον προορισμό σου...

Β.Χ.

Ακόμα ακούω την κούνια που τρύζει

Αυτός ο ήχος,τόσο οικείος.

Τότε ήταν συνεχόμενος.

Θυμάμαι,ήθελε προσπάθεια να γίνει πιο έντονος,για να με φτάσει όσο πιο ψηλά ήθελα να είμαι,για να φτάσει όλα όσα ήθελα να αγγιξω,όλα οσα ήθελα να ανακαλύψω.

Τότε,μου θύμιζε την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ!

Αυτός ο ήχος,με πήγαινε ψηλά και πάλι ξανα-ρυθμικά με επέστρεφε στο χώμα.

Ήθελε δύναμη να σπρώξω το χώμα.

Τώρα,με κουράζει..

Αυτός ο ήχος,έγινε ένα βαρύ κι εκκωφαντικό τρύξιμο.

Μένει να μου θυμίζει πως είμαι καθηλωμένη απ΄το βάρος στο χώμα.Δεν μπορώ να τον κάνω,όπως παλιά να πετάξει.

Μα ακόμα ακούω την κούνια που τρύζει,κάτι θέλει να μου θυμίσει,κατι που έχω παραλείψει.

poso melagxolise autos o topos

Xathika to xerw...kairo exw na grapsw edw...

Me afta ta dyo kommatia pou enas kalos filos mou ta thymise (meta apo mhnes pou exw na ta akousw)mazi me to oti kati exw afhsei pisw,afto to blog,ithela na anoixw afth tin anarthsh gia na ton efxaristhsw...

Emeina apragh sto na sxoliasw olo afto ton kairo tin koinwnikh kai politiki exelixh.to xerw lathos omws tha eimai eilikrinhs,mallon emeina ston kanape mou,emeina stin prospatheia na ferw eis peras tis ypoxrewseis mou.

Xathike i ebnefsh,isws epeidh vlepw siga siga na xanontai oi syllogikes protovoulies.vevaia to syllogiko den einai kati pou erxetai automata.omws parathrw pws borei na sissorevoume polla pragmata mesa mas kai na exoume tin anagkh na ta ekfrasoume,na ta moirastoume oste na zwntanepsoun se dhmiourgikes diexodous,alla den vriskw sybnoia anthrwpwn sybnoia idewn kai diathesewn.

H ebnefsh..afti den tin vriskeis efkola,xreiazetai ypomonh,yparxoun faseis anazhthshs,stigmes siwphs-aparaithtes- omws i pragmatikothta synexws mas prokalei,na apanthsoume(oxi aparaithta na vroume mia lysh, apo kairo eimaste anikanoi na tis vroume,mia antidrasi afto einai olo,mia kravgh,ena postarisma,mia frash,ena pano...).

Me aformh ton titlo pou evala,nomizw pws telika vriskw se emena kai stous gyro mou oti exoume melegxolhsei kapws,pragma oxi kai toso elpidoforw gia ta oneira mas.Mallon ta xasame ki afta....

Pntws gia na min periaftologo allo kalws sas vrika...epistrefw me zwntania thelw na pistevw ki orexh na postarw...

ta leme syntoma!pio aisiodoxa kai maxitika.

(afierwmenh afth i anarthsh ston p.p.)

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

"Κινηματογραφιστές στην ομίχλη"

Filmmakers Of Greece=FOG
http://fogfilms.gr

FOG FILMS: ΤΟ ΠΛΗΡΕΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΡΟΒΟΛΩΝ, ΣΥΖΗΤΗΣΕΩΝ, ΠΑΡΤΥ!!!

ΠΕΜΠΤΗ 5/11
16:00 – 17:00 ΜΙΚΡΟΥ ΜΗΚΟΥΣ, 60′
YHA-HAMARA, 7′. MΙΧΑΛΗΣ ΑΡΙΣΤΟΜΕΝΟΠΟΥΛΟΣTHE HAPPY LIFE, 8′. ΜΙΝΩΣ ΝΙΚΟΛΑΚΑΚΗΣONCE…A DRESS, 14′. MΑΡΙΑ ΠΑΠΑΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ/ΑΧΙΛΛΕΑΣ ΚΕΝΤΩΝΗΣΣΚΑΡΙΜΠΙΜ-ΣΚΑΡΙΜΠΟΜ, 15′. ΜΑΝΩΛΗΣ ΤΣΙΠΟΣ/ΒΑΣΙΛΗΣΝΟΥΛΑΣHE LOOKS LIKE, 15′. AΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΤΣΑΝΤΙΛΑΣ
17:00 – 18:45 ΜΙΚΡΟΥ ΜΗΚΟΥΣ, 100′
Ο ΚΥΒΟΣ ΕΡΡΙΦΘΗ, 4′. ΑΘΗΝΑ ΚΑΤΣΙΜΠΑΡΔΗ DE CAUNESΤΥΧΗ, 17”. ΜΑΡΙΑ ΜΟΣΧΑ ΚΑΡΑΤΖΟΓΛΟΥΠΙΣΩ ΑΠ’ ΤΙΣ ΓΡΙΛΙΕΣ, 18”. ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΠΑΒΕΛΑΣΑΡΙΣΤΕΡΑ-ΔΕΞΙΑ, 14”. ΑΡΓΥΡΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΔΗΣ/ΣΤΑΥΡΟΣΡΑΠΤΗΣΑΠΟΓΡΑΦΗ, 15”. ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΚΑΛΑΜΠΑΚΑΣΕΦΤΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ, 23΄. ΝΙΚΟΣ ΤΖΕΡΜΙΑΔΙΑΝΟΣ
19:00 – 20:45 ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ ΣΤΗ ΔΥΣΗ, 110′, ΚΩΣΤΑΣ ΓΑΒΡΑΣ
20:45 ΕΝΑΡΞΗ. ΑΝΟΙΚΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΜΕ ΘΕΜΑ:“ΈΝΑΣ ΝΟΜΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΦΕΡΕΙ ΤΗΝ ΑΝΟΙΞΗ;”ΕΙΣΗΓΟΥΝΤΑΙ & ΣΥΝΤΟΝΙΖΟΥΝ ΟΙ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΩΡΙΑΤΗΣ(ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ), ΜΑΡΚΟΣ ΧΟΛΕΒΑΣ (ΣΚΗΝΟΘΕΤΗΣ-ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ),ΘΑΝΟΣ ΑΝΑΣΤΟΠΟΥΛΟΣ (ΣΚΗΝΟΘΕΤΗΣ-ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ)
22:30 – 00:30 ΣΤΡΕΛΛΑ 113′, ΠΑΝΟΣ Χ. ΚΟΥΤΡΑΣ

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 6/11
17:00 – 18:45 ΣΤΟ ΒΑΘΟΣ ΚΗΠΟΣ 88’, ΚΛΕΑΝΘΗΣ ΔΑΝΟΠΟΥΛΟΣ
19:00 – 20:45 ΚΑΠΕΤΑΝ ΚΕΜΑΛ, Ο ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ 72′, ΦΩΤΟΣ ΛΑΜΠΡΙΝΟΣ
20:45 – 22:30 GUILT 93′, ΒΑΣΙΛΗΣ ΜΑΖΩΜΕΝΟΣ
22:30 – 00:30 ΜΑΥΡΟ ΛΙΒΑΔΙ 104′, ΒΑΡΔΗΣ ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ

ΣΑΒΒΑΤΟ 7/11
16:00 ΑΝΟΙΚΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΜΕ ΘΕΜΑ:“Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΤΑΙΝΙΑ ΜΙΚΡΟΥ ΜΗΚΟΥΣ”ΕΙΣΗΓΟΥΝΤΑΙ & ΣΥΝΤΟΝΙΖΟΥΝ ΟΙ ΣΚΗΝΟΘΕΤΕΣ ΜΙΚΡΟΥΜΗΚΟΥΣ: ΝΙΚΟΣ LABOT, ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΚΑΛΑΜΠΑΚΑΣ, ΣΤΑΥΡΟΣΡΑΠΤΗΣ, ΦΟΙΒΟΣ ΚΟΝΤΟΓΙΑΝΝΗΣ.
17:00 – 18:45 BANK BANG 93′, ΑΡΓΥΡΗΣ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ
19:00 – 20:45 Η ΖΩΗ ΣΤΟΥΣ ΒΡΑΧΟΥΣ 98′, ΑΛΙΝΤΑ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
20:45 – 22:30 ΧΡΥΣΟΣΚΟΝΗ 85′, ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ ΜΑΝΤΑ
22:30 – 00:30 RICORDI MI 100′, ΣΤΕΛΛΑ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ

ΚΥΡΙΑΚΗ 8/11
16:00 ΑΝΟΙΚΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΜΕ ΘΕΜΑ:“ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΤΑΙΝΙΑ: ΕΜΠΟΡΙΚΗ Ή ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΗ;ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟΙ ΤΡΟΠΟΙ ΔΙΑΝΟΜΗΣ”ΕΙΣΗΓΟΥΝΤΑΙ & ΣΥΝΤΟΝΙΖΟΥΝ ΟΙ ΣΚΗΝΟΘΕΤΕΣ,ΝΙΚΟΣ ΠΕΡΑΚΗΣ, ΣΤΕΛΛΑ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ, ΑΛΕΞΗΣ ΚΑΡΔΑΡΑΣ
17:00 -18:45 ΓΚΙΝΕΣ 94′, ΑΛΕΞΗΣ ΚΑΡΔΑΡΑΣ
19:00 – 20:45 ΡΥΘΜΟΙ ΚΑΙ ΡΙΜΕΣ 77′, ΝΙΚΟΣ ΣΚΑΡΕΝΤΖΟΣ
20:45 – 22:30 ΑΛΛΟΣ ΔΡΟΜΟΣ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ 87′, ΣΤΑΥΡΟΣ ΨΥΛΛΑΚΗΣ
22:30 – 00:30 ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΠΛΑΤΩΝΟΣ 103′, ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΤΣΙΤΟΣ

ΔΕΥΤΕΡΑ 9/11
16:00 – 17:00 ΤΟ ΦΩΣ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΑΥΓΗ, 38’, ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΕΓΑΡΧΙΩΤΗΣ
17:00 – 18:45 ΠΕΘΑΙΝΩ ΓΙΑ ΣΕΝΑ, 101′, ΝΙΚΟΣ ΚΑΡΑΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
19:00 – 20:45 Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΕΥΡΙΔΙΚΗ, 70’, ΦΡΕΝΤΥ ΒΙΑΝΕΛΗΣ
20:45 – 22:30 ΞΕΝΕΣ ΣΕ ΞΕΝΗ ΧΩΡΑ, 95′, ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΤΟΣ
22:30- 00:30 ΤΟ ΚΑΚΟ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΩΝ ΗΡΩΩΝ, 88′, ΓΙΩΡΓΟΣ ΝΟΥΣΙΑΣ

ΤΡΙΤΗ 10/11
16:00 ANOIKTH ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΜΕ ΘΕΜΑ:“ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ ΣΗΜΕΡΑ”ΕΙΣΗΓΟΥΝΤΑΙ & ΣΥΝΤΟΝΙΖΟΥΝ ΟΙ, ΒΑΛΕΡΙ ΚΟΝΤΑΚΟΥ (ΣΚΗΝΟΘΕΤΗΣ-ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ)ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΕΪΠΙΔΗΣ (ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΦΕΣΤΙΒΑΛΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ)
17:00 – 18:45 ΟΛΑ ΘΑ ΠΑΝΕ ΚΑΛΑ, 95′, ΓΙΑΝΝΗΣ ΞΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ
19:00- 20:45 ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΛΥΜΠΟ ΣΤΟ ΕΒΕΡΕΣΤ, 80′, ΠΑΥΛΟΣ ΤΣΙΑΝΤΟΣ
20:45 – 22:30 ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΧΟΡΩΔΙΑΣ, 68′, ΛΟΥΚΙΑ ΡΙΚΑΚΗ
22:30 – 00:30 ΣΥΝΤΡΙΜΜΙΑ ΨΥΧΗΣ, 112′, JEREMY PODESWA

ΤΕΤΑΡΤΗ 11/11
16:00 – 17:00 ΜΙΚΡΟΥ ΜΗΚΟΥΣ Γ’ 60′
ASSIGNED, 18′. ΠΕΤΡΟΣ ΧΑΛΑΡΗΣΜΙΑ ΝΥΧΤΑ ΜΑΖΙ, 13′ . ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΑΣΤΡΙΝΑΚΗΜΑΡΙΑ, 27′ . ΘΑΝΑΣΗΣ ΣΑΡΑΝΤΟΣ
17:00 – 18:45 ΜΙΚΡΟΥ ΜΗΚΟΥΣ Δ’ 100′
ΠΥΡΕΤΟΣ, 10′ . ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΠΟΥΓΙΟΥΚΟΣΜΕΤΑ ΤΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΟ ΗΧΟ, 14′ . ΑΧΙΛΛΕΑΣ ΚΥΡΙΑΚΙΔΗΣΟ ΑΛΤΗΣ ΚΑΙ Ο ΠΕΠΟΝΟΚΗΠΟΣ, 15′ . ΝΑΝΑ ΛΟΥΚΟΥΒΑΣΙΛΗΣ ΚΑΡΑΓΙΩΡΓΟΣ, 24′ . ΦΟΙΒΟΣ ΚΟΝΤΟΓΙΑΝΝΗΣΜΠΑΛΟΣ ΚΑΚΟΣ ΧΟΡΟΣ, 30′ . ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΠΙΤΟΣ
19:00 – 20:45 ΚΥΝΟΔΟΝΤΑΣ, 96′, ΓΙΩΡΓΟΣ ΛΑΝΘΙΜΟΣ
20:45 ΛΗΞΗ – ΑΝΟΙΚΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΜΕ ΘΕΜΑ:“ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ”.ΕΙΣΗΓΟΥΝΤΑΙ & ΣΥΝΤΟΝΙΖΟΥΝ ΟΙ ΣΚΗΝΟΘΕΤΕΣ,ΒΑΡΔΗΣ ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ, ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΒΟΥΛΓΑΡΗ,ΕΛΙΣΑΒΕΤ ΧΡΟΝΟΠΟΥΛΟΥ
22:30 – 00:30 ΜΙΚΡΟΥ ΜΗΚΟΥΣ, 180′
ΚΙ ΕΓΩ ΓΙΑ ΜΕΝΑ, 19’. ΤΖΩΡΤΖΗΣ ΓΡΗΓΟΡΑΚΗΣΓΑΤΑ ΕΞ’ ΟΥΡΑΝΟΥ, 22΄. ΔΗΜΗΤΡΑ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΥΜΕSCECINA, 32′ . ΣΟΦΙΑ ΕΞΑΡΧΟΥΟΣΙΚΙ, 14”. ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΕΣΛΕΜΕΣΝΑΝΟΥΡΙΣΜΑ, 15′ . ΓΙΑΝΝΑ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΥΚΑΤΑΛΗΨΗ, 17′ . ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΧΑΤΖΗΣHELLMETS, 15′. ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΥΚΟΥΜΑΣΟ ΣΚΥΛΟΣ, 20΄. ΝΙΚΟΣ LABOTBLACK WATER, 30′. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΦΡΑΓΚΟΠΟΥΛΟΣ

ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΤΥ!
Πέµπτη 5/11 πάρτυ έναρξης µε djs και visuals, 23:30booze (Κολοκοτρώνη 57)
Πέµπτη 12/11 παρτυ λήξης, 21:00χρήστος θηβαίος, berlin brides, lost bodies, felizol, the boy, sancho vs biomassbios (Πειραιώς 84)

Με τον καιρό να ναι κόντρα, έχει τιμή σαν πετάς

Με τον καιρό να ναι κόντρα, έχει τιμή σαν πετάςνα μένεις μόνος, να μένεις μόνοςΓια ιδέστε όλοι δέστε και μένα άλλο δε ζητώπου χω στους ώμους φτερά σπασμένα και ακροβατώ...