Είδα σου κόψαν τα φτερά!
ένιωσα τον βίαιο ακρωτηριασμό σου.
μα φώναξα,ούρλιαξα τόσο βουβά!
πρόλαβα να τινάξω το σώμα μου,να φύγει ο πόνος,γιατί κι εμένα μ΄άφησαν χωρίς φτερά
Κι όμως, τινάζομαι ακόμα από συνήθεια,σαν να προσπαθώ ξανά να ανοίξω τα κομμένα μου φτερά.
Κάποτε,τ΄άνοιγα μ ένα τίναγμα τόσο κομψό,τόσο αποφασιστικό,μια απλή κίνηση ελευθερίας!
Μα τώρα το τίναγμα έγινε μια μάταιη προσπάθεια να καλύψω την απώλεια.
θα συνεχίσω να τινάζομαι,γιατί είμαι προορισμένη να πετάω!
Ακόμα κι αν αυτή η κίνηση φαίνεται σαν ένας άσταλος τρυγμός του σώματος σαν μια ελάχιστη επιληπτική αντίδραση,
με ορθό το σώμα δεν θα ξεχάσω να τινάζω τον πόνο
Που πήγε το τίναγμά σου άνθρωπε?
Δεν θες να το θυμάσαι?μήπως ακόμα φοβάσαι?
Φοβάσαι πως θα σε πουν άτσαλο,άγαρμπο..γι αυτό ξέχασες να αντιδράς?
Μα δεν βλέπεις πως έτσι βρίσκεις τον τρόπο ακόμα να πετάς?
Μα δεν βλέπεις τα πουλιά που ακόμα τινάζονται πριν πετάξουν?
Δες,δες! πως τινάζονται και πως πετούν μακρυά,δες τα μέχρι εκεί που το μάτι τα χάνει..
Τοτε θα νοσταλγήσεις θα θυμηθείς πως αν τιναχτείς αν αντιδράσεις θα νιώσεις πως είναι να χάνεσαι ξανά.
να χάνεσαι ψηλά,να φτάνεις εκεί που το μάτι των άλλων δεν θα μάθει ποτέ τον προορισμό σου...
Β.Χ.
1 σχόλιο:
Ζητάω συγγνώμη για την κατάχρηση. Είναι ένα κείμενο που θα το βάλω σε όλα τα μπλογκ που εκτιμώ. Αν προσβάλλω καποιους, διαγράψτε το. Είναι μια ανάρτηση που ανέβασα στο μπλογκ μου και στους ενωμένους μπλογκερς
Μήπως έφτασε η ώρα να σταματήσουμε την κατηφόρα και να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας; Έχουμε έναν τεράστιο τοίχο μπροστά μας, εχουμε μαζευτεί εκατομμύρια μπροστά του κι αντί να κάνουμε όλοι μαζί μια κίνηση να τον πετάξουμε κάτω, καθόμαστε και πετάμε πετραδάκια.
Αυτό που λείπει από την κυβέρνηση, από τους δημοσιογράφους, από τους πολιτικούς, από τους συνδικαλιστές, από όλους εμάς, είναι ΑΡΧΙΔΙΑ. Κανείς δεν έχει τ' αρχίδια να κάνει αυτό που πρέπει.
Προτείνω λοιπόν το εξής: Ας αφήσουμε όλοι κάτω τα πετραδάκια που κρατάμε, ας διώξουμε απ' τα κεφάλια μας όλους αυτούς που έχουν συμφέρον να χωρίζουν τον κόσμο σε πιστούς και άπιστους, φασίστες και αριστερούς, πλούσιους και φτωχούς. Δεν είναι εχθρός μας ο μουσουλμάνος, ο βάζελος, ο αμερικάνος, ο χρυσαυγίτης. Είμαστε όλοι εναντίον του τέρατος που λέγεται καπιταλισμός και με άξονα το χρήμα κάνει τον άνθρωπο απάνθρωπο.
Ήρθε η ώρα να ξεκινήσει ο πόλεμος. Κι αφού δεν υπάρχει κανένα κόμμα ή οργάνωση ή πρόσωπο που να μπορεί ή να θέλει κάτι τέτοιο, ας αρχ'ισει από τους καναπέδες κι απ' την οθόνη μας:
Ζητάω από όλους τους bloggers, facebookers, tweeters κλπ κλπ να σταματήσουν να πετάει ο καθένας το δικό του πετραδάκι. Ας ξεκινήσουμε όλοι να ανεβάζουμε την ίδια ανάρτηση με τον ίδιο τίτλο π.χ. "Δεν τα φάγαμε μαζί, δεν τα πληρώνουμε μαζί." με σκοπό να δημιουργήσουμε κάτι μαζικό. Να γίνει όλη η ελληνική μπλογκόσφαιρα μια ανάρτηση, που θα προετοιμάσει το ξέσπασμα. Αξίζει να προσπαθήσουμε. Κανένας άλλος δεν πρόκειται να μας βοηθήσει να βγάλουμε τις αλυσίδες...
Δημοσίευση σχολίου