ΕΞΕΓΕΡΣΗ
"πράσινοι απειλούν με όπλα"
"μην τρομοκρατείστε απ την παραπληροφόρηση των ΜΜΕ"
"15χρονος νεκρός το μίσος μεγαλώνει, μπάτσοι,γουρούνια,δολοφόνοι"
"κουκουλοφόροι" συλλαμβάνουν μαθητή
"να ποιοι είναι οι κουκουλοφόροι-ασφαλίτες"
Σάββατο 13 Δεκεμβρίου 2008
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΝΕΟΛΑΙΑΣ ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ
Η οργή μας ξεχειλίζει ...
Το Σάββατο το βράδυ ο 15χρονος μαθητής Αλέξης Γρηγορόπουλος, έπεσε νεκρός από σφαίρα αστυνομικού. Αυτή η εν ψυχρώ δολοφονία έδειξε με τον πιο τραγικό και ακραίο τρόπο το πραγματικό πρόσωπο του κατασταλτικού μηχανισμού και της κυβέρνησης και τη χωρίς όρια επίθεση που έχουν εξαπολύσει στα δικαιώματά μας, στην ίδια μας τη ζωή. Η κυβέρνηση επιλέγει να δίνει λεφτά στις τράπεζες και σφαίρες στη νεολαία.
Η δολοφονία του Αλέξη δεν μπορεί να θεωρηθεί μεμονωμένο περιστατικό. Επί χρόνια, η ελληνική αστυνομία συλλαμβάνει και βασανίζει μαθητές, φοιτητές, εργαζόμενους και μετανάστες. Χωρίς κανέναν έλεγχο από καμία μέχρι τώρα κυβέρνηση, οι σύγχρονοι σερίφηδες κυβερνούν την πόλη. Την πόλη μας. Σε κάθε διαδήλωση, πνιγόμαστε στα χημικά και κυνηγιόμαστε στα στενά από την αστυνομία, μετανάστες απάγονται και δολοφονούνται, τρώμε ανελέητα ξύλο, ενώ άθλια εγκλήματα, όπως η περίφημη "ζαρντινιέρα", μένουν ατιμώρητα. Όσο και να θρηνήσουν οι δολοφόνοι του Αλέξη στις τηλεοράσεις, εμείς γνωρίζουμε πολύ καλά ότι τα χέρια του εκτελεστή ειδικού φρουρού οπλίστηκαν από τις κυβερνήσεις της Ν.Δ και του ΠΑΣΟΚ, που με τη βία και την καταστολή προσπαθούν να μας τρομοκρατήσουν, να μας ελέγξουν.
έχουν κηρύξει πόλεμο στη νεολαία
Το Σάββατο το βράδυ ο 15χρονος μαθητής Αλέξης Γρηγορόπουλος, έπεσε νεκρός από σφαίρα αστυνομικού. Αυτή η εν ψυχρώ δολοφονία έδειξε με τον πιο τραγικό και ακραίο τρόπο το πραγματικό πρόσωπο του κατασταλτικού μηχανισμού και της κυβέρνησης και τη χωρίς όρια επίθεση που έχουν εξαπολύσει στα δικαιώματά μας, στην ίδια μας τη ζωή. Η κυβέρνηση επιλέγει να δίνει λεφτά στις τράπεζες και σφαίρες στη νεολαία.
Η δολοφονία του Αλέξη δεν μπορεί να θεωρηθεί μεμονωμένο περιστατικό. Επί χρόνια, η ελληνική αστυνομία συλλαμβάνει και βασανίζει μαθητές, φοιτητές, εργαζόμενους και μετανάστες. Χωρίς κανέναν έλεγχο από καμία μέχρι τώρα κυβέρνηση, οι σύγχρονοι σερίφηδες κυβερνούν την πόλη. Την πόλη μας. Σε κάθε διαδήλωση, πνιγόμαστε στα χημικά και κυνηγιόμαστε στα στενά από την αστυνομία, μετανάστες απάγονται και δολοφονούνται, τρώμε ανελέητα ξύλο, ενώ άθλια εγκλήματα, όπως η περίφημη "ζαρντινιέρα", μένουν ατιμώρητα. Όσο και να θρηνήσουν οι δολοφόνοι του Αλέξη στις τηλεοράσεις, εμείς γνωρίζουμε πολύ καλά ότι τα χέρια του εκτελεστή ειδικού φρουρού οπλίστηκαν από τις κυβερνήσεις της Ν.Δ και του ΠΑΣΟΚ, που με τη βία και την καταστολή προσπαθούν να μας τρομοκρατήσουν, να μας ελέγξουν.
έχουν κηρύξει πόλεμο στη νεολαία
Η δολοφονία του Αλέξη δεν είναι για εμάς παρά η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Το να είσαι νέος σήμερα στην Ελλάδα ισοδυναμεί με κακούργημα. Σημαίνει να πνίγεσαι στους τέσσερις τοίχους του σχολείου και του φροντιστηρίου, να σπουδάζεις χωρίς καμία διασφάλιση της αξίας του πτυχίου σου, να δουλεύεις χωρίς ωράρια και όρους, να ζεις διαρκώς με το φόβο.
Με το φόβο να μείνεις στην ίδια τάξη, να σπουδάζεις κάτι που δεν σου αρέσει, να μην βρίσκεις ποτέ δουλειά, να μην πάρεις ποτέ μισθό πάνω από 700 ευρώ. Πλέον προσπαθούν να μας ορίσουν και πού θα διασκεδάζουμε και θα κυκλοφορούμε. Από τη στιγμή που είμαστε έφηβοι, μας εμποτίζουν με το φόβο να διεκδικήσουμε αυτά που πραγματικά δικαιούμαστε. Κλέβουν τα όνειρά μας.
Τα θέλουμε όλα πίσω!
Τις τελευταίες μέρες χιλιάδες μαθητές, φοιτητές και εργαζόμενοι βρεθήκαμε στους δρόμους για να δείξουμε ότι δεν μπορούν να μας κοροϊδεύουν άλλο. Για να δείξουμε ότι η ζωή μας μάς ανήκει όσο παλεύουμε για αυτήν. Όσο και να προσπάθησαν, με τις εικόνες στις τηλεοράσεις από τα σπασμένα τζάμια και τα καμμένα αυτοκίνητα, να μας συκοφαντήσουν και να κρύψουν την ενοχή τους, δεν το κατάφεραν. Όσο και να έχουν προσπαθήσει να μας τρομοκρατήσουν για να μην ξανακατέβουμε στους δρόμους, καταλαβαίνουμε ότι δεν υπάρχει άλλη λύση. Η κυβέρνηση επιμένει στην καταστολή. Η κυβέρνηση είναι ανίκανη να καταλάβει ότι η κοινωνία έχει αλλάξει και ότι πρέπει να παραιτηθεί. Γι’ αυτό και θα τη ρίξουμε εμείς. Αν δεν έχουν μάθει να σέβονται μια ολόκληρη γενιά, θα μάθουν να τη φοβούνται.
Δεν θα σταματήσουμε να αγωνιζόμαστε μέχρι να πάρουμε πίσω όλα όσα μας ανήκουν. Ολόπλευρη μόρφωση, δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση, πλήρη και σταθερή εργασία με δικαιώματα, ελεύθερους χώρους και πράσινο, δικαιώματα και ελευθερίες.
Δεν θα σταματήσουμε να αγωνιζόμαστε μέχρι να γυρίσουν όλα ανάποδα και να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας. Θα ενώσουμε τις φωνές μας με τους νέους και τις νέες όλης της χώρας και σε κάθε σχολείο, σχολή, χώρο δουλειάς και γειτονιά θα διεκδικήσουμε όλα όσα μας στέρησαν τόσα χρόνια. Και ακόμα περισσότερα !
ΝΕΟΛΑΙΑ ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ
Με όπλα μας την αλληλεγγύη και τη συλλογική δράση θα πάρουμε πίσω όλα όσα μας ανήκουν!
Τηλέφωνο: 210-3809319 / Email: neolaiasyn@yahoo.gr
ΕΞΕΓΕΡΣΗ
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟΥ ΤΩΝ ΓΕΝΙΚΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΩΝ & ΚΑΤΑΛΗΨΕΩΝ ΑΘΗΝΑΣ
Νομική Σχολή, 12/12/2008
Για έβδομη συνεχόμενη μέρα χιλιάδες διαδηλωτές κατέκλυσαν τους δρόμους της Αθήνας, ενάντια στην τρομοκρατική κυβέρνηση των δολοφόνων και την πολιτική της. Η πανεκπαιδευτική διαδήλωση σήμερα με πάνω από 10.000 φοιτητές και μαθητές, οι εκατοντάδες καταλήψεις στα σχολεία και οι πάνω από 150 καταλήψεις στα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ, δείχνουν την μαχητικότητα και δυναμική αυτού του κινήματος, τη ριζοσπαστικοποίηση μιας γενιάς μέσα από τους μαζικούς της αγώνες, που σπάει την τρομοκρατία της κυβέρνησης και των συμμάχων της στο δρόμο. Η εξέγερση της νεολαίας εκφράζει την κοινωνική οργή απέναντι στην πολιτική που δολοφονεί στη ζωή, την εκπαίδευση, την εργασία, ενάντια στην κυβέρνηση που σφυροκοπά τη νεολαία και την ίδια στιγμή, χαρίζει 28 δις στις τράπεζες. Είναι η πολιτική απάντηση στην κρατική δολοφονία και καταστολή, συνδέεται με τη συνολική πάλη του κινήματος ενάντια στην αντεργατική επίθεση. Το κίνημα μας οργανώνεται με συνελεύσεις – καταλήψεις και απεργίες και θα νικήσει! Όλη η Ελλάδα, από τη Θεσσαλονίκη μέχρι την Κρήτη, τραντάζεται από τις τεράστιες διαδηλώσεις μίας νεολαίας που αντιστέκεται, αγωνίζεται, διεκδικεί και παλεύει για την ανατροπή της κυρίαρχης πολιτικής!
Η κυβέρνηση με τις εξαγγελίες της και τη στάση των δυνάμεων καταστολής οξύνει την επίθεση ενάντια στο λαϊκό κίνημα, που κλιμακώνει τις κινητοποιήσεις του. Κατέβασε τα ΕΚΑΜ στο δρόμο, με πυροβολισμούς μέσα στις πορείες, με τις προσαγωγές και τις συλλήψεις διαδηλωτών, κυρίως μαθητών, με το απρόκλητο χτύπημα των πορειών και των μαθητών, με τον καταιγισμό των δακρυγόνων και χημικών. Σε αγαστή συνεργασία με τα καθεστωτικά ΜΜΕ συκοφαντεί και λοιδορεί τους μαθητικούς, φοιτητικούς και εργατικούς αγώνες. Επιστρατεύονται οι φασίστες της Χρυσής Αυγής για να τρομοκρατήσουν αγωνιστές στην Πάτρα και σε άλλες πόλεις, πολιορκώντας ακόμα και τα σπίτια τους, ενώ τα ΜΜΕ παρουσιάζουν τους φασίστες – νεοναζί (απόγονους των δολοφόνων του Ν. Τεμπονέρα) ως εξαγριωμένους πολίτες. Καλούμε όλη την κοινωνία και τις πολιτικές δυνάμεις να συνταχθούν και να στηρίξουν το ανατρεπτικό κίνημα διαρκείας της νεολαίας και των εργαζομένων, κόντρα στην τρομοκρατία και τις καθεστωτικές προτεραιότητες της «ομαλότητας» και της υποταγής, που επιδιώκει η κυβέρνηση. Με αυτή την έννοια, όποιος επιλέγει το ρόλο του συκοφάντη ή της εκτόνωσης συντάσσεται αυτή τη στιγμή με τις επιλογές της κυβέρνησης και των συμμάχων της .
Είναι φανερό ότι η κυβέρνηση στην προσπάθεια της να πνίξει την εξέγερση της νεολαίας προσπαθεί να στρέψει κομμάτια της κοινωνίας και των εργαζομένων εναντίον της. Προσπαθούν να καταστείλουν τη μαχητική ριζοσπαστικοποίηση της νεολαίας (αποκλεισμός αστυνομικών τμημάτων, καταλήψεις σε σχολεία, σχολές και δημόσια κτίρια)προβάλλοντας μεμονωνμένες περιπτώσεις από πλιάτσικα και συκοφαντώντας με κατάφορα ψέματα για να χτυπήσουν τη μαζικοποίηση και αυτό - οργάνωση του κινήματος, τη ριζοσπαστικοποίηση της πολιτικής του κατεύθυνσης. Οι εργαζόμενοι, η κοινωνική πλειοψηφία που χτυπιέται από την αντεργατική πολιτική είναι οι φυσικοί σύμμαχοι του κινήματος μας, που εκφράζει μαθητές, φοιτητές, εργαζόμενους, τους επισφαλώς νέους εργαζόμενους της γενιάς των 700, άνεργους, μετανάστες, τα πιο άγρια εκμεταλλευόμενα στρώματα της κοινωνίας.
Η εν ψυχρώ δολοφονία του 16χρονου Αλέξη Γρηγορόπουλου από αστυνομικούς «ειδικούς φρουρούς» τη νύχτα του Σαββάτου αποκαλύπτει μπροστά στα μάτια όλης της κοινωνίας τη πιο βάρβαρη και φονική φύση της κυβέρνησης και της πολιτικής της. Τα χέρια των αστυνομικών οπλίστηκαν από την κυβέρνηση των δολοφόνων που φέρει ακέραια την πολιτική ευθύνη. Όπως επίσης και από την τεράστια όξυνση της καταστολής που φέρνουν οι κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ όλα αυτά τα χρόνια. Η δολοφονία δεν ήταν ένα ατυχές γεγονός ή μεμονωμένο περιστατικό όπως έσπευσαν να υποστηρίξουν η κυβέρνηση, τα καθεστωτικά ΜΜΕ και οι εκπρόσωποι της αστυνομίας. Είναι το επιστέγασμα ενός οργίου καταστολής που επιβάλλει η κυβέρνηση και οι υποστηρικτές αυτής της πολιτικής όλο το προηγούμενο διάστημα για να τσακίσει τους αγώνες των εργαζομένων και της νεολαίας, για να υποτάξει καθολικά και ολοκληρωτικά την αγωνιζόμενη νεολαία με όπλο της την τρομοκρατία. Δεν είναι ο πρώτος νεκρός που σκοτώνεται από τις δυνάμεις της «τάξης» αλλά ο τέταρτος, ακολουθώντας τη νεκρή της Λευκίμμης, τους δύο νεκρούς μετανάστες, που οι δυνάμεις καταστολής δολοφόνησαν, χωρίς να τιμωρηθεί κανένας ένοχος φονιάς.
Οι δυνάμεις καταστολής είχαν προετοιμαστεί και εκπαιδευτεί για αυτή τη δολοφονία. Με το μόνιμο όργιο καταστολής κατά των κινητοποιήσεων της νεολαίας και των εργαζομένων. Η κυβέρνηση της τρομοκρατίας έχει βαμμένα τα χέρια της με το αίμα των φοιτητών που χτυπήθηκαν και χτυπιούνται στις φοιτητικές διαδηλώσεις, με το αίμα των 61 συλληφθέντων της πορείας της 8ης Μάρτη 2007 όταν 30.000 φοιτητές ψεκάστηκαν, χτυπήθηκαν και κυνηγήθηκαν την ημέρα που ψηφιζόταν στη βουλή ο ελευθεριοκτόνος και αντιδραστικός νόμος –πλαίσιο. Μία εβδομάδα νωρίτερα, στις 1 Μάρτη, άλλος ένας «ειδικός φρουρός» είχε πυροβολήσει για «εκφοβισμό» εν μέσω της φοιτητικής διαδήλωσης, με τα καθεστωτικά ΜΜΕ και την κυβέρνηση για άλλη μία φορά να κάνουν λόγο για «τυχαίο γεγονός». Η «δημοκρατία» τους δείχνει το πρόσωπό της. Είναι ίδιοι οι δολοφόνοι του Μιχάλη Καλτεζά που δολοφονήθηκε το ‘85 από τη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, με τους σημερινούς δολοφόνους της κυβέρνησης Καραμανλή, με τους δολοφόνους του Κουμή και της Κανελλοπούλου το ‘80, με τους φονιάδες του ΠΑΣΟΚ που έλιωσαν στο ξύλο το Κουσουρή στο κίνημα κατά των εξεταστικών του ΑΣΕΠ, με τους δολοφόνους φασίστες του Νίκου Τεμπονέρα, με τους συνταγματάρχες της χούντας. Ίδια είναι η τρομοκρατία των ΝΔ – ΠΑΣΟΚ που αφήνουν πίσω τους νεκρούς του κινήματος, όπως ταυτόσημη είναι και η πολιτική τους.
Η καταστολή και η «δημοκρατία» τους δεν εξαντλείται στο δρόμο και τις διαδηλώσεις. Με τη μετατροπή του κέντρου της Αθήνας (και άλλων πόλεων) σε κατεχόμενες ζώνες από τα ΜΑΤ κατά του «εχθρού λαού», με την αστυνομοκρατία και τις κάμερες στις γειτονιές, με την εργοδοτική τρομοκρατία και αυταρχισμό στους χώρους δουλειάς, με την ανακήρυξη των απεργιών σε παράνομες και καταχρηστικές, με την ποινικοποίηση των δίκαιων αγώνων, την κατάργηση του ασύλου, τη στράτευση στα 18 – λοβοτομή της νεολαίας, ο «έλεγχος» και η καταστολή επιβάλλονται σε κάθε πλευρά της ζωής. Δεν έχουμε καμία αυταπάτη για την δήθεν απονομή δικαιοσύνης τους συστήματος. Είδαμε πρόσφατα πως έπεσαν στα μαλακά οι μπάτσοι – ζαρντινιέρες που βασάνιζαν τον κύπριο φοιτητή στην Θεσσαλονίκη. Η τιμωρία θα είναι πολιτική, θα δοθεί από το κίνημα και θα είναι σκληρή!
Σπέρνουν το φόβο γιατί η πολιτική τους δεν μπορεί να πείσει. Γιατί είναι φονική και καταστροφική για τα δικαιώματα των εργαζομένων και της νεολαίας. Κυβέρνηση και κράτος ετοιμάζουν τη «σιδερένια φτέρνα» τους για να συντρίψουν τις κοινωνικές αντιστάσεις, που θα οξυνθούν λόγω της τρομερής επίθεσης που ετοιμάζει το κεφάλαιο στους εργαζόμενους και τη νεολαία για να ξεπεράσει την κρίση του. Με το νέο κύμα απολύσεων, τη μαζική ανεργία, τη νέα φτώχεια το σύστημα πρέπει να θωρακιστεί. Η πολιτική ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – ΕΕ και κεφαλαίου, η πολιτική της αιώνιας λιτότητας, των μισθών στα όρια της επιβίωσης, της πλήρους ελαστικοποίησης των σχέσεων εργασίας, της κατεδάφισης των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων, της πλήρους ιδιωτικοποίησης οχυρώνεται με τους τρομονόμους, με την κατάργηση των δημοκρατικών ελευθεριών, με την αυταρχική θωράκιση του κράτους, με την πειθάρχηση της νεολαίας. Για να βγει αλώβητο το κεφάλαιο από την κρίση του, διαμορφώνουν τη νεολαία αναλώσιμη στην εργασία με τον εκπαιδευτικό και εργασιακό μεσαίωνα που επιβάλλουν, αναλώσιμη και στη ζωή, μη διστάζοντας ακόμα και να σκοτώσουν.
ΕΝΑΣ ΣΤΟ ΧΩΜΑ, ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ! ΚΑΤΩ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΩΝ ΔΟΛΟΦΟΝΩΝ!
Η κυβέρνηση της λεηλασίας των δικαιωμάτων λαού και νεολαίας, του κοινωνικού πολέμου και των δολοφόνων, της διαρκούς καταστολής, που μόνο σφαίρες και 500 ευρώ μισθό έχει να προσφέρει στη νεολαία, που θυσιάζει τους 16χρονους στο βωμό της κρατικής βίας πρέπει να ανατραπεί! Γιατί θα γίνεται όλο και πιο επικίνδυνη και καταστροφική, όσο θα σφίγγει ο κλοιός των αγωνιζόμενων για αυτήν, όσο οι αγώνες θα μαζικοποιούνται και θα γίνονται πιο μαχητικοί, όσο η κοινωνική αγανάκτηση φουντώνει. Η απάντηση στην πολιτική δολοφονία και το στραγγαλισμό των δικαιωμάτων μας σε εκπαίδευση και εργασία πρέπει να δοθεί ταυτόχρονα από το μαζικό λαϊκό κίνημα. Στους δρόμους, με συγκεντρώσεις – διαδηλώσεις – καταλήψεις και απεργίες, συντονισμό των εργατικών και νεολαιίστικων σωματείων και των φοιτητικών συλλόγων. Για ένα πολιτικό μαζικό κίνημα νεολαίας και εργαζομένων για την ανατροπή του οργίου κρατικής – κυβερνητικής βίας και της αντεργατικής επίθεσης. Η συνέχιση των μαζικών κινητοποιήσεων με καθημερινές πορείες, η δημιουργία κέντρου αγώνα του κινήματος και απεύθυνσης στην κοινωνία στην κατάληψη της νομικής, η κλιμάκωση με καταλήψεις διαρκείας και απεργίες, η διεύρυνση του αγώνα πρέπει να είναι τα επόμενα βήματα της αντεπίθεσης του κινήματος, για να τιμωρηθούν οι φυσικοί και πολιτικοί αυτουργοί του εγκλήματος. Είναι τώρα η ώρα που θα πρέπει οι μαζικοί φορείς να βγουν στο προσκήνιο και να κλιμακώσουν τον αγώνα ενάντια στην αντεργατική και αντεκπαιδευτική πολιτική (ιδιωτικοποιήσεις, ασφαλιστικό, ΚΕΣ – κοινοτική οδηγία της ΕΕ, Νόμος Πλαίσιο, βάση του 10) Με μέτωπο εργαζομένων και νεολαίας για την ανατροπή της επίθεσης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ – ΕΕ και κεφαλαίου, για τη διεκδίκηση των σύγχρονων δικαιωμάτων μας, για τις ελευθερίες της εποχής μας, σε σύγκρουση με το σύστημα και τις κυβερνήσεις του, που σκοτώνουν στη δουλειά, στον πόλεμο και στην πόλη. Η σφαίρα αυτή ξεχείλισε το ποτήρι της οργής της νεολαίας που δεν είναι «τυφλή» αλλά πηγάζει και στόχο έχει την πολιτική στην εκπαίδευση, την εργασία, τα δημοκρατικά δικαιώματα και το περιβάλλον. Εν τέλει, από το ίδιο το εκμεταλλευτικό σύστημα.
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:
- ΑΜΕΣΗ ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΤΩΝ ΦΥΣΙΚΩΝ ΚΑΙ ΗΘΙΚΩΝ ΑΥΤΟΥΡΓΩΝ ΤΗΣ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑΣ
- ΚΑΤΩ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΩΝ ΔΟΛΟΦΟΝΩΝ, ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΤΗΣ ΣΥΝΑΙΝΕΣΗΣ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ
- ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΟΥΝ ΟΙ ΤΡΟΜΟΝΟΜΟΙ ΤΗΣ ΕΕ
- ΝΑ ΔΙΑΛΥΘΟΥΝ ΜΑΤ, ΜΕΑ ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗΣ
-ΝΑ ΑΦΟΠΛΙΣΤΕΙ Η ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ, έξω οι δυνάμεις κατοχής από το κέντρο της Αθήνας
-ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΩΝ
ΖΗΤΑΜΕ:
· Καμία ενσωμάτωση της κοινοτικής οδηγίας 36/05 της ΕΕ και του νόμου για τα ΚΕΣ. Απεμπλοκή της χώρας από την Μπολόνια, τον Κ.Ε.Χ.Α.Ε. και όλες τις συμφωνίες της ΕΕ για την εκπαίδευση.
· ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΤΩΡΑ Ο ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΙΚΟΣ ΝΟΜΟΣ-ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ ΠΕΙΘΑΡΧΗΣΗΣ, ΤΟΥ ΑΥΤΑΡΧΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΗΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ
· Απόσυρση - Καμία εφαρμογή του πρότυπου εσωτερικού κανονισμού λειτουργίας και των 4ετών αναπτυξιακών προγραμμάτων. Απαιτούμε να δοθούν άμεσα και δωρεάν όλα τα βιβλία και να αποσυρθούν οι λίστες συγγραμμάτων.
· Να κλείσουν και να καταργηθούν τα κολέγια, Κέντρα Ελευθέρων Σπουδών, και όλα τα κέντρα κατάρτισης. Κατάργηση της βάσης του 10.
· Μία σχολή και ένα ενιαίο πτυχίο ανά γνωστικό αντικείμενο με όλα τα εργασιακά και επαγγελματικά δικαιώματα κατοχυρωμένα σε αυτό. Καμία πιστοποίηση έξω από το πτυχίο. Αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση για όλους χωρίς ταξικούς, εξεταστικούς και οικονομικούς φραγμούς.
· Όχι στην κατάργηση του ασύλου, διεύρυνση του σε χώρους δουλειάς και σχολεία
· Καμία αξιολόγηση σχολών και πτυχίων, απόσυρση του νόμου για την αξιολόγηση. Όχι στις πιστωτικές μονάδες και τον ατομικό φάκελο προσόντων. Απόσυρση του νόμου για τη διά βίου κατάρτιση – ανασφάλεια.
· Απόσυρση του νόμου για τα μεταπτυχιακά που κατοχυρώνει τους κύκλους σπουδών και τα δίδακτρα. Απόσυρση του νόμου για την έρευνα, που υποτάσσει όλη την ερευνητική λειτουργία στους κανόνες της αγοράς.
· ΜΟΝΙΜΗ, ΛΙΓΟΤΕΡΗ, ΣΤΑΘΕΡΗ ΔΟΥΛΕΙΑ, ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ. ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΕΛΑΣΤΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ. ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΩΝ ΑΝΤΙ – ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΝΟΜΩΝ ΣΙΟΥΦΑ- ΡΕΠΑ –ΠΕΤΡΑΛΙΑ. ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΩΝ ΑΠΟΛΥΣΕΩΝ.
ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΜΑΣ ΠΙΣΩ!
ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΜΕ:
· Νέο γύρο γενικών συνελεύσεων και εβδομαδιαίες καταλήψεις.
· Το Σάββατο 13/12 συγκέντρωση στη Βουλή, στις 15.00
· Την Κυριακή 14/12 οργάνωση λαϊκών δράσεων και συνελεύσεων στις γειτονιές.
· Τη Δευτέρα 15/12 συγκέντρωση στις 12:00 στη ΓΑΔΑ μαζί με τους μαθητές.
· Απαιτούμε από τη ΓΣΕΕ να κηρύξει Γενική Απεργία στις 18/12, ημέρα πανεργατικής κινητοποίησης Καταγγέλλουμε τη ξεπουλημένη γραφειοκρατία της ΓΣΕΕ που διαλέγει να συνταχθεί με την κυβέρνηση και να ακυρώσει την διαδήλωση που είχε εξαγγελθεί για την απεργία στις 10/12.
· Με τη Νομική κέντρο αγώνα των φοιτητικών συνελεύσεων και καταλήψεων.
· Λειτουργία ενός ενιαίου και ανοιχτού Συντονιστικού των Γενικών Συνελεύσεων και Καταλήψεων στους φοιτητικούς και σπουδαστικούς συλλόγους.
· Συγκρότηση διαδικασιών του Πανεκπαιδευτικού Μετώπου, σε συντονισμό με τις μαθητικές συνελεύσεις και καταλήψεις
· Κοινή δράση και συντονισμό με κάθε πρωτοβάθμιο σωματείο, συνδικάτο και ομοσπονδία και εργατικό κέντρο στην κατεύθυνση συγκρότησης κοινού μετώπου νεολαίας και εργαζομένων. Εξορμήσεις σε χώρους δουλειάς, συνοικίες, σχολεία για ενημέρωση και κάλεσμα σε κοινή πάλη των εργαζόμενων και του λαού
· Στις 20 Δεκέμβρη στις 15:00 αντιρατσιστικό συλλαλητήριο με φορείς και Συλλόγους, προσυγκέντρωση Προπύλαια
· 65ωρη συμβολική κατάληψη ενός δημοσίου κτηρίου
Νομική Σχολή, 12/12/2008
Για έβδομη συνεχόμενη μέρα χιλιάδες διαδηλωτές κατέκλυσαν τους δρόμους της Αθήνας, ενάντια στην τρομοκρατική κυβέρνηση των δολοφόνων και την πολιτική της. Η πανεκπαιδευτική διαδήλωση σήμερα με πάνω από 10.000 φοιτητές και μαθητές, οι εκατοντάδες καταλήψεις στα σχολεία και οι πάνω από 150 καταλήψεις στα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ, δείχνουν την μαχητικότητα και δυναμική αυτού του κινήματος, τη ριζοσπαστικοποίηση μιας γενιάς μέσα από τους μαζικούς της αγώνες, που σπάει την τρομοκρατία της κυβέρνησης και των συμμάχων της στο δρόμο. Η εξέγερση της νεολαίας εκφράζει την κοινωνική οργή απέναντι στην πολιτική που δολοφονεί στη ζωή, την εκπαίδευση, την εργασία, ενάντια στην κυβέρνηση που σφυροκοπά τη νεολαία και την ίδια στιγμή, χαρίζει 28 δις στις τράπεζες. Είναι η πολιτική απάντηση στην κρατική δολοφονία και καταστολή, συνδέεται με τη συνολική πάλη του κινήματος ενάντια στην αντεργατική επίθεση. Το κίνημα μας οργανώνεται με συνελεύσεις – καταλήψεις και απεργίες και θα νικήσει! Όλη η Ελλάδα, από τη Θεσσαλονίκη μέχρι την Κρήτη, τραντάζεται από τις τεράστιες διαδηλώσεις μίας νεολαίας που αντιστέκεται, αγωνίζεται, διεκδικεί και παλεύει για την ανατροπή της κυρίαρχης πολιτικής!
Η κυβέρνηση με τις εξαγγελίες της και τη στάση των δυνάμεων καταστολής οξύνει την επίθεση ενάντια στο λαϊκό κίνημα, που κλιμακώνει τις κινητοποιήσεις του. Κατέβασε τα ΕΚΑΜ στο δρόμο, με πυροβολισμούς μέσα στις πορείες, με τις προσαγωγές και τις συλλήψεις διαδηλωτών, κυρίως μαθητών, με το απρόκλητο χτύπημα των πορειών και των μαθητών, με τον καταιγισμό των δακρυγόνων και χημικών. Σε αγαστή συνεργασία με τα καθεστωτικά ΜΜΕ συκοφαντεί και λοιδορεί τους μαθητικούς, φοιτητικούς και εργατικούς αγώνες. Επιστρατεύονται οι φασίστες της Χρυσής Αυγής για να τρομοκρατήσουν αγωνιστές στην Πάτρα και σε άλλες πόλεις, πολιορκώντας ακόμα και τα σπίτια τους, ενώ τα ΜΜΕ παρουσιάζουν τους φασίστες – νεοναζί (απόγονους των δολοφόνων του Ν. Τεμπονέρα) ως εξαγριωμένους πολίτες. Καλούμε όλη την κοινωνία και τις πολιτικές δυνάμεις να συνταχθούν και να στηρίξουν το ανατρεπτικό κίνημα διαρκείας της νεολαίας και των εργαζομένων, κόντρα στην τρομοκρατία και τις καθεστωτικές προτεραιότητες της «ομαλότητας» και της υποταγής, που επιδιώκει η κυβέρνηση. Με αυτή την έννοια, όποιος επιλέγει το ρόλο του συκοφάντη ή της εκτόνωσης συντάσσεται αυτή τη στιγμή με τις επιλογές της κυβέρνησης και των συμμάχων της .
Είναι φανερό ότι η κυβέρνηση στην προσπάθεια της να πνίξει την εξέγερση της νεολαίας προσπαθεί να στρέψει κομμάτια της κοινωνίας και των εργαζομένων εναντίον της. Προσπαθούν να καταστείλουν τη μαχητική ριζοσπαστικοποίηση της νεολαίας (αποκλεισμός αστυνομικών τμημάτων, καταλήψεις σε σχολεία, σχολές και δημόσια κτίρια)προβάλλοντας μεμονωνμένες περιπτώσεις από πλιάτσικα και συκοφαντώντας με κατάφορα ψέματα για να χτυπήσουν τη μαζικοποίηση και αυτό - οργάνωση του κινήματος, τη ριζοσπαστικοποίηση της πολιτικής του κατεύθυνσης. Οι εργαζόμενοι, η κοινωνική πλειοψηφία που χτυπιέται από την αντεργατική πολιτική είναι οι φυσικοί σύμμαχοι του κινήματος μας, που εκφράζει μαθητές, φοιτητές, εργαζόμενους, τους επισφαλώς νέους εργαζόμενους της γενιάς των 700, άνεργους, μετανάστες, τα πιο άγρια εκμεταλλευόμενα στρώματα της κοινωνίας.
Η εν ψυχρώ δολοφονία του 16χρονου Αλέξη Γρηγορόπουλου από αστυνομικούς «ειδικούς φρουρούς» τη νύχτα του Σαββάτου αποκαλύπτει μπροστά στα μάτια όλης της κοινωνίας τη πιο βάρβαρη και φονική φύση της κυβέρνησης και της πολιτικής της. Τα χέρια των αστυνομικών οπλίστηκαν από την κυβέρνηση των δολοφόνων που φέρει ακέραια την πολιτική ευθύνη. Όπως επίσης και από την τεράστια όξυνση της καταστολής που φέρνουν οι κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ όλα αυτά τα χρόνια. Η δολοφονία δεν ήταν ένα ατυχές γεγονός ή μεμονωμένο περιστατικό όπως έσπευσαν να υποστηρίξουν η κυβέρνηση, τα καθεστωτικά ΜΜΕ και οι εκπρόσωποι της αστυνομίας. Είναι το επιστέγασμα ενός οργίου καταστολής που επιβάλλει η κυβέρνηση και οι υποστηρικτές αυτής της πολιτικής όλο το προηγούμενο διάστημα για να τσακίσει τους αγώνες των εργαζομένων και της νεολαίας, για να υποτάξει καθολικά και ολοκληρωτικά την αγωνιζόμενη νεολαία με όπλο της την τρομοκρατία. Δεν είναι ο πρώτος νεκρός που σκοτώνεται από τις δυνάμεις της «τάξης» αλλά ο τέταρτος, ακολουθώντας τη νεκρή της Λευκίμμης, τους δύο νεκρούς μετανάστες, που οι δυνάμεις καταστολής δολοφόνησαν, χωρίς να τιμωρηθεί κανένας ένοχος φονιάς.
Οι δυνάμεις καταστολής είχαν προετοιμαστεί και εκπαιδευτεί για αυτή τη δολοφονία. Με το μόνιμο όργιο καταστολής κατά των κινητοποιήσεων της νεολαίας και των εργαζομένων. Η κυβέρνηση της τρομοκρατίας έχει βαμμένα τα χέρια της με το αίμα των φοιτητών που χτυπήθηκαν και χτυπιούνται στις φοιτητικές διαδηλώσεις, με το αίμα των 61 συλληφθέντων της πορείας της 8ης Μάρτη 2007 όταν 30.000 φοιτητές ψεκάστηκαν, χτυπήθηκαν και κυνηγήθηκαν την ημέρα που ψηφιζόταν στη βουλή ο ελευθεριοκτόνος και αντιδραστικός νόμος –πλαίσιο. Μία εβδομάδα νωρίτερα, στις 1 Μάρτη, άλλος ένας «ειδικός φρουρός» είχε πυροβολήσει για «εκφοβισμό» εν μέσω της φοιτητικής διαδήλωσης, με τα καθεστωτικά ΜΜΕ και την κυβέρνηση για άλλη μία φορά να κάνουν λόγο για «τυχαίο γεγονός». Η «δημοκρατία» τους δείχνει το πρόσωπό της. Είναι ίδιοι οι δολοφόνοι του Μιχάλη Καλτεζά που δολοφονήθηκε το ‘85 από τη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, με τους σημερινούς δολοφόνους της κυβέρνησης Καραμανλή, με τους δολοφόνους του Κουμή και της Κανελλοπούλου το ‘80, με τους φονιάδες του ΠΑΣΟΚ που έλιωσαν στο ξύλο το Κουσουρή στο κίνημα κατά των εξεταστικών του ΑΣΕΠ, με τους δολοφόνους φασίστες του Νίκου Τεμπονέρα, με τους συνταγματάρχες της χούντας. Ίδια είναι η τρομοκρατία των ΝΔ – ΠΑΣΟΚ που αφήνουν πίσω τους νεκρούς του κινήματος, όπως ταυτόσημη είναι και η πολιτική τους.
Η καταστολή και η «δημοκρατία» τους δεν εξαντλείται στο δρόμο και τις διαδηλώσεις. Με τη μετατροπή του κέντρου της Αθήνας (και άλλων πόλεων) σε κατεχόμενες ζώνες από τα ΜΑΤ κατά του «εχθρού λαού», με την αστυνομοκρατία και τις κάμερες στις γειτονιές, με την εργοδοτική τρομοκρατία και αυταρχισμό στους χώρους δουλειάς, με την ανακήρυξη των απεργιών σε παράνομες και καταχρηστικές, με την ποινικοποίηση των δίκαιων αγώνων, την κατάργηση του ασύλου, τη στράτευση στα 18 – λοβοτομή της νεολαίας, ο «έλεγχος» και η καταστολή επιβάλλονται σε κάθε πλευρά της ζωής. Δεν έχουμε καμία αυταπάτη για την δήθεν απονομή δικαιοσύνης τους συστήματος. Είδαμε πρόσφατα πως έπεσαν στα μαλακά οι μπάτσοι – ζαρντινιέρες που βασάνιζαν τον κύπριο φοιτητή στην Θεσσαλονίκη. Η τιμωρία θα είναι πολιτική, θα δοθεί από το κίνημα και θα είναι σκληρή!
Σπέρνουν το φόβο γιατί η πολιτική τους δεν μπορεί να πείσει. Γιατί είναι φονική και καταστροφική για τα δικαιώματα των εργαζομένων και της νεολαίας. Κυβέρνηση και κράτος ετοιμάζουν τη «σιδερένια φτέρνα» τους για να συντρίψουν τις κοινωνικές αντιστάσεις, που θα οξυνθούν λόγω της τρομερής επίθεσης που ετοιμάζει το κεφάλαιο στους εργαζόμενους και τη νεολαία για να ξεπεράσει την κρίση του. Με το νέο κύμα απολύσεων, τη μαζική ανεργία, τη νέα φτώχεια το σύστημα πρέπει να θωρακιστεί. Η πολιτική ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – ΕΕ και κεφαλαίου, η πολιτική της αιώνιας λιτότητας, των μισθών στα όρια της επιβίωσης, της πλήρους ελαστικοποίησης των σχέσεων εργασίας, της κατεδάφισης των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων, της πλήρους ιδιωτικοποίησης οχυρώνεται με τους τρομονόμους, με την κατάργηση των δημοκρατικών ελευθεριών, με την αυταρχική θωράκιση του κράτους, με την πειθάρχηση της νεολαίας. Για να βγει αλώβητο το κεφάλαιο από την κρίση του, διαμορφώνουν τη νεολαία αναλώσιμη στην εργασία με τον εκπαιδευτικό και εργασιακό μεσαίωνα που επιβάλλουν, αναλώσιμη και στη ζωή, μη διστάζοντας ακόμα και να σκοτώσουν.
ΕΝΑΣ ΣΤΟ ΧΩΜΑ, ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ! ΚΑΤΩ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΩΝ ΔΟΛΟΦΟΝΩΝ!
Η κυβέρνηση της λεηλασίας των δικαιωμάτων λαού και νεολαίας, του κοινωνικού πολέμου και των δολοφόνων, της διαρκούς καταστολής, που μόνο σφαίρες και 500 ευρώ μισθό έχει να προσφέρει στη νεολαία, που θυσιάζει τους 16χρονους στο βωμό της κρατικής βίας πρέπει να ανατραπεί! Γιατί θα γίνεται όλο και πιο επικίνδυνη και καταστροφική, όσο θα σφίγγει ο κλοιός των αγωνιζόμενων για αυτήν, όσο οι αγώνες θα μαζικοποιούνται και θα γίνονται πιο μαχητικοί, όσο η κοινωνική αγανάκτηση φουντώνει. Η απάντηση στην πολιτική δολοφονία και το στραγγαλισμό των δικαιωμάτων μας σε εκπαίδευση και εργασία πρέπει να δοθεί ταυτόχρονα από το μαζικό λαϊκό κίνημα. Στους δρόμους, με συγκεντρώσεις – διαδηλώσεις – καταλήψεις και απεργίες, συντονισμό των εργατικών και νεολαιίστικων σωματείων και των φοιτητικών συλλόγων. Για ένα πολιτικό μαζικό κίνημα νεολαίας και εργαζομένων για την ανατροπή του οργίου κρατικής – κυβερνητικής βίας και της αντεργατικής επίθεσης. Η συνέχιση των μαζικών κινητοποιήσεων με καθημερινές πορείες, η δημιουργία κέντρου αγώνα του κινήματος και απεύθυνσης στην κοινωνία στην κατάληψη της νομικής, η κλιμάκωση με καταλήψεις διαρκείας και απεργίες, η διεύρυνση του αγώνα πρέπει να είναι τα επόμενα βήματα της αντεπίθεσης του κινήματος, για να τιμωρηθούν οι φυσικοί και πολιτικοί αυτουργοί του εγκλήματος. Είναι τώρα η ώρα που θα πρέπει οι μαζικοί φορείς να βγουν στο προσκήνιο και να κλιμακώσουν τον αγώνα ενάντια στην αντεργατική και αντεκπαιδευτική πολιτική (ιδιωτικοποιήσεις, ασφαλιστικό, ΚΕΣ – κοινοτική οδηγία της ΕΕ, Νόμος Πλαίσιο, βάση του 10) Με μέτωπο εργαζομένων και νεολαίας για την ανατροπή της επίθεσης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ – ΕΕ και κεφαλαίου, για τη διεκδίκηση των σύγχρονων δικαιωμάτων μας, για τις ελευθερίες της εποχής μας, σε σύγκρουση με το σύστημα και τις κυβερνήσεις του, που σκοτώνουν στη δουλειά, στον πόλεμο και στην πόλη. Η σφαίρα αυτή ξεχείλισε το ποτήρι της οργής της νεολαίας που δεν είναι «τυφλή» αλλά πηγάζει και στόχο έχει την πολιτική στην εκπαίδευση, την εργασία, τα δημοκρατικά δικαιώματα και το περιβάλλον. Εν τέλει, από το ίδιο το εκμεταλλευτικό σύστημα.
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:
- ΑΜΕΣΗ ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΤΩΝ ΦΥΣΙΚΩΝ ΚΑΙ ΗΘΙΚΩΝ ΑΥΤΟΥΡΓΩΝ ΤΗΣ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑΣ
- ΚΑΤΩ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΩΝ ΔΟΛΟΦΟΝΩΝ, ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΤΗΣ ΣΥΝΑΙΝΕΣΗΣ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ
- ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΟΥΝ ΟΙ ΤΡΟΜΟΝΟΜΟΙ ΤΗΣ ΕΕ
- ΝΑ ΔΙΑΛΥΘΟΥΝ ΜΑΤ, ΜΕΑ ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗΣ
-ΝΑ ΑΦΟΠΛΙΣΤΕΙ Η ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ, έξω οι δυνάμεις κατοχής από το κέντρο της Αθήνας
-ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΩΝ
ΖΗΤΑΜΕ:
· Καμία ενσωμάτωση της κοινοτικής οδηγίας 36/05 της ΕΕ και του νόμου για τα ΚΕΣ. Απεμπλοκή της χώρας από την Μπολόνια, τον Κ.Ε.Χ.Α.Ε. και όλες τις συμφωνίες της ΕΕ για την εκπαίδευση.
· ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΤΩΡΑ Ο ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΙΚΟΣ ΝΟΜΟΣ-ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ ΠΕΙΘΑΡΧΗΣΗΣ, ΤΟΥ ΑΥΤΑΡΧΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΗΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ
· Απόσυρση - Καμία εφαρμογή του πρότυπου εσωτερικού κανονισμού λειτουργίας και των 4ετών αναπτυξιακών προγραμμάτων. Απαιτούμε να δοθούν άμεσα και δωρεάν όλα τα βιβλία και να αποσυρθούν οι λίστες συγγραμμάτων.
· Να κλείσουν και να καταργηθούν τα κολέγια, Κέντρα Ελευθέρων Σπουδών, και όλα τα κέντρα κατάρτισης. Κατάργηση της βάσης του 10.
· Μία σχολή και ένα ενιαίο πτυχίο ανά γνωστικό αντικείμενο με όλα τα εργασιακά και επαγγελματικά δικαιώματα κατοχυρωμένα σε αυτό. Καμία πιστοποίηση έξω από το πτυχίο. Αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση για όλους χωρίς ταξικούς, εξεταστικούς και οικονομικούς φραγμούς.
· Όχι στην κατάργηση του ασύλου, διεύρυνση του σε χώρους δουλειάς και σχολεία
· Καμία αξιολόγηση σχολών και πτυχίων, απόσυρση του νόμου για την αξιολόγηση. Όχι στις πιστωτικές μονάδες και τον ατομικό φάκελο προσόντων. Απόσυρση του νόμου για τη διά βίου κατάρτιση – ανασφάλεια.
· Απόσυρση του νόμου για τα μεταπτυχιακά που κατοχυρώνει τους κύκλους σπουδών και τα δίδακτρα. Απόσυρση του νόμου για την έρευνα, που υποτάσσει όλη την ερευνητική λειτουργία στους κανόνες της αγοράς.
· ΜΟΝΙΜΗ, ΛΙΓΟΤΕΡΗ, ΣΤΑΘΕΡΗ ΔΟΥΛΕΙΑ, ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ. ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΕΛΑΣΤΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ. ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΩΝ ΑΝΤΙ – ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΝΟΜΩΝ ΣΙΟΥΦΑ- ΡΕΠΑ –ΠΕΤΡΑΛΙΑ. ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΩΝ ΑΠΟΛΥΣΕΩΝ.
ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΜΑΣ ΠΙΣΩ!
ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΜΕ:
· Νέο γύρο γενικών συνελεύσεων και εβδομαδιαίες καταλήψεις.
· Το Σάββατο 13/12 συγκέντρωση στη Βουλή, στις 15.00
· Την Κυριακή 14/12 οργάνωση λαϊκών δράσεων και συνελεύσεων στις γειτονιές.
· Τη Δευτέρα 15/12 συγκέντρωση στις 12:00 στη ΓΑΔΑ μαζί με τους μαθητές.
· Απαιτούμε από τη ΓΣΕΕ να κηρύξει Γενική Απεργία στις 18/12, ημέρα πανεργατικής κινητοποίησης Καταγγέλλουμε τη ξεπουλημένη γραφειοκρατία της ΓΣΕΕ που διαλέγει να συνταχθεί με την κυβέρνηση και να ακυρώσει την διαδήλωση που είχε εξαγγελθεί για την απεργία στις 10/12.
· Με τη Νομική κέντρο αγώνα των φοιτητικών συνελεύσεων και καταλήψεων.
· Λειτουργία ενός ενιαίου και ανοιχτού Συντονιστικού των Γενικών Συνελεύσεων και Καταλήψεων στους φοιτητικούς και σπουδαστικούς συλλόγους.
· Συγκρότηση διαδικασιών του Πανεκπαιδευτικού Μετώπου, σε συντονισμό με τις μαθητικές συνελεύσεις και καταλήψεις
· Κοινή δράση και συντονισμό με κάθε πρωτοβάθμιο σωματείο, συνδικάτο και ομοσπονδία και εργατικό κέντρο στην κατεύθυνση συγκρότησης κοινού μετώπου νεολαίας και εργαζομένων. Εξορμήσεις σε χώρους δουλειάς, συνοικίες, σχολεία για ενημέρωση και κάλεσμα σε κοινή πάλη των εργαζόμενων και του λαού
· Στις 20 Δεκέμβρη στις 15:00 αντιρατσιστικό συλλαλητήριο με φορείς και Συλλόγους, προσυγκέντρωση Προπύλαια
· 65ωρη συμβολική κατάληψη ενός δημοσίου κτηρίου
Σάββατο 6 Δεκεμβρίου 2008
Δευτέρα 22 Σεπτεμβρίου 2008
ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΤΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΡΙΤΙΚΗ, ΒΡΙΣΚΟΜΑΣΤΕ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΑ ΙΔΙΩΤΙΚΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΠΟΥ ΒΑΖΟΥΝ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΠΑΝΩ ΑΠ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ. ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΙΚΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΤΗΣ Μ.ΚΑΡΑΒΑΣΙΛΗ
Δίκη για το δικαίωμα στη δημόσια κριτική
Δίκη για το δικαίωμα στη δημόσια κριτική
(Ο Ασωπός κινδυνεύει από εξασθενές χρώμιο και από ...βαριά καμπάνα)
Την Παρασκευή 26 Σεπτεμβρίου 2008 δικάζεται η τ. Γενική Επιθεωρήτρια Περιβάλλοντος Μαργαρίτα Καραβασίλη, ύστερα από μήνυση που υπέβαλε ο διάδοχός της στη θέση αυτή Ι. Δερμιτζάκης, θεωρώντας ότι το περιεχόμενο συνέντευξης της μηνυομένης σε δύο εφημερίδες, το Νοέμβριο του 2007, αποτελούσε συκοφαντική δυσφήμηση του μηνυτή. Αντικείμενο της υπόθεσης που θα απασχολήσει το δικαστήριο είναι η κριτική που άσκησε η Μ. Καραβασίλη για τον τρόπο χειρισμού της υπόθεσης της ρύπανσης του Ασωπού ποταμού και της ευρύτερης περιοχής Οινοφύτων από βιομηχανικά απόβλητα, κατά την περίοδο που μετρήσεις ανίχνευσαν στα νερά της περιοχής της εξασθενές χρώμιο, μια ιδιαιτέρως τοξική και επικίνδυνη ουσία.
Η κριτική απευθύνονταν κυρίως προς την Ειδική Υπηρεσία Επιθεωρητών Περιβάλλοντος, που ενώ αρχικά ασχολήθηκε – κατά προτεραιότητα – με ελέγχους δραστηριοτήτων της περιοχής, σταδιακά τους εγκατέλειψε με αποτέλεσμα να μην μπορέσει να παρέμβει έγκαιρα και αποτελεσματικά σε ένα τόσο σοβαρό πρόβλημα, καταλογίζοντας ευθύνη στον μηνυτή, με βασική αφετηρία τη διατύπωση προτάσεων για την άμεση και αποτελεσματική αντιμετώπιση της περιβαλλοντικής ζημιάς.
Δυστυχώς, η δημόσια και τεκμηριωμένη κριτική προς μια δημόσια αρχή, που αποτελεί δικαίωμα κάθε πολίτη, πολύ δε περισσότερο ενός επιστήμονα που έχει θητεύσει στη θέση τους επικεφαλής της υπηρεσία αυτής και άρα καλού γνώστη των υποθέσεων και των δυνατοτήτων που αυτή έχει ώστε να επιτελέσει σωστά και υπεύθυνα το ρόλο της, επιχειρείται να εμποδιστεί και μάλιστα με την απειλή μιας δικαστικής περιπέτειας και ενός υψηλού χρηματικού ποσού που απαιτείται.
Το αγαθό της δημόσιας κριτικής που αποτελεί δικαίωμα στις σύγχρονες κοινωνίας, είναι ταυτόχρονα και υποχρέωση του πολίτη-επιστήμονα που γνωρίζει, που μπορεί να τεκμηριώσει και να προκαλέσει ένα διάλογο για σοβαρά κοινωνικά-περιβαλλοντικά θέματα, είναι μια αυτονόητη υποχρέωση του συνειδητού πολίτη. Το δικαίωμα-υποχρέωση αυτή, οι σύγχρονες δημοκρατικές κοινωνίας το κατοχυρώνουν, το περιφρουρούν αλλά και το επιβραβεύουν. Μόνο μια ευθυνο-φοβική αντίληψη μπορεί να διανοηθεί να το μετατρέψει σε «δυσφήμηση» και σε δίωξη.
Η δίκη αυτή αποκτά ένα ευρύτερο ενδιαφέρον για τα γενικότερα θέματα που αφορούν στο δικαίωμα της κριτικής, ακόμα και της σκληρής κριτικής, αλλά και στο ίδιο το επίδικο θέμα της σοβαρής ρύπανσης του Ασωπού ποταμού και των επιπτώσεων που αυτή έχει τόσο στους κατοίκους της περιοχής όσο και στο ευρύτερο περιβάλλον της Αττικής και της Βοιωτίας.
Και τίθεται εύλογα τα εξής ερωτήματα:
Δυστυχώς, η δημόσια και τεκμηριωμένη κριτική προς μια δημόσια αρχή, που αποτελεί δικαίωμα κάθε πολίτη, πολύ δε περισσότερο ενός επιστήμονα που έχει θητεύσει στη θέση τους επικεφαλής της υπηρεσία αυτής και άρα καλού γνώστη των υποθέσεων και των δυνατοτήτων που αυτή έχει ώστε να επιτελέσει σωστά και υπεύθυνα το ρόλο της, επιχειρείται να εμποδιστεί και μάλιστα με την απειλή μιας δικαστικής περιπέτειας και ενός υψηλού χρηματικού ποσού που απαιτείται.
Το αγαθό της δημόσιας κριτικής που αποτελεί δικαίωμα στις σύγχρονες κοινωνίας, είναι ταυτόχρονα και υποχρέωση του πολίτη-επιστήμονα που γνωρίζει, που μπορεί να τεκμηριώσει και να προκαλέσει ένα διάλογο για σοβαρά κοινωνικά-περιβαλλοντικά θέματα, είναι μια αυτονόητη υποχρέωση του συνειδητού πολίτη. Το δικαίωμα-υποχρέωση αυτή, οι σύγχρονες δημοκρατικές κοινωνίας το κατοχυρώνουν, το περιφρουρούν αλλά και το επιβραβεύουν. Μόνο μια ευθυνο-φοβική αντίληψη μπορεί να διανοηθεί να το μετατρέψει σε «δυσφήμηση» και σε δίωξη.
Η δίκη αυτή αποκτά ένα ευρύτερο ενδιαφέρον για τα γενικότερα θέματα που αφορούν στο δικαίωμα της κριτικής, ακόμα και της σκληρής κριτικής, αλλά και στο ίδιο το επίδικο θέμα της σοβαρής ρύπανσης του Ασωπού ποταμού και των επιπτώσεων που αυτή έχει τόσο στους κατοίκους της περιοχής όσο και στο ευρύτερο περιβάλλον της Αττικής και της Βοιωτίας.
Και τίθεται εύλογα τα εξής ερωτήματα:
-Κατά πόσο ένα κρίσιμο πρόβλημα, που απαιτεί υπεύθυνη ενημέρωση, σοβαρούς, συνεχείς και αυστηρούς ελέγχους και κυρίως δραστικές παρεμβάσεις που θα έπρεπε να φτάσουν έως το σταμάτημα δραστηριοτήτων, το κλείσιμο ρυπογόνων μονάδων κλπ., πρέπει να αντιμετωπίζεται με την πλήρη μυστικοπάθεια που διέκρινε τους αρμόδιους έως ότου ανιχνεύθηκε το εξασθενές χρώμιο και σύσσωμος ο τύπος άρχισε να ασχολείται, με άμεσες βολές κατά του ΥΠΕΧΩΔΕ και το θέμα έγινε επίκαιρο;
-Μήπως η εν κρυπτώ διαχείριση του θέματος θέτει σε μεγαλύτερο ακόμη κίνδυνο τη δημόσια υγεία και το περιβάλλον;
Τα θέματα αυτά, φυσικά, δεν αφορούν μόνον τους δύο πόλους της δίκης αλλά έχουν πολύ ευρύτερες προεκτάσεις.
-Η δημόσια κριτική θα διώκεται ή θα συμβάλει στην ανίχνευση της ουσίας, έστω και αν δυσαρεστεί αυτούς που ασκούν ένα δημόσιο λειτούργημα και υπόκεινται στην κριτική της κοινωνίας;
Το ιστορικό μιας επικείμενης πολιτικής δίκης με αφορμή τον Ασωπό!
Μετά από δηλώσεις μου στον Τύπο στην εφημερίδα «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ» στις 13-11-07 (άρθρο δημοσιογράφου κ. Άρη Χατζηγεωργίου), καθώς και σε άρθρο της δημοσιογράφου Μαρίας Βάθη της εφημερίδας «ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ» στις 10-11-07 και απάντηση του Γενικού Επιθεωρητή Περιβάλλοντος επί αυτών, με ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου του ΥΠΕΧΩΔΕ, που αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα του ΥΠΕΧΩΔΕ και διαβιβάστηκε στον Τύπο, με ιδιαίτερα προσβλητικές και χλευαστικές αναφορές στο πρόσωπό μου, μου υποβλήθηκε μήνυση «ως υπαίτια συκοφαντικής δυσφήμησης με μέσο τέλεσης τον Τύπο».
Ενημερώθηκα στις 19-12-07 και υπέβαλλα έγγραφες εξηγήσεις στο πλαίσιο της προκαταρκτικής ανάκρισης.
Το ζήτημα παραπέμφθηκε στο δικαστήριο και στις 26 Σεπτεμβρίου γίνεται η δίκη. Και εγώ βρίσκομαι στη θέση της κατηγορούμενης με μηνυτή έναν συνάδελφο, που τίμησα εμπιστεύθηκα και υποστήριξα, μετά από 29 χρόνια προσφοράς ως δημόσιος λειτουργός σε ένα σημαντικό Υπουργείο, το ΥΠΕΧΩΔΕ σε επιτελικές και καίριες θέσεις.
Οι αναφορές μου στον Τύπο εντάσσονται σε μια ευρύτατη κινητοποίηση όλων των κοινωνικών φορέων μετά την ανίχνευση εξασθενούς χρωμίου στην περιοχή Οινοφύτων-Ασωπού μέσα Αυγούστου 2007 και μάλιστα σε επικίνδυνα υψηλά όρια μέσα στο νερό με το οποίο υδρεύονται οικισμοί, αρδεύονται καλλιέργειες, παρασκευάζονται ποτά και τρόφιμα τα οποία διανέμονται σε όλη την Ελλάδα.
Τα θέματα αυτά, φυσικά, δεν αφορούν μόνον τους δύο πόλους της δίκης αλλά έχουν πολύ ευρύτερες προεκτάσεις.
-Η δημόσια κριτική θα διώκεται ή θα συμβάλει στην ανίχνευση της ουσίας, έστω και αν δυσαρεστεί αυτούς που ασκούν ένα δημόσιο λειτούργημα και υπόκεινται στην κριτική της κοινωνίας;
Το ιστορικό μιας επικείμενης πολιτικής δίκης με αφορμή τον Ασωπό!
Μετά από δηλώσεις μου στον Τύπο στην εφημερίδα «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ» στις 13-11-07 (άρθρο δημοσιογράφου κ. Άρη Χατζηγεωργίου), καθώς και σε άρθρο της δημοσιογράφου Μαρίας Βάθη της εφημερίδας «ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ» στις 10-11-07 και απάντηση του Γενικού Επιθεωρητή Περιβάλλοντος επί αυτών, με ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου του ΥΠΕΧΩΔΕ, που αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα του ΥΠΕΧΩΔΕ και διαβιβάστηκε στον Τύπο, με ιδιαίτερα προσβλητικές και χλευαστικές αναφορές στο πρόσωπό μου, μου υποβλήθηκε μήνυση «ως υπαίτια συκοφαντικής δυσφήμησης με μέσο τέλεσης τον Τύπο».
Ενημερώθηκα στις 19-12-07 και υπέβαλλα έγγραφες εξηγήσεις στο πλαίσιο της προκαταρκτικής ανάκρισης.
Το ζήτημα παραπέμφθηκε στο δικαστήριο και στις 26 Σεπτεμβρίου γίνεται η δίκη. Και εγώ βρίσκομαι στη θέση της κατηγορούμενης με μηνυτή έναν συνάδελφο, που τίμησα εμπιστεύθηκα και υποστήριξα, μετά από 29 χρόνια προσφοράς ως δημόσιος λειτουργός σε ένα σημαντικό Υπουργείο, το ΥΠΕΧΩΔΕ σε επιτελικές και καίριες θέσεις.
Οι αναφορές μου στον Τύπο εντάσσονται σε μια ευρύτατη κινητοποίηση όλων των κοινωνικών φορέων μετά την ανίχνευση εξασθενούς χρωμίου στην περιοχή Οινοφύτων-Ασωπού μέσα Αυγούστου 2007 και μάλιστα σε επικίνδυνα υψηλά όρια μέσα στο νερό με το οποίο υδρεύονται οικισμοί, αρδεύονται καλλιέργειες, παρασκευάζονται ποτά και τρόφιμα τα οποία διανέμονται σε όλη την Ελλάδα.
Ξένοι εμπειρογνώμονες και ειδικοί, αρχηγοί πολιτικών κομμάτων, επισκέφθηκαν την περιοχή, έγιναν πολλές συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας και έχει αναληφθεί μια εκστρατεία για την εξεύρεση βιώσιμων και αποτελεσματικών λύσεων δεδομένου ότι πρόκειται για ουσία άκρως τοξική, «επίκτητη» για τον πλανήτη, φτιαγμένη από τον άνθρωπο, κατεξοχήν καρκινογόνο και άμεσα βλαπτική για την υγεία, που μπορεί να εισέλθει ακόμη και στη διατροφική αλυσίδα μέσω των γεωργικών προϊόντων, εφόσον το ζήτημα δεν αντιμετωπισθεί ολοκληρωμένα και έγκαιρα (αν και εφόσον η ζημιά είναι αναστρέψιμη).
Δέχτηκα να μιλήσω μέσω του Τύπου γιατί θεώρησα καθήκον μου να συμμετάσχω με τον τρόπο μου στον ευρύ διάλογο που εξελίσσεται από τον Αύγουστο του 2007 στην κοινωνία, με αφορμή της ανίχνευσης εξασθενούς χρωμίου στον υδροφόρο ορίζοντα της περιοχής Ασωπού-Οινοφύτων.
Οι δηλώσεις μου στον Τύπο (όπως και οι εν γένει επιστημονικές και άλλες ανακοινώσεις μου), εντάσσονται στο πλαίσιο της ελεύθερης έκφρασης και διακίνησης απόψεων και ιδεών και θεωρώ ότι αποτέλεσαν συμβολή στον ευρύ διάλογο που εξελίσσεται μέσα από κριτική θεώρηση για υπαρκτές ελλείψεις, με σκοπό την εξεύρεση λύσεων και ενημέρωση επί του έργου και των δυσκολιών που αντιμετωπίζουν οι Μηχανισμοί ελέγχου στη χώρα μας.
Υποστήριξα και υπερασπίστηκα τη σημαντική δουλειά που γίνεται από την ΕΥΕΠ, παρά τις αντίξοες συνθήκες και αναφέρθηκα στο ήθος των επιθεωρητών και στην ανάγκη θεσμικής θωράκισης της ΕΥΕΠ, ως Ανεξάρτητης Εθνικής Αρχής Περιβαλλοντικών Επιθεωρήσεων, ώστε να διαδραματίσει με μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα το σημαντικό της ρόλο για την προστασία του περιβάλλοντος.
Σημείωσα ότι το ζήτημα ρύπανσης περιοχής Οινοφύτων-Ασωπού απασχόλησε, κατά προτεραιότητα, την ΕΥΕΠ από την έναρξη της λειτουργίας της (περίοδος που ήμουν Γενική Επιθεωρήτρια, 2003-2005) διενεργήσαμε αυτοψίες, ελέγχους, επιθεωρήσεις, προωθήσαμε ενέργειες συντονισμού με συναρμόδιες Υπηρεσίες, κλπ., και ενώ το πρώτο εξάμηνο του 2004 είχαν ελεγχθεί 12 περιπτώσεις έργων και δραστηριοτήτων της περιοχής, από το τέλος του 2004 και σε όλη τη διάρκεια του 2005 διενεργήθηκε μόνο 1 επιθεώρηση.
Στο πλαίσιο αυτό είναι προφανής η δυνατότητα που είχα να ενημερώσω την κοινωνία για τα ιστορικό, τα ευρήματα, αλλά και για δυσκολίες που αντιμετωπίσαμε κατά την άσκηση των αρμοδιοτήτων μας. Στα επίμαχα δημοσιεύματα δεν άφησα κενά ή υπονοούμενα και προσπάθησα να αιτιολογήσω κάθε διατύπωση ή χαρακτηρισμό με στοιχεία που γνώριζα βιωματικά, αλλά και που αποδεικνύονται με σειρά εγγράφων και άλλων στοιχείων, που κατέθεσα κατά την προανάκριση, με σκοπό να αποκαταστήσω την πραγματικότητα, χωρίς να θίγω προσωπικά κανένα, ούτε τον εγκαλούντα, πόσο μάλλον τους Επιθεωρητές της ΕΥΕΠ, ιδιαίτερα αγαπημένους συναδέλφους, που με στήριξαν στο έργο μου και με τους οποίους συμμερίστηκα κοινά οράματα, απόψεις, αλλά και αγωνίες.
Η κριτική που άσκησα στον εγκαλούντα οφείλεται σε πράξεις, συμπεριφορές και πρακτικές τις οποίες διαπίστωσα κατά την περίοδο της συνεργασίας μας, που έχουν σχέση αποκλειστικά με ζητήματα άσκησης διοίκησης και όχι επί προσωπικών θεμάτων.
Η πρωτόγνωρη περιβαλλοντική ζημιά μιας ολόκληρης περιοχής όπου κατοικούν χιλιάδες άνθρωποι δεν μπορεί και δεν πρέπει να αποτελέσει για τον οιονδήποτε γεγονός «προς εκμετάλλευση» ή αφορμή πολιτικής αντιπαράθεσης. Πόσο μάλλον για εμένα, δημόσιο λειτουργό σε διαδικασία πρόωρης συνταξιοδότησης, που δεν έχω πολιτικές ή άλλες βλέψεις, ούτε κανένα απολύτως συμφέρον από την εμπλοκή μου, αλλά υποχρέωση έναντι της κοινωνίας.
Ανέδειξα το γεγονός ότι η έλλειψη έγκαιρης και έγκυρης πληροφόρησης εκ μέρους των Επιθεωρητών και κυρίως του εγκαλούντος (που αποτελεί υποχρέωσή του σύμφωνα και με οδηγίες της ΕΕ για την ελεύθερη πρόσβαση του κοινού στην περιβαλλοντική ενημέρωση, κλπ.) αλλά και της Πολιτείας κατά τα δύο τελευταία χρόνια σχετικά με τα αποτελέσματα τυχόν ελέγχων στην περιοχή Οινοφύτων-Ασωπού. και ειδικότερα όταν προέκυψε το ζήτημα της ανίχνευσης εξασθενούς χρωμίου μπορεί να έχει σαν αποτέλεσμα να καθίστανται οι μηχανισμοί ελέγχου αναξιόπιστοι στην κοινή γνώμη. Μίλησα για «προκλητική σιγή», από πλευράς ΥΠΕΧΩΔΕ γιατί αυτό ήταν το συναίσθημα της κοινής γνώμης μπροστά σε μια γενικευμένη σιωπή τη στιγμή που κορυφωνόταν η αγωνία για το μέλλον της περιοχής Οινοφύτων, τους κινδύνους για την υγεία των κατοίκων, την περιβαλλοντική καταστροφή.
Αυτή την έλλειψη ενημέρωσης τη βίωσα και η ίδια άμεσα ως πολίτης αλλά και έμμεσα από την ενημέρωση που είχα τόσο από την Ομοσπονδία Συλλόγων Κατοίκων Ωρωπού, κατοίκων των Οινοφύτων, της Θήβας και δημοσιογράφων σχετικά με την άρνηση της ΕΥΕΠ να παρέχει πληροφορίες (από τα τέλη του 2005) παραπέμποντας τους ενδιαφερόμενους στον κ. Υπουργό ΠΕΧΩΔΕ.
Όσο για την «άπλετη δημοσιότητα» που δόθηκε στο θέμα από πλευράς ΥΠΕΧΩΔΕ, που επικαλέστηκε ο μηνυτής, δεν αφορούσε παρά μόνο τις τελευταίες εβδομάδες – Σεπτέμβριος, Οκτώβριος του 2007, όταν το πρόβλημα του Ασωπού είχε πάρει εκρηκτικές διαστάσεις.
Για πρώτη φορά εκδόθηκε σχετικό Δελτίο Τύπου από το ΥΠΕΧΩΔΕ στα τέλη Σεπτεμβρίου 2007, όταν είχε το θέμα λάβει μεγάλη δημοσιότητα και οι κοινωνικές πιέσεις ήταν έντονες. Ακολούθησε σειρά ανακοινώσεων του ΥΠΕΧΩΔΕ, από τα μέσα Οκτωβρίου και τον Νοέμβριο, και μαζί άρχισαν και εντατικοί έλεγχοι. Τα πρόστιμα ακολούθησαν με συνοπτικές διαδικασίες, χωρίς ωστόσο να αποσαφηνίζεται εάν και που εντοπίστηκε εξασθενές χρώμιο.
Μίλησα για «επιλεκτικούς ελέγχους» για να υποδηλώσω ότι η ΕΥΕΠ δεν είχε ελέγξει σημαντικές μεγάλες μονάδες που θεωρούνται «ύποπτες» λόγω παραγωγικής δραστηριότητας και ότι υπήρχε ανάγκη εστίασης των ελέγχων σε αυτές για τις οποίες υπάρχει γνώση ότι εν δυνάμει μπορούν να «παράγουν» εξασθενές χρώμιο. Ακόμη και σήμερα που δόθηκαν επίσημα στοιχεία στη δημοσιότητα από πλευράς ΥΠΕΧΩΔΕ δεν γίνεται σαφές εάν όλες αυτές οι μονάδες ελέγχθηκαν και κυρίως για ποιες μονάδες επιβλήθηκαν πρόστιμα για παρουσία εξασθενούς χρωμίου.
Ανέφερα στην εφημερίδα «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ» (άρθρο 13-11-07) ότι «Οι έλεγχοι στον Ασωπό είχαν ουσιαστικά ατονήσει από τις αρχές του 2005 παρά το γεγονός ότι είχα δώσει εντολή να διατηρηθεί το θέμα σε προτεραιότητα, δεδομένου ότι ο προϊστάμενος του Τομέα Νοτίου Ελλάδας ακολουθούσε δική του «πολιτική», παρακάμπτοντας τις εντολές μου και έχοντας δημιουργήσει δίαυλο επικοινωνίας με την πολιτική ηγεσία εν αγνοία μου,.....». Πως είναι δυνατό να υποστήριζα κάτι τέτοιο εάν δε βασιζόταν σε πραγματικότητα, τη στιγμή ότι θα μπορούσε εύκολα να αποδειχθεί από τα στοιχεία που τηρούνται στο Αρχείο της ΕΥΕΠ.
Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία (Πίνακας «ΕΥΕΠ – Επιθεωρήσεις Τομέα Νοτίου Ελλάδας») το Α’ εξάμηνο του 2004 διενεργήθηκαν 10 έλεγχοι σε έργα και δραστηριότητες στην περιοχή Οινοφύτων-Ασωπού και προωθήθηκαν και διαδικασίες επιβολής προστίμων. Το επόμενο εξάμηνο διενεργήθηκε μόνο μία επιθεώρηση και το έτος 2005 καμία! Δηλαδή οι έλεγχοι όντως άρχισαν να ατονούν από τα τέλη του 2004 έως ότου σταμάτησαν το 2005 (περίοδος που ήμουν επικεφαλής της ΕΥΕΠ) και ξανάρχισαν μετά τα τέλη Σεπτεμβρίου 2007, όταν πια το ζήτημα ήταν στο επίκεντρο της επικαιρότητας.
Ο μηνυτής παρά την εντολή μου να προγραμματίζει 2-3 επιθεωρήσεις σε μονάδες της περιοχής δεν το έπραττε και ως Τομεάρχης Νοτίου Ελλάδας, αποφάσιζε ο ίδιος αυτοβούλως τις μηνιαίες επιθεωρήσεις που προγραμμάτιζε και ενημέρωνε απευθείας τον Υπουργό, μη συμμορφούμενος με το νομοθετικό πλαίσιο συγκρότησης της ΕΥΕΠ σύμφωνα με το οποίο ο προγραμματισμός αποφασίζεται και υπογράφεται από τον Γενικό Επιθεωρητή, στη βάση των εισηγήσεων των Τομέων της ΕΥΕΠ και στη συνέχεια ενημερώνεται ο Υπουργός.
Η συμπεριφορά του Γενικού Επιθεωρητή – τότε Τομεάρχη - προς το πρόσωπό μου, αλλά και προς συναδέλφους, υπαλλήλους της ΕΥΕΠ είχε αρχίσει να διαφοροποιείται από τα τέλη του 2004 και ειδικότερα έγινε περισσότερο εμφανής και προκλητική το 2005: Όχι μόνο δεν αναγνώριζε υπαρκτές αρμοδιότητες της ΕΥΕΠ του Τμήματος Γ’ περί προστασίας περιβάλλοντος (προστασία ευαίσθητων οικοσυστημάτων, δάση, ρέματα, ποταμοί, λίμνες, αιγιακός, παραλία, κλπ.) αλλά κυρίως τις αρμοδιότητες του Γενικού Επιθεωρητή, δηλαδή τις δικές μου, ενώ σήμερα τις ασκεί. Και τούτο το εξέφραζε δημοσίως, παρουσία των υπαλλήλων της ΕΥΕΠ σε ολομέλειες που διοργάνωνε η Γενική Επιθεώρηση, με αποτέλεσμα να αρχίσουν να διαταράσσονται οι υπαλληλικές σχέσεις και το θετικό κλίμα που είχε διαμορφωθεί κατά τον πρώτο χρόνο λειτουργίας της ΕΥΕΠ. Με διάφορες αφορμές και αιτιάσεις ή ακόμη και χωρίς καμία δικαιολογία ο εγκαλών αρνιόταν να προωθήσει ελέγχους σε περιπτώσεις που υποδεικνυόταν από την Γενική Επιθεώρηση.
Σημειώνω ότι η μόνη επαφή που είχα με την πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΧΩΔΕ ήταν μέσω κοινοποίησης ή διαβίβασης έγγραφων προτάσεων ή αιτημάτων και τηλεφωνική με τον κ. Υφυπουργό ΠΕΧΩΔΕ και τον Γενικό Γραμματέα. Δεν «κατάφερα» να συναντηθώ με τον κ. Υπουργό σε όλο το διάστημα παραμονής μου στη θέση της Γενικής Επιθεωρήτριας, παρά τις επανειλημμένες αιτήσεις μου και την έγγραφη ενημέρωση επί εξαιρετικά σημαντικών θεμάτων.
Η κατάσταση χειροτέρεψε ιδιαίτερα μετά από την ολοκλήρωση ελέγχων σε δύο περιπτώσεις, μία για την ανέγερση συγκροτήματος παραθεριστικών κατοικιών στην περιοχή Πουνταζέζας από την κατασκευαστική εταιρεία του κ. Μ. Βωβού (εκδόθηκε οικοδομική άδεια που ανακλήθηκε μετά την έρευνα της Γενικής Επιθεώρησης της ΕΥΕΠ και της έκδοσης και δημοσιοποίησης σχετικού Πορίσματος) και η άλλη για τον έλεγχο στο συγκρότημα Grand Resort στο Λαγονήσι για την κατασκευή πισίνας στο θαλάσσιο χώρο των εγκαταστάσεων κατά παράβαση των εγκεκριμένων περιβαλλοντικών όρων και εν γένει της κείμενης περιβαλλοντικής νομοθεσίας, περιπτώσεις για τις οποίες διαφωνήσαμε με τον κ. Δερμιτζάκη. Τις ποικίλες πιέσεις που δέχτηκα τις γνωρίζει πολύ καλά ο κ. Δερμιτζάκης, καθώς και όλοι οι υπάλληλοι της ΕΥΕΠ, από την ίδια, γιατί τους ενημέρωνα σε τακτά χρονικά διαστήματα σε ολομέλειες, όπως τις γνώριζε και Πολιτική Ηγεσία του Υπουργείου (μέσω εμπιστευτικής επιστολής που απηύθυνα στον Υπουργό).
Όσο για προσπάθειες χρηματισμού μου δεν ήταν η πρώτη φορά που έκανα λόγο. Το ανακοίνωσα από την πρώτη στιγμή δημοσίως στους υπαλλήλους της ΕΥΕΠ και στον ίδιο τον κ. Δερμιτζάκη, ενώ το ανέφερα στον Υφυπουργό ΥΠΕΧΩΔΕ κ. Καλογιάννη, με τον οποίο είχα άριστη συνεργασία, καθώς και στον κ. Υπουργό με εμπιστευτική μου επιστολή, δεδομένου ότι, παρά τις συνεχείς προσπάθειές μου, δεν τον είχα συναντήσει προσωπικά, όπως έχω προαναφέρει. Απλά ήταν η πρώτη φορά που το έκανα δημόσια.
Η παύση μου και αντικατάστασή μου από τον κ. Δερμιτζάκη, στις 20-07-05, ήταν πλέον μια φυσική συνέπεια και απέδειξαν ότι η «αυτονόμησή» του είχε ισχυρή στήριξη!
Η «αντικατάστασή» μου προκάλεσε σειρά αντιδράσεων επιστημονικών και πολιτικών φορέων και Μη Κυβερνητικών Περιβαλλοντικών Οργανώσεων και πλήθος δημοσιευμάτων είδαν το φως. Σε σχετική ανακοίνωση του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ, το Γραφείο Τύπου του ΥΠΕΧΩΔΕ εξέδωσε, στις 24/7/2005, ανακοίνωση-απάντηση, η οποία στο μεγαλύτερο μέρος της εξηγούσε τους λόγους της «αντικατάστασής μου από άλλο πιο κατάλληλο άτομο» υποστηρίζοντας ότι δεν πειθαρχούσα σε μέρος της πολιτικής ηγεσίας του ΥΠΕΧΩΔΕ, ότι είχα προκλητική συμπεριφορά απέναντι στους συναδέλφους μου, ότι λειτουργούσα κομματικά –ως μέλος του ΣΥΝ– και όχι υπηρεσιακά και κυρίως ότι εξέφραζα δημοσίως πολιτικές θέσεις για το περιβάλλον, χωρίς στοιχειώδη συνεννόηση με την πολιτική ηγεσία.
Υπερασπιζόμενη τον εαυτό μου και την πορεία μου ως δημόσιος λειτουργός στο ΥΠΕΧΩΔΕ, απάντησα στο Γραφείο Τύπου του ΥΠΕΧΩΔΕ εκθέτοντας τα πραγματικά περιστατικά που συνέβαλαν στην «αντικατάστασή» μου, κοινοποιώντας την απάντησή μου αυτή σους υπαλλήλους της ΕΥΕΠ και στους συνδικαλιστικούς και επιστημονικούς φορείς, στους οποίους ήμουν και είμαι μέλος.
Οι λόγοι που επικαλέστηκε το ΥΠΕΧΩΔΕ για την «παύση» μου (που ακολούθησε την παύση όλων των Γενικών Δ/ντών, Δ/ντών και Τμηματαρχών του ΥΠΕΧΩΔΕ) αναφέρονται στην πραγματικότητα στα πολιτικά μου φρονήματα «δίκην εγκληματικής πράξης», που εκτός από παράβαση των αρχών που διέπουν την «Προστασία Προσωπικών Δεδομένων» είχαν και πλήρως αντιδημοκρατικό και αντιδεοντολογικό χαρακτήρα.
Προσπάθησα να ασκώ πάντα το καθήκον μου στο ΥΠΕΧΩΔΕ, εργαζόμενη με αυταπάρνηση, στηρίζοντας επιστημονικά τον εργασιακό μου χώρο και έχοντας πλήρη συναίσθηση του κοινωνικού ρόλου μου, ως δημόσιου λειτουργού, μη χρησιμοποιώντας, προβάλλοντας ή δημοσιοποιώντας κομματική ή άλλη ιδιότητα. Η πίστη μου στον κοινωνικό και επιστημονικό μου ρόλο υπήρξε πάντοτε η κινητήρια δύναμη στο έργο μου και ο βασικός λόγος που επέλεξα να προσφέρω τις υπηρεσίες μου στο δημόσιο.
Η ΕΥΕΠ κατόρθωσε σε μικρό χρονικό διάστημα και παρά τις σημαντικές καθυστερήσεις στελέχωσης και εξοπλισμού να ανταποκριθεί με αξιώσεις στο ρόλο της και να αποτελέσει έναν καθ’ όλα αξιόπιστο, σύγχρονο και φιλικό μηχανισμό περιβαλλοντικού ελέγχου, που προσπάθησε να εξασφαλίσει την ισότιμη μεταχείριση των ελεγχόμενων, την διαφάνεια και την ελεύθερη πρόσβαση του κοινού στην περιβαλλοντική πληροφόρηση, βασικές αρχές της ευρωπαϊκής και εθνικής νομοθεσίας, ως ασφαλείς δικλείδες που κατοχυρώνουν το αδιάβλητο, ανεπηρέαστο από σκοπιμότητες, διαπλοκές και κάθε είδους «εντολές» και πιέσεις, χαρακτήρα του έργου των ελεγκτικών μηχανισμών.
Η σοβαρότητα και η αποτελεσματικότητα του έργου της ευνόησε τη διαμόρφωση κλίματος εμπιστοσύνης και την αναγκαία κοινωνική συναίνεση και αποδοχή, στοιχεία απολύτως αναγκαία, δεδομένου ότι το έργο των περιβαλλοντικών ελέγχων και επιθεωρήσεων έρχεται αντιμέτωπο με ποικίλα συμφέροντα και δυνάμεις που αντιστρατεύονται το περιβάλλον.
Παρ’ όλ’ αυτά μετά την παύση μου φάνηκε «σαθρό» το οικοδόμημα. Οι πρακτικές του νέου Γενικού Επιθεωρητή, στη βάση της κλασικής δημοσιοϋπαλληλικής πρακτικής «διαίρει και βασίλευε» απέδωσε γρήγορα καρπούς και χάθηκε το όραμα, μαζί και η σύμπνοια, η συνεργασία, η ελεύθερη έκφραση της επιστημονικής γνώμης και άλλα πολλά.
Κρίμα! Γιατί η φύση του έργου της ΕΥΕΠ δεν της επιτρέπει να λειτουργεί στο πλαίσιο παραδοσιακών διοικητικών μεθόδων, γιατί ελλοχεύει ο κίνδυνος της πλήρους απαξίωσής της από την κοινωνία.
Μαργαρίτα Καραβασίλη
Δέχτηκα να μιλήσω μέσω του Τύπου γιατί θεώρησα καθήκον μου να συμμετάσχω με τον τρόπο μου στον ευρύ διάλογο που εξελίσσεται από τον Αύγουστο του 2007 στην κοινωνία, με αφορμή της ανίχνευσης εξασθενούς χρωμίου στον υδροφόρο ορίζοντα της περιοχής Ασωπού-Οινοφύτων.
Οι δηλώσεις μου στον Τύπο (όπως και οι εν γένει επιστημονικές και άλλες ανακοινώσεις μου), εντάσσονται στο πλαίσιο της ελεύθερης έκφρασης και διακίνησης απόψεων και ιδεών και θεωρώ ότι αποτέλεσαν συμβολή στον ευρύ διάλογο που εξελίσσεται μέσα από κριτική θεώρηση για υπαρκτές ελλείψεις, με σκοπό την εξεύρεση λύσεων και ενημέρωση επί του έργου και των δυσκολιών που αντιμετωπίζουν οι Μηχανισμοί ελέγχου στη χώρα μας.
Υποστήριξα και υπερασπίστηκα τη σημαντική δουλειά που γίνεται από την ΕΥΕΠ, παρά τις αντίξοες συνθήκες και αναφέρθηκα στο ήθος των επιθεωρητών και στην ανάγκη θεσμικής θωράκισης της ΕΥΕΠ, ως Ανεξάρτητης Εθνικής Αρχής Περιβαλλοντικών Επιθεωρήσεων, ώστε να διαδραματίσει με μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα το σημαντικό της ρόλο για την προστασία του περιβάλλοντος.
Σημείωσα ότι το ζήτημα ρύπανσης περιοχής Οινοφύτων-Ασωπού απασχόλησε, κατά προτεραιότητα, την ΕΥΕΠ από την έναρξη της λειτουργίας της (περίοδος που ήμουν Γενική Επιθεωρήτρια, 2003-2005) διενεργήσαμε αυτοψίες, ελέγχους, επιθεωρήσεις, προωθήσαμε ενέργειες συντονισμού με συναρμόδιες Υπηρεσίες, κλπ., και ενώ το πρώτο εξάμηνο του 2004 είχαν ελεγχθεί 12 περιπτώσεις έργων και δραστηριοτήτων της περιοχής, από το τέλος του 2004 και σε όλη τη διάρκεια του 2005 διενεργήθηκε μόνο 1 επιθεώρηση.
Στο πλαίσιο αυτό είναι προφανής η δυνατότητα που είχα να ενημερώσω την κοινωνία για τα ιστορικό, τα ευρήματα, αλλά και για δυσκολίες που αντιμετωπίσαμε κατά την άσκηση των αρμοδιοτήτων μας. Στα επίμαχα δημοσιεύματα δεν άφησα κενά ή υπονοούμενα και προσπάθησα να αιτιολογήσω κάθε διατύπωση ή χαρακτηρισμό με στοιχεία που γνώριζα βιωματικά, αλλά και που αποδεικνύονται με σειρά εγγράφων και άλλων στοιχείων, που κατέθεσα κατά την προανάκριση, με σκοπό να αποκαταστήσω την πραγματικότητα, χωρίς να θίγω προσωπικά κανένα, ούτε τον εγκαλούντα, πόσο μάλλον τους Επιθεωρητές της ΕΥΕΠ, ιδιαίτερα αγαπημένους συναδέλφους, που με στήριξαν στο έργο μου και με τους οποίους συμμερίστηκα κοινά οράματα, απόψεις, αλλά και αγωνίες.
Η κριτική που άσκησα στον εγκαλούντα οφείλεται σε πράξεις, συμπεριφορές και πρακτικές τις οποίες διαπίστωσα κατά την περίοδο της συνεργασίας μας, που έχουν σχέση αποκλειστικά με ζητήματα άσκησης διοίκησης και όχι επί προσωπικών θεμάτων.
Η πρωτόγνωρη περιβαλλοντική ζημιά μιας ολόκληρης περιοχής όπου κατοικούν χιλιάδες άνθρωποι δεν μπορεί και δεν πρέπει να αποτελέσει για τον οιονδήποτε γεγονός «προς εκμετάλλευση» ή αφορμή πολιτικής αντιπαράθεσης. Πόσο μάλλον για εμένα, δημόσιο λειτουργό σε διαδικασία πρόωρης συνταξιοδότησης, που δεν έχω πολιτικές ή άλλες βλέψεις, ούτε κανένα απολύτως συμφέρον από την εμπλοκή μου, αλλά υποχρέωση έναντι της κοινωνίας.
Ανέδειξα το γεγονός ότι η έλλειψη έγκαιρης και έγκυρης πληροφόρησης εκ μέρους των Επιθεωρητών και κυρίως του εγκαλούντος (που αποτελεί υποχρέωσή του σύμφωνα και με οδηγίες της ΕΕ για την ελεύθερη πρόσβαση του κοινού στην περιβαλλοντική ενημέρωση, κλπ.) αλλά και της Πολιτείας κατά τα δύο τελευταία χρόνια σχετικά με τα αποτελέσματα τυχόν ελέγχων στην περιοχή Οινοφύτων-Ασωπού. και ειδικότερα όταν προέκυψε το ζήτημα της ανίχνευσης εξασθενούς χρωμίου μπορεί να έχει σαν αποτέλεσμα να καθίστανται οι μηχανισμοί ελέγχου αναξιόπιστοι στην κοινή γνώμη. Μίλησα για «προκλητική σιγή», από πλευράς ΥΠΕΧΩΔΕ γιατί αυτό ήταν το συναίσθημα της κοινής γνώμης μπροστά σε μια γενικευμένη σιωπή τη στιγμή που κορυφωνόταν η αγωνία για το μέλλον της περιοχής Οινοφύτων, τους κινδύνους για την υγεία των κατοίκων, την περιβαλλοντική καταστροφή.
Αυτή την έλλειψη ενημέρωσης τη βίωσα και η ίδια άμεσα ως πολίτης αλλά και έμμεσα από την ενημέρωση που είχα τόσο από την Ομοσπονδία Συλλόγων Κατοίκων Ωρωπού, κατοίκων των Οινοφύτων, της Θήβας και δημοσιογράφων σχετικά με την άρνηση της ΕΥΕΠ να παρέχει πληροφορίες (από τα τέλη του 2005) παραπέμποντας τους ενδιαφερόμενους στον κ. Υπουργό ΠΕΧΩΔΕ.
Όσο για την «άπλετη δημοσιότητα» που δόθηκε στο θέμα από πλευράς ΥΠΕΧΩΔΕ, που επικαλέστηκε ο μηνυτής, δεν αφορούσε παρά μόνο τις τελευταίες εβδομάδες – Σεπτέμβριος, Οκτώβριος του 2007, όταν το πρόβλημα του Ασωπού είχε πάρει εκρηκτικές διαστάσεις.
Για πρώτη φορά εκδόθηκε σχετικό Δελτίο Τύπου από το ΥΠΕΧΩΔΕ στα τέλη Σεπτεμβρίου 2007, όταν είχε το θέμα λάβει μεγάλη δημοσιότητα και οι κοινωνικές πιέσεις ήταν έντονες. Ακολούθησε σειρά ανακοινώσεων του ΥΠΕΧΩΔΕ, από τα μέσα Οκτωβρίου και τον Νοέμβριο, και μαζί άρχισαν και εντατικοί έλεγχοι. Τα πρόστιμα ακολούθησαν με συνοπτικές διαδικασίες, χωρίς ωστόσο να αποσαφηνίζεται εάν και που εντοπίστηκε εξασθενές χρώμιο.
Μίλησα για «επιλεκτικούς ελέγχους» για να υποδηλώσω ότι η ΕΥΕΠ δεν είχε ελέγξει σημαντικές μεγάλες μονάδες που θεωρούνται «ύποπτες» λόγω παραγωγικής δραστηριότητας και ότι υπήρχε ανάγκη εστίασης των ελέγχων σε αυτές για τις οποίες υπάρχει γνώση ότι εν δυνάμει μπορούν να «παράγουν» εξασθενές χρώμιο. Ακόμη και σήμερα που δόθηκαν επίσημα στοιχεία στη δημοσιότητα από πλευράς ΥΠΕΧΩΔΕ δεν γίνεται σαφές εάν όλες αυτές οι μονάδες ελέγχθηκαν και κυρίως για ποιες μονάδες επιβλήθηκαν πρόστιμα για παρουσία εξασθενούς χρωμίου.
Ανέφερα στην εφημερίδα «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ» (άρθρο 13-11-07) ότι «Οι έλεγχοι στον Ασωπό είχαν ουσιαστικά ατονήσει από τις αρχές του 2005 παρά το γεγονός ότι είχα δώσει εντολή να διατηρηθεί το θέμα σε προτεραιότητα, δεδομένου ότι ο προϊστάμενος του Τομέα Νοτίου Ελλάδας ακολουθούσε δική του «πολιτική», παρακάμπτοντας τις εντολές μου και έχοντας δημιουργήσει δίαυλο επικοινωνίας με την πολιτική ηγεσία εν αγνοία μου,.....». Πως είναι δυνατό να υποστήριζα κάτι τέτοιο εάν δε βασιζόταν σε πραγματικότητα, τη στιγμή ότι θα μπορούσε εύκολα να αποδειχθεί από τα στοιχεία που τηρούνται στο Αρχείο της ΕΥΕΠ.
Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία (Πίνακας «ΕΥΕΠ – Επιθεωρήσεις Τομέα Νοτίου Ελλάδας») το Α’ εξάμηνο του 2004 διενεργήθηκαν 10 έλεγχοι σε έργα και δραστηριότητες στην περιοχή Οινοφύτων-Ασωπού και προωθήθηκαν και διαδικασίες επιβολής προστίμων. Το επόμενο εξάμηνο διενεργήθηκε μόνο μία επιθεώρηση και το έτος 2005 καμία! Δηλαδή οι έλεγχοι όντως άρχισαν να ατονούν από τα τέλη του 2004 έως ότου σταμάτησαν το 2005 (περίοδος που ήμουν επικεφαλής της ΕΥΕΠ) και ξανάρχισαν μετά τα τέλη Σεπτεμβρίου 2007, όταν πια το ζήτημα ήταν στο επίκεντρο της επικαιρότητας.
Ο μηνυτής παρά την εντολή μου να προγραμματίζει 2-3 επιθεωρήσεις σε μονάδες της περιοχής δεν το έπραττε και ως Τομεάρχης Νοτίου Ελλάδας, αποφάσιζε ο ίδιος αυτοβούλως τις μηνιαίες επιθεωρήσεις που προγραμμάτιζε και ενημέρωνε απευθείας τον Υπουργό, μη συμμορφούμενος με το νομοθετικό πλαίσιο συγκρότησης της ΕΥΕΠ σύμφωνα με το οποίο ο προγραμματισμός αποφασίζεται και υπογράφεται από τον Γενικό Επιθεωρητή, στη βάση των εισηγήσεων των Τομέων της ΕΥΕΠ και στη συνέχεια ενημερώνεται ο Υπουργός.
Η συμπεριφορά του Γενικού Επιθεωρητή – τότε Τομεάρχη - προς το πρόσωπό μου, αλλά και προς συναδέλφους, υπαλλήλους της ΕΥΕΠ είχε αρχίσει να διαφοροποιείται από τα τέλη του 2004 και ειδικότερα έγινε περισσότερο εμφανής και προκλητική το 2005: Όχι μόνο δεν αναγνώριζε υπαρκτές αρμοδιότητες της ΕΥΕΠ του Τμήματος Γ’ περί προστασίας περιβάλλοντος (προστασία ευαίσθητων οικοσυστημάτων, δάση, ρέματα, ποταμοί, λίμνες, αιγιακός, παραλία, κλπ.) αλλά κυρίως τις αρμοδιότητες του Γενικού Επιθεωρητή, δηλαδή τις δικές μου, ενώ σήμερα τις ασκεί. Και τούτο το εξέφραζε δημοσίως, παρουσία των υπαλλήλων της ΕΥΕΠ σε ολομέλειες που διοργάνωνε η Γενική Επιθεώρηση, με αποτέλεσμα να αρχίσουν να διαταράσσονται οι υπαλληλικές σχέσεις και το θετικό κλίμα που είχε διαμορφωθεί κατά τον πρώτο χρόνο λειτουργίας της ΕΥΕΠ. Με διάφορες αφορμές και αιτιάσεις ή ακόμη και χωρίς καμία δικαιολογία ο εγκαλών αρνιόταν να προωθήσει ελέγχους σε περιπτώσεις που υποδεικνυόταν από την Γενική Επιθεώρηση.
Σημειώνω ότι η μόνη επαφή που είχα με την πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΧΩΔΕ ήταν μέσω κοινοποίησης ή διαβίβασης έγγραφων προτάσεων ή αιτημάτων και τηλεφωνική με τον κ. Υφυπουργό ΠΕΧΩΔΕ και τον Γενικό Γραμματέα. Δεν «κατάφερα» να συναντηθώ με τον κ. Υπουργό σε όλο το διάστημα παραμονής μου στη θέση της Γενικής Επιθεωρήτριας, παρά τις επανειλημμένες αιτήσεις μου και την έγγραφη ενημέρωση επί εξαιρετικά σημαντικών θεμάτων.
Η κατάσταση χειροτέρεψε ιδιαίτερα μετά από την ολοκλήρωση ελέγχων σε δύο περιπτώσεις, μία για την ανέγερση συγκροτήματος παραθεριστικών κατοικιών στην περιοχή Πουνταζέζας από την κατασκευαστική εταιρεία του κ. Μ. Βωβού (εκδόθηκε οικοδομική άδεια που ανακλήθηκε μετά την έρευνα της Γενικής Επιθεώρησης της ΕΥΕΠ και της έκδοσης και δημοσιοποίησης σχετικού Πορίσματος) και η άλλη για τον έλεγχο στο συγκρότημα Grand Resort στο Λαγονήσι για την κατασκευή πισίνας στο θαλάσσιο χώρο των εγκαταστάσεων κατά παράβαση των εγκεκριμένων περιβαλλοντικών όρων και εν γένει της κείμενης περιβαλλοντικής νομοθεσίας, περιπτώσεις για τις οποίες διαφωνήσαμε με τον κ. Δερμιτζάκη. Τις ποικίλες πιέσεις που δέχτηκα τις γνωρίζει πολύ καλά ο κ. Δερμιτζάκης, καθώς και όλοι οι υπάλληλοι της ΕΥΕΠ, από την ίδια, γιατί τους ενημέρωνα σε τακτά χρονικά διαστήματα σε ολομέλειες, όπως τις γνώριζε και Πολιτική Ηγεσία του Υπουργείου (μέσω εμπιστευτικής επιστολής που απηύθυνα στον Υπουργό).
Όσο για προσπάθειες χρηματισμού μου δεν ήταν η πρώτη φορά που έκανα λόγο. Το ανακοίνωσα από την πρώτη στιγμή δημοσίως στους υπαλλήλους της ΕΥΕΠ και στον ίδιο τον κ. Δερμιτζάκη, ενώ το ανέφερα στον Υφυπουργό ΥΠΕΧΩΔΕ κ. Καλογιάννη, με τον οποίο είχα άριστη συνεργασία, καθώς και στον κ. Υπουργό με εμπιστευτική μου επιστολή, δεδομένου ότι, παρά τις συνεχείς προσπάθειές μου, δεν τον είχα συναντήσει προσωπικά, όπως έχω προαναφέρει. Απλά ήταν η πρώτη φορά που το έκανα δημόσια.
Η παύση μου και αντικατάστασή μου από τον κ. Δερμιτζάκη, στις 20-07-05, ήταν πλέον μια φυσική συνέπεια και απέδειξαν ότι η «αυτονόμησή» του είχε ισχυρή στήριξη!
Η «αντικατάστασή» μου προκάλεσε σειρά αντιδράσεων επιστημονικών και πολιτικών φορέων και Μη Κυβερνητικών Περιβαλλοντικών Οργανώσεων και πλήθος δημοσιευμάτων είδαν το φως. Σε σχετική ανακοίνωση του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ, το Γραφείο Τύπου του ΥΠΕΧΩΔΕ εξέδωσε, στις 24/7/2005, ανακοίνωση-απάντηση, η οποία στο μεγαλύτερο μέρος της εξηγούσε τους λόγους της «αντικατάστασής μου από άλλο πιο κατάλληλο άτομο» υποστηρίζοντας ότι δεν πειθαρχούσα σε μέρος της πολιτικής ηγεσίας του ΥΠΕΧΩΔΕ, ότι είχα προκλητική συμπεριφορά απέναντι στους συναδέλφους μου, ότι λειτουργούσα κομματικά –ως μέλος του ΣΥΝ– και όχι υπηρεσιακά και κυρίως ότι εξέφραζα δημοσίως πολιτικές θέσεις για το περιβάλλον, χωρίς στοιχειώδη συνεννόηση με την πολιτική ηγεσία.
Υπερασπιζόμενη τον εαυτό μου και την πορεία μου ως δημόσιος λειτουργός στο ΥΠΕΧΩΔΕ, απάντησα στο Γραφείο Τύπου του ΥΠΕΧΩΔΕ εκθέτοντας τα πραγματικά περιστατικά που συνέβαλαν στην «αντικατάστασή» μου, κοινοποιώντας την απάντησή μου αυτή σους υπαλλήλους της ΕΥΕΠ και στους συνδικαλιστικούς και επιστημονικούς φορείς, στους οποίους ήμουν και είμαι μέλος.
Οι λόγοι που επικαλέστηκε το ΥΠΕΧΩΔΕ για την «παύση» μου (που ακολούθησε την παύση όλων των Γενικών Δ/ντών, Δ/ντών και Τμηματαρχών του ΥΠΕΧΩΔΕ) αναφέρονται στην πραγματικότητα στα πολιτικά μου φρονήματα «δίκην εγκληματικής πράξης», που εκτός από παράβαση των αρχών που διέπουν την «Προστασία Προσωπικών Δεδομένων» είχαν και πλήρως αντιδημοκρατικό και αντιδεοντολογικό χαρακτήρα.
Προσπάθησα να ασκώ πάντα το καθήκον μου στο ΥΠΕΧΩΔΕ, εργαζόμενη με αυταπάρνηση, στηρίζοντας επιστημονικά τον εργασιακό μου χώρο και έχοντας πλήρη συναίσθηση του κοινωνικού ρόλου μου, ως δημόσιου λειτουργού, μη χρησιμοποιώντας, προβάλλοντας ή δημοσιοποιώντας κομματική ή άλλη ιδιότητα. Η πίστη μου στον κοινωνικό και επιστημονικό μου ρόλο υπήρξε πάντοτε η κινητήρια δύναμη στο έργο μου και ο βασικός λόγος που επέλεξα να προσφέρω τις υπηρεσίες μου στο δημόσιο.
Η ΕΥΕΠ κατόρθωσε σε μικρό χρονικό διάστημα και παρά τις σημαντικές καθυστερήσεις στελέχωσης και εξοπλισμού να ανταποκριθεί με αξιώσεις στο ρόλο της και να αποτελέσει έναν καθ’ όλα αξιόπιστο, σύγχρονο και φιλικό μηχανισμό περιβαλλοντικού ελέγχου, που προσπάθησε να εξασφαλίσει την ισότιμη μεταχείριση των ελεγχόμενων, την διαφάνεια και την ελεύθερη πρόσβαση του κοινού στην περιβαλλοντική πληροφόρηση, βασικές αρχές της ευρωπαϊκής και εθνικής νομοθεσίας, ως ασφαλείς δικλείδες που κατοχυρώνουν το αδιάβλητο, ανεπηρέαστο από σκοπιμότητες, διαπλοκές και κάθε είδους «εντολές» και πιέσεις, χαρακτήρα του έργου των ελεγκτικών μηχανισμών.
Η σοβαρότητα και η αποτελεσματικότητα του έργου της ευνόησε τη διαμόρφωση κλίματος εμπιστοσύνης και την αναγκαία κοινωνική συναίνεση και αποδοχή, στοιχεία απολύτως αναγκαία, δεδομένου ότι το έργο των περιβαλλοντικών ελέγχων και επιθεωρήσεων έρχεται αντιμέτωπο με ποικίλα συμφέροντα και δυνάμεις που αντιστρατεύονται το περιβάλλον.
Παρ’ όλ’ αυτά μετά την παύση μου φάνηκε «σαθρό» το οικοδόμημα. Οι πρακτικές του νέου Γενικού Επιθεωρητή, στη βάση της κλασικής δημοσιοϋπαλληλικής πρακτικής «διαίρει και βασίλευε» απέδωσε γρήγορα καρπούς και χάθηκε το όραμα, μαζί και η σύμπνοια, η συνεργασία, η ελεύθερη έκφραση της επιστημονικής γνώμης και άλλα πολλά.
Κρίμα! Γιατί η φύση του έργου της ΕΥΕΠ δεν της επιτρέπει να λειτουργεί στο πλαίσιο παραδοσιακών διοικητικών μεθόδων, γιατί ελλοχεύει ο κίνδυνος της πλήρους απαξίωσής της από την κοινωνία.
Μαργαρίτα Καραβασίλη
Τρίτη 26 Φεβρουαρίου 2008
Το μανιφέστο των blogs
μια απάντηση για όλα αυτά που συμβαίνουν τις τελευταίες μέρες κι έχουν αναστατώσει την blogoσφαιρα.
Οι παρακάτω 9 θέσεις είναι μια προσπάθεια να διαδοθεί η ιδέα του τι πραγματικά είναι ένα blog, με τελικούς αποδέκτες όχι μόνο τον κόσμο, αλλά και την Πολιτεία και τα Media. Ίσως θα ήταν χρήσιμο να το αναπαράγουν (με ένα απλό copy paste) όσοι μπλογκερς συμφωνούν με τις θέσεις του.
1. Τα blogs είναι διάλογος - ελεύθερος ανεμπόδιστος διάλογος ανάμεσα σε πολίτες.
2. Τα blogs είναι μια πρόσκληση σε διάλογο, σε διαφωνία, και επικοινωνία.
3. Τα blogs δεν κέρδισαν το ενδιαφέρον της κοινωνίας επειδή λένε ψέματα ή συκοφαντούν. Το κέρδισαν επειδή η κοινωνία έχει ανάγκη από μια αυθεντική φωνή.
4. Τα blogs είναι το δικαίωμα του καθενός να εκφέρει την άποψή του. Δεν υπάρχουν “ενημερωτικά” και “μη ενημερωτικά” blogs. Μέσα από το διάλογο όλοι κάτι μαθαίνουμε.
5. Τα blogs δεν τα γράφουν επαγγελματίες - τα γράφουν πολίτες. Μπορεί να αξιοποιούν την όποια επαγγελματική τους εμπειρία, μπορεί και όχι.
6. Ο blogger δεν χρησιμοποιεί εθνικούς πόρους (όπως οι τηλεραδιοσυχνότητες), και συνεπώς δεν μπορεί να μπαίνει σε καλούπια ο τρόπος και το περιεχόμενο της έκφρασής του. O blogger αξιοποιεί το απεριόριστο μέγεθος του παγκόσμιου Δικτυακού ιστού για να εκφράσει και τη δική του άποψη.
7. Η Πολιτεία, τα Media, οι επιχειρήσεις, και όλοι οι θεσμοθετημένοι οργανισμοί της Ελληνικής κοινωνίας, αξίζει να παρακολουθούν τους bloggers και τον διάλογο τους. Ακόμα καλύτερο θα είναι να συμμετέχουν ισότιμα σε αυτόν το διάλογο. Θα μπορέσουν και οι ίδιοι να γίνουν σοφότεροι μαθαίνοντας την άποψη του απλού πολίτη, αντί να προσπαθούν να την περιορίσουν στα δικά τους καλούπια.
8. Το δικαίωμα του blogger να γράφει ελεύθερα την άποψή του είναι ιερό. Αν με αυτά που γράφει καταπατά συγκεκριμένες νομοθετικές διατάξεις, υπάρχουν νόμιμες διαδικασίες για την δίωξή του.
9. Στο βαθμό που δεν παραβιάζει με σαφή τρόπο διατάξεις του νόμου, η ανωνυμία είναι δικαίωμα του blogger.
(από το NYLON)
Οι παρακάτω 9 θέσεις είναι μια προσπάθεια να διαδοθεί η ιδέα του τι πραγματικά είναι ένα blog, με τελικούς αποδέκτες όχι μόνο τον κόσμο, αλλά και την Πολιτεία και τα Media. Ίσως θα ήταν χρήσιμο να το αναπαράγουν (με ένα απλό copy paste) όσοι μπλογκερς συμφωνούν με τις θέσεις του.
1. Τα blogs είναι διάλογος - ελεύθερος ανεμπόδιστος διάλογος ανάμεσα σε πολίτες.
2. Τα blogs είναι μια πρόσκληση σε διάλογο, σε διαφωνία, και επικοινωνία.
3. Τα blogs δεν κέρδισαν το ενδιαφέρον της κοινωνίας επειδή λένε ψέματα ή συκοφαντούν. Το κέρδισαν επειδή η κοινωνία έχει ανάγκη από μια αυθεντική φωνή.
4. Τα blogs είναι το δικαίωμα του καθενός να εκφέρει την άποψή του. Δεν υπάρχουν “ενημερωτικά” και “μη ενημερωτικά” blogs. Μέσα από το διάλογο όλοι κάτι μαθαίνουμε.
5. Τα blogs δεν τα γράφουν επαγγελματίες - τα γράφουν πολίτες. Μπορεί να αξιοποιούν την όποια επαγγελματική τους εμπειρία, μπορεί και όχι.
6. Ο blogger δεν χρησιμοποιεί εθνικούς πόρους (όπως οι τηλεραδιοσυχνότητες), και συνεπώς δεν μπορεί να μπαίνει σε καλούπια ο τρόπος και το περιεχόμενο της έκφρασής του. O blogger αξιοποιεί το απεριόριστο μέγεθος του παγκόσμιου Δικτυακού ιστού για να εκφράσει και τη δική του άποψη.
7. Η Πολιτεία, τα Media, οι επιχειρήσεις, και όλοι οι θεσμοθετημένοι οργανισμοί της Ελληνικής κοινωνίας, αξίζει να παρακολουθούν τους bloggers και τον διάλογο τους. Ακόμα καλύτερο θα είναι να συμμετέχουν ισότιμα σε αυτόν το διάλογο. Θα μπορέσουν και οι ίδιοι να γίνουν σοφότεροι μαθαίνοντας την άποψη του απλού πολίτη, αντί να προσπαθούν να την περιορίσουν στα δικά τους καλούπια.
8. Το δικαίωμα του blogger να γράφει ελεύθερα την άποψή του είναι ιερό. Αν με αυτά που γράφει καταπατά συγκεκριμένες νομοθετικές διατάξεις, υπάρχουν νόμιμες διαδικασίες για την δίωξή του.
9. Στο βαθμό που δεν παραβιάζει με σαφή τρόπο διατάξεις του νόμου, η ανωνυμία είναι δικαίωμα του blogger.
(από το NYLON)
Τετάρτη 13 Φεβρουαρίου 2008
Και να, τι θέλω τώρα να σας πω Μες στις Ινδίες μέσα στην πόλη της Καλκούτας,φράξαν το δρόμο σ' έναν άνθρωπο.
Αλυσοδέσαν έναν άνθρωπο κει που εβάδιζε.
Να το λοιπόν γιατί δεν καταδέχουμαι να υψώσω το κεφάλι στ' αστροφώτιστα διαστήματα.
Θα πείτε, τ' άστρα είναι μακριά κι η γη μας τόση δα μικρή.
Ε, το λοιπόν, ο,τι και να είναι τ' άστρα, εγώ τη γλώσσα μου τους βγάζω.
Για μένα, το λοιπόν, το πιο εκπληκτικό, πιο επιβλητικό, πιο μυστηριακό και πιο μεγάλο, είναι ένας άνθρωπος που τον μποδίζουν να βαδίζει.
είναι ένας άνθρωπος που τον αλυσοδένουνε.
Τρίτη 12 Φεβρουαρίου 2008
5ο Πανόραμα Οικολογικών Ταινιών
Μια μοναδική ευκαιρία για το κοινό της Αθήνας να δει βραβευμένες ταινίες από όλα τα μέρη του κόσμου προσφέρει το 5ο Πανόραμα Οικολογικών Ταινιών που οργανώνει η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ Περιβάλλοντος και Πολιτισμού. Το Πανόραμα Οικολογικών Ταινιών κλείνει φέτος 5 χρόνια παρουσίας στα αθηναϊκά δρώμενα και αποτελεί μία από τις πλέον αναμενόμενες εκδηλώσεις της ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ.. Πρόκειται για το μοναδικό φεστιβάλ ταινιών που διοργανώνεται εξ ολοκλήρου από μια ελληνική μη κυβερνητική οργάνωση που αγωνίζεται εδώ και 35 χρόνια για την προστασία του περιβάλλοντος και της πολιτιστικής κληρονομιάς, και που από το 2003 δίνει τη δυνατότητα στο κοινό της Αθήνας να παρακολουθήσει διακεκριμένες ταινίες οικολογικού αλλά και πολιτιστικού ενδιαφέροντος. Με τίτλο «Παράθυρα στον Πλανήτη», το φετινό Πανόραμα Οικολογικών Ταινιών μας προσκαλεί για 5η χρονιά στο κτήριο της οδού Τριπόδων 28 στην Πλάκα, τις τέσσερις Τετάρτες του Φεβρουαρίου (6, 13, 20 και 27 αντίστοιχα και ώρες 18:00-23:00), προτείνοντας μια άκρως ενδιαφέρουσα και εναλλακτική πρόταση ψυχαγωγίας.Έχοντας εξασφαλίσει για φέτος τη συμμετοχή βραβευμένων ταινιών από την Ελλάδα, τις Ηνωμένες Πολιτείες, τη Σουηδία, τη Δανία, την Αυστραλία, τη Βρετανία, την Ταϊλάνδη, τον Καναδά, την Ολλανδία και τη Γαλλία, το 5ο Πανόραμα Οικολογικών Ταινιών φιλοδοξεί να κεντρίσει το ενδιαφέρον του κοινού με αφιερώματα στην κλιματική αλλαγή, στο νερό, στην άναρχη δόμηση: προκαλώντας, προβληματίζοντας, διασκεδάζοντας προτείνοντας απλές και πρακτικές λύσεις για τον κάθε ένα μας στα περιβαλλοντικά προβλήματα και διλήμματα με τα οποία ερχόμαστε όλοι αντιμέτωποι στην καθημερινότητά μας. Και όλα αυτά μέσα από την ματιά των εμπνευστών και δημιουργών των 21 διακεκριμένων ταινιών που συμπεριλαμβάνει για φέτος στο πρόγραμμά του.Χρόνο με το χρόνο, το μοναδικό μέχρι στιγμής θεματικό φεστιβάλ ταινιών της πρωτεύουσας για θέματα περιβάλλοντος και πολιτισμού δυναμώνει συνεργάζεται με αντίστοιχα φεστιβάλ του εξωτερικού παρακολουθεί και αναζητά βραβευμένες ταινίες από όλο τον κόσμοαγκαλιάζεται ολοένα και περισσότερο από θεατές και χορηγούςπροτείνει μια διαφορετική κινηματογραφική εμπειρία με στόχο όχι την απλή θέαση αλλά την περαιτέρω ευαισθητοποίηση και κυρίως τη δράση!Η καινοτομία του φετινού φεστιβάλ είναι ότι συμπεριλαμβάνει στο πρόγραμμά του και ζωντανές συζητήσεις. Έτσι λοιπόν, την Τετάρτη 13 Φεβρουαρίου, μετά την προβολή της ταινίας Φωνή Αιγαίου που πραγματεύεται την άναρχη δόμηση στα νησιά, θα ακολουθήσει συζήτηση για το Χωροταξικό του Τουρισμού με τους Ράνια Κλουτσινιώτη, Αρχιτέκτων-Πολεοδόμο, Εκπρόσωπο του Τ.Ε.Ε. στο Εθνικό Συμβούλιο Χωροταξίας, Αγνή Χριστίδου, διευθύντρια Ξενοδοχειακού Επιμελητηρίου και Κρίτωνα Αρσένη, υπεύθυνο Περιβαλλοντικής Πολιτικής της ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ. Φέτος, η Τετάρτη 20 Φεβρουαρίου είναι αφιερωμένη στους υγροτόπους. Οι προβολές θα πραγματοποιηθούν σε συνεργασία με τη Μεσογειακή Πρωτοβουλία της Συνθήκης Ράμσαρ για τους υγροτόπους, το MEDWET και το Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών. Ανάμεσα στις ταινίες θα πραγματοποιηθεί συζήτηση για τη σημασία του νερού στην χώρα μας με τους καθηγητές Γιάννη Μυλόπουλο και Γεράσιμο Αράπη.
Τετάρτη, 13/21
8.00 “Expedition Linné”, 30ʼ, Σουηδία, Folke Rydén Ταινία με θέμα την ζωή και το έργο του κορυφαίου Σουηδού επιστήμονα Carl Linnaeus o οποίος ανακάλυψε και κατηγοριοποίησε πολλά είδη φυτών και μελέτησε τις λειτουργίες τους. Η ταινία είναι μια παραγωγή του Σουηδικού κράτους στα πλαίσια για τον εορτασμό για τα 300 χρόνια από την γέννηση του.
18.30 “49 λέξεις για το χιόνι”, 50ʼ, Ελλάδα, Γιώργος ΑυγερόπουλοςΤο γνωστό ντοκιμαντέρ του Γιώργου Αυγερόπουλου για την κλιματική αλλαγή.
19.30 “Φωνή Αιγαίου”, 61ʼ, Ελλάδα, Λυδία ΚαρράΤο Αιγαίο είναι ένα καράβι που ταξιδεύει αιώνες, το θέμα είναι εμείς τι θα αφήσουμε πίσω μας καθώς σήμερα παραδίδεται απροστάτευτο στην άναρχη δόμηση και αλλάζει για πάντα... Βραβείο καλύτερης ταινίας για το περιβάλλον- European Heritage Film Festival 2006.
Θα ακολουθήσει συζήτηση για το Χωροταξικό του Τουρισμού με τους Ράνια Κλουτσινιώτη, Αρχιτέκτων-Πολεοδόμος, εκπρόσωπος του Τ.Ε.Ε. στο Εθνικό Συμβούλιο Χωροταξίας, Αγνή Χριστίδου, διευθύντρια Ξενοδοχειακού Επιμελητηρίου και Κρίτωνα Αρσένη, υπεύθυνο Περιβαλλοντικής Πολιτικής της ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ.
21. 00 «Message in the waves», 60ʼ, Αγγλία, Rebecca HoskingΟι καταστροφικές επιπτώσεις του πλαστικού στην ζωή των θαλάσσιων ειδών της Χαβάης. Η ίδια η σκηνοθέτης επηρεασμένη από τα όσα κατέγραψε στην Χαβάη, ξεκίνησε μια εκστρατεία πληροφόρησης των κατοίκων της περιοχής της στο Μόνμπερι της Αγγλίας κατά της χρήσης πλαστικής σακούλας. Το ντοκιμαντέρ της παραγωγής BBC, έχει βραβευθεί ως ένα από τα καλύτερα για φέτος.
22.00 «The Planet», 84ʼ, Σουηδία, Linus Torell, Michael Stenberg, Johan SÖderbergΑλήθειες και ψέματα για τις κλιματικές (και όχι μόνο) αλλαγές στον πλανήτη. Μπορούμε να επηρεάσουμε την αλλαγή ή μήπως πρέπει να προσαρμοστούμε στον επερχόμενο ʽνέο κόσμοʼ;
Τετάρτη, 20/2 Συνεργασία με MEDWET
18.00 «Η Μεσόγειος, θάλασσα των ανθρώπων», 26ʼ
18.30 «Οι υποθαλάσσιες πηγές», 29ʼ
19.00 «Από τον κόλπο του Κουρδιστάν τα δάκρυα της Μεσοποταμίας», 60ʼ
20.00 Συζήτηση για τη σημασία του νερού στην χώρα μας με τον καθηγητή, Γιάννη Μυλόπουλο.
21.00 «Το χωριό της ομίχλης», 12ʼ
21.30 “The Waterfront”, 52ʼ, H.Π.Α. Liz MillerΗ έντονη διαμάχη μεταξύ των κατοίκων, των υπαλλήλων της εταιρείας ύδρευσης και των οικονομικών μάνατζερ στο Χάϊλαντ Παρκ του Μίτσιγκαν με επίκεντρο το δικαίωμα στο νερό σε προσιτές τιμές.
Τετάρτη, 27/2
18.00 “Στα Μυστικά του Δέλτα”, 70ʼ, Ελλάδα, Δέσποινα Πανταζή Η ζωή στο Δέλτα του Έβρου. Σχέσεις οικογενειών ψαράδων Ελλήνων και Τούρκων στη νοητή υδάτινη γραμμή των συνόρων.
19.30 “Η πολιτεία των πουλιών”, 65ʼ, Ελλάδα, Ηλίας ΙωσηφίδηςΗ ανθρώπινη παρέμβαση στα νερά της λίμνης Κερκίνης.1ο Βραβείο Φεστιβάλ Χαλκίδας 2007. Επίσημη συμμετοχή στο 33ο Φεστιβάλ ECOFILMS 2007 στην Τσεχία.
20.45 “Ψηφιακά νεκροταφεία”, 50, Ελλάδα, Γιώργος ΑυγερόπουλοςΤο γνωστό ντοκιμαντέρ του Γιώργου Αυγερόπουλου που εξετάζει πού πάνε τα ψηφιακά μας απόβλητα μόλις εμείς απαλλαγούμε από αυτά.
21.45 “The Great Warming”, 70ʼ, H.Π.Α, Karen CoshofΗ ταινία εξετάζει τις επιπτώσεις τις κλιματικής αλλαγής παγκοσμίως αλλά προτείνει και λύσεις με την βοήθεια της τεχνολογίας για ένα αειφόρο μέλλον στον πλανήτη.
Ελαιώνας: γραφικότητα ή ανάγκη;
Κι εμείς Παναθηναϊκοί είμαστε…
Ναι, Παναθηναϊκοί είμαστε! Και μάλιστα αρκετά παλιοί.
Από την εποχή των Πανάκη, Λινοξυλάκη, Νεμπίδη, Χολέβα, των Δομάζου, Λουκανίδη, Καμάρα, Σούρπη, Ελευθεράκη, στη συνέχεια, του Σαραβάκου, Ρότσα, Μπορέλι, Βαζέχα, Νίνη κ.α. σήμερα.
Είμαστε όμως και Αθηναίοι πολίτες. Εδώ γεννηθήκαμε, εδώ μεγαλώσαμε, εδώ ζούμε εμείς και τα παιδιά μας.
Γνωρίσαμε δηλαδή, από πολύ νωρίς την επιχείρηση καταστροφής και συνεχούς υποβάθμισης (περιβαλλοντικής, πολιτισμικής, οικιστικής) αυτής της πόλης και του μοναδικού Αττικού τοπίου.
Σήμερα μιλάμε για μια πόλη έκτρωμα που «φιλοξενεί» τις δραστηριότητες του μισού πληθυσμού της χώρας.
Μια πόλη που έχει «ξεχειλώσει» προς κάθε γωνιά της Αττικής, από το Λουτράκι έως το Λαύριο, που το φωτοχημικό νέφος και οι θανατηφόροι ρύποι την συνοδεύουν σχεδόν όλο τον χρόνο έχοντας γίνει το μόνιμο ντεκόρ της.
Όλα αυτά, βέβαια, με την απλόχερη στήριξη της εκάστοτε κυβέρνησης και δημοτικής αρχής οι οποίες επί χρόνια και με το αζημίωτο προσέφεραν κάθε σπιθαμή της πόλης στα ποικιλώνυμα συμφέροντα ή αλλιώς, στους νταβατζήδες, όπως τους είχε αποκαλέσει ο Καραμανλής.
Θέλουμε λοιπόν, κι εμείς το γήπεδο – σπίτι όλης της Παναθηναϊκής οικογένειας. Όμως, θέλουμε αυτό να συνοδευτεί μόνο από την αναγκαία ανάπλαση – όαση πρασίνου της Λεωφόρου και με ήπιες παρεμβάσεις, χώρους αναψυχής, αθλοπαιδιών στον Ελαιώνα.
Θέλουμε ένα γήπεδο σύγχρονο, μέσα σ’ ένα περιβάλλον ανθρώπινο.
Αυτό το γήπεδο θέλουμε, αυτό διεκδικούμε !
Δεν το παζαρεύουμε με τους κάθε λογής εργολάβους, τσιμεντομιζαδόρους και νεκροθάφτες της Αθήνας, οι οποίοι εκβιαστικά συνδέουν την κατασκευή του γηπέδου με την τσέπη τους, παίζοντας μάλιστα με το εργασιακό μέλλον των εργαζομένων τους.
Παναθηναϊκοί Πολίτες
αναδημοσίευση από:http://greenleft13.blogspot.com/2008/12/blog-post.html(υπέργραψε κι εσύ!)
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΑΝΟΙΧΤΗΣ ΠΟΛΗΣ
διαστρέβλωσης και συκοφάντησης
Με νεότερες χθεσινές του δηλώσεις, ο Δήμαρχος Αθηναίων Ν. Κακλαμάνης συνεχίζει την προσπάθεια διαστρέβλωσης των απόψεων της Ανοιχτής Πόλης σχετικά με το ζήτημα της ανάπλασης στο Βοτανικό, συνεχίζει να συκοφαντεί στελέχη της Αριστεράς και ενεργούς πολίτες.
Αισθανόμαστε δυστυχώς την ανάγκη να υπενθυμίσουμε στον κ. Δήμαρχο και τους διάφορους καλοθελητές-παπαγαλάκια των ΜΜΕ τα αυτονόητα:Έχουμε επανειλημμένα υποστηρίξει, στο Δημοτικό Συμβούλιο και με άλλες δημόσιες παρεμβάσεις ήδη από το 2006, πως δεν είμαστε αντίθετοι στην κατασκευή του γηπέδου ποδοσφαίρου του ΠΑΟ στο Βοτανικό, με μια σειρά από προϋποθέσεις, μεταξύ των οποίων: • διατήρηση του ισοζυγίου πρασίνου στην περιοχή, • μη προσθήκη εμπορικών κέντρων και κτιρίων γραφείων, • μη-επιβάρυνση του προϋπολογισμού του Δήμου, • εκπόνηση σοβαρών συνολικών πολεοδομικών και κυκλοφοριακών μελετών και προδιαγραφών ασφαλείας, • τήρηση της νομιμότητας και των θεσμοθετημένων διαδικασιών σε κάθε περίπτωση.
Ωστόσο, εδώ και μήνες, παρακολουθούμε την άναρχη και συνολική ανοικοδόμηση της περιοχής, την επέλαση των μεγαλοκαρχαριών του real estate, μια σειρά από παλινωδίες και αλλαγές σχεδιασμών, την παράκαμψη των προβλεπόμενων δημοκρατικών διαδικασιών ελέγχου.Εκτιμάμε πως η αγάπη των φιλάθλων του Παναθηναϊκού, για την ομάδα τους, γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης από τον κ. Δήμαρχο και ποικιλώνυμα ιδιωτικά συμφέροντα για την προώθηση της τσιμεντοποίησης και της εμπορευματοποίησης μιας περιοχής που θα μπορούσε να αποτελέσει πνεύμονα της Αθήνας, χώρο ανάπτυξης του αθλητισμού και του πολιτισμού.Θα συνεχίσουμε να προασπίζουμε το δημόσιο συμφέρον και την ποιότητα ζωής των πολιτών. Δεν είμαστε μόνοι μας σε αυτή την προσπάθεια: έχουμε συναντηθεί με εκπροσώπους και άλλων δημοτικών παρατάξεων, πολιτικών χώρων, επιστημονικών οργανώσεων, φορέων ενεργών πολιτών.Θεωρούμε ότι, για άλλη μια φορά, οι πρόσφατες δηλώσεις του κ. Δημάρχου βρίσκονται εκτός των ορίων της πολιτικής αντιπαράθεσης και σε απόσταση από τη δημοκρατική παράδοση του Δήμου Αθηναίων.
Καλούμε όλες τις δημοτικές παρατάξεις και τα πολιτικά κόμματα να τοποθετηθούν με σαφήνεια απέναντι σε αυτή την συστηματική προσπάθεια του κ. Κακλαμάνη να συκοφαντήσει και να στοχοποιήσει στελέχη της Αριστεράς και ενεργούς πολίτες.
αναδημοσίευση από:
http://www.anoihtipoli.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=673&Itemid=33
Καραμάνος: «Δεν έχουμε κάνει προσφυγή για το γήπεδο του ΠΑΟ»
Αντίθετος στο εμπορικό κέντρο, αλλά υπέρ της κατασκευής του γηπέδου του Παναθηναϊκού χωρίς αυτό τάχθηκε ο Χρήστος Καραμάνος με δηλώσεις του στον NOVAΣΠΟΡ FM 94.6. Το μέλος της Επιτροπής Πολιτών για τη διάσωση του Ελαιώνα έκανε λόγω για μεθοδεύσεις από την πλευρά του επιχειρηματία, Μπάμπη Βωβού και χαρακτήρισε απαράδεκτη τη στάση του Δημάρχου Αθηναίων και της δημοτικής αρχής ως προς το θέμα αυτό. Αρχικά ο κ. Καραμάνος ξεκαθάρισε τους λόγος για τους οποίους τάσσεται υπέρ της κατασκευής του γηπέδου και ενάντια σ’ αυτή του εμπορικού κέντρου. «Είμαι μέλος της επιτροπής πολιτών για τη διάσωση του Ελαιώνα και μέσα σ’ αυτούς οι οποίοι έχουν προσφύγει στο Συμβούλιο της Επικρατείας κατά του εμπορικού κέντρου “The Mall” που φτιάχνει ο επιχειρηματίας κ. Βωβός και θα προτιμούσα να μιλήσω με την ιδιότητα αυτή. Το πρώτο πράγμα που ήθελα να σας πω είναι ότι εμείς δεν έχουμε κάνει προσφυγή για το γήπεδο του Παναθηναϊκού. Έχουμε κάνει προσφυγή για το “Mall” του Βωβού.
Αθήνα, 5/12/2008
Δελτίο τύπου της δημοτικής παράταξης στο Δήμο Αθηναίων,
ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ για την Αθήνα
Η Δημοτική Αρχή της Αθήνας, στο τελευταίο Δημοτικό Συμβούλιο της 1/12/2008 με την καθοριστική συμβολή της δημοτικής ομάδας του ΠΑΣΟΚ, αφού απαιτούνταν η ψήφος των 2/3 του Δημ. Συμβουλίου, προχώρησε στην αγορά 3 οικοπέδων αξίας 6.380.101 € για να ενταχθούν στο έργο της «Διπλής Ανάπλασης» που τον μόνο που εξυπηρετεί είναι το μεγάλο κεφάλαιο (ΠΑΕ ΠΑΟ, Βωβός κτλ).
Συνυπεύθυνοι στο περιβαλλοντικό έγκλημα που εξελίσσεται στον Ελαιώνα είναι και η Νομαρχία Αθήνας όπου κατά πλειοψηφία οι Νομαρχιακοί Σύμβουλοι της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του ΛΑΟΣ ενέκριναν την Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων για την κατασκευή και λειτουργία Εμπορικού Κέντρου - μεγαθήριου στον Ελαιώνα.
Ο κ. Κακλαμάνης αφού ως Δήμαρχος Αθηναίων και Πρόεδρος της ΚΕΔΚΕ προώθησε στην κυβέρνηση νομοθετική ρύθμιση, την οποία έκανε δεκτή ο κ. Παυλόπουλος, που απαγορεύει στους Δημοτικούς Συμβούλους να ασκούν ενστάσεις κατά αποφάσεων των Δημοτικών αρχών, τώρα θορυβημένος από την προσωρινή διαταγή του ΣτΕ με την οποία αναστέλλονται οι εργασίες που αφορούν την ανέγερση του Εμπορικού Κέντρου του κ. Βωβού, εξαπέλυσε επίθεση σ’ όσους αγωνίζονται και αντιστέκονται στην εμπορευματοποίηση - τσιμεντοποίηση του Ελαιώνα αμφισβητώντας τους ακόμα το δικαίωμα της χρησιμοποίησης ένδικων μέσων.
Ερωτηματικά προκαλεί και η τοποθέτηση της «Ανοιχτής Πόλης» (ΣΥΡΙΖΑ) που διαχωρίζει το γήπεδο του ΠΑΟ, από την υπόλοιπη λεγόμενη «Διπλή Ανάπλαση».
Η «Συμπαράταξη για την Αθήνα» βλέποντας συνολικά τον Ελαιώνα ως την τελευταία ελπίδα να αποκτήσει η Αθήνα ένα μεγάλο πνεύμονα ψηλού πρασίνου, αντιτάχθηκε από την αρχή στα σχέδια εμπορευματοποίησης της γης στην περιοχή αυτή και την τσιμεντοποίησή της. Επίσης, και στο άλλο σκέλος της «Διπλής Ανάπλασης» στα Κουντουριώτικα μόνο πάρκο ψηλού πρασίνου δεν σκοπεύουν να κάνουν.
Η «Συμπαράταξη για την Αθήνα» καλεί τους κατοίκους και τους μαζικούς φορείς να συνεχίσουν να αγωνίζονται για να αποτραπούν τα σχέδια του Δήμου και του μεγάλου κεφαλαίου στις περιοχές αυτές.
ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ • ΑΡΙΣΤΕΡΗ • ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ για την ΑθήναΤηλ.: 5229632, 5249789, Fax: 5229638http://www.avdis.gr, E-mail: symparataxh@otenet.gr
ένα κείμενο που εμπεριέχει όλο τον δυναμισμό που χρειάζεται για να αφυπνήσει τους ήσυχους πολίτες!
Ο Ελαιώνας· τόσο κοντά, τόσο μακριά μας.
Ναι, Παναθηναϊκοί είμαστε! Και μάλιστα αρκετά παλιοί.
Από την εποχή των Πανάκη, Λινοξυλάκη, Νεμπίδη, Χολέβα, των Δομάζου, Λουκανίδη, Καμάρα, Σούρπη, Ελευθεράκη, στη συνέχεια, του Σαραβάκου, Ρότσα, Μπορέλι, Βαζέχα, Νίνη κ.α. σήμερα.
Είμαστε όμως και Αθηναίοι πολίτες. Εδώ γεννηθήκαμε, εδώ μεγαλώσαμε, εδώ ζούμε εμείς και τα παιδιά μας.
Γνωρίσαμε δηλαδή, από πολύ νωρίς την επιχείρηση καταστροφής και συνεχούς υποβάθμισης (περιβαλλοντικής, πολιτισμικής, οικιστικής) αυτής της πόλης και του μοναδικού Αττικού τοπίου.
Σήμερα μιλάμε για μια πόλη έκτρωμα που «φιλοξενεί» τις δραστηριότητες του μισού πληθυσμού της χώρας.
Μια πόλη που έχει «ξεχειλώσει» προς κάθε γωνιά της Αττικής, από το Λουτράκι έως το Λαύριο, που το φωτοχημικό νέφος και οι θανατηφόροι ρύποι την συνοδεύουν σχεδόν όλο τον χρόνο έχοντας γίνει το μόνιμο ντεκόρ της.
Όλα αυτά, βέβαια, με την απλόχερη στήριξη της εκάστοτε κυβέρνησης και δημοτικής αρχής οι οποίες επί χρόνια και με το αζημίωτο προσέφεραν κάθε σπιθαμή της πόλης στα ποικιλώνυμα συμφέροντα ή αλλιώς, στους νταβατζήδες, όπως τους είχε αποκαλέσει ο Καραμανλής.
Θέλουμε λοιπόν, κι εμείς το γήπεδο – σπίτι όλης της Παναθηναϊκής οικογένειας. Όμως, θέλουμε αυτό να συνοδευτεί μόνο από την αναγκαία ανάπλαση – όαση πρασίνου της Λεωφόρου και με ήπιες παρεμβάσεις, χώρους αναψυχής, αθλοπαιδιών στον Ελαιώνα.
Θέλουμε ένα γήπεδο σύγχρονο, μέσα σ’ ένα περιβάλλον ανθρώπινο.
Αυτό το γήπεδο θέλουμε, αυτό διεκδικούμε !
Δεν το παζαρεύουμε με τους κάθε λογής εργολάβους, τσιμεντομιζαδόρους και νεκροθάφτες της Αθήνας, οι οποίοι εκβιαστικά συνδέουν την κατασκευή του γηπέδου με την τσέπη τους, παίζοντας μάλιστα με το εργασιακό μέλλον των εργαζομένων τους.
Παναθηναϊκοί Πολίτες
αναδημοσίευση από:http://greenleft13.blogspot.com/2008/12/blog-post.html(υπέργραψε κι εσύ!)
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΑΝΟΙΧΤΗΣ ΠΟΛΗΣ
διαστρέβλωσης και συκοφάντησης
Με νεότερες χθεσινές του δηλώσεις, ο Δήμαρχος Αθηναίων Ν. Κακλαμάνης συνεχίζει την προσπάθεια διαστρέβλωσης των απόψεων της Ανοιχτής Πόλης σχετικά με το ζήτημα της ανάπλασης στο Βοτανικό, συνεχίζει να συκοφαντεί στελέχη της Αριστεράς και ενεργούς πολίτες.
Αισθανόμαστε δυστυχώς την ανάγκη να υπενθυμίσουμε στον κ. Δήμαρχο και τους διάφορους καλοθελητές-παπαγαλάκια των ΜΜΕ τα αυτονόητα:Έχουμε επανειλημμένα υποστηρίξει, στο Δημοτικό Συμβούλιο και με άλλες δημόσιες παρεμβάσεις ήδη από το 2006, πως δεν είμαστε αντίθετοι στην κατασκευή του γηπέδου ποδοσφαίρου του ΠΑΟ στο Βοτανικό, με μια σειρά από προϋποθέσεις, μεταξύ των οποίων: • διατήρηση του ισοζυγίου πρασίνου στην περιοχή, • μη προσθήκη εμπορικών κέντρων και κτιρίων γραφείων, • μη-επιβάρυνση του προϋπολογισμού του Δήμου, • εκπόνηση σοβαρών συνολικών πολεοδομικών και κυκλοφοριακών μελετών και προδιαγραφών ασφαλείας, • τήρηση της νομιμότητας και των θεσμοθετημένων διαδικασιών σε κάθε περίπτωση.
Ωστόσο, εδώ και μήνες, παρακολουθούμε την άναρχη και συνολική ανοικοδόμηση της περιοχής, την επέλαση των μεγαλοκαρχαριών του real estate, μια σειρά από παλινωδίες και αλλαγές σχεδιασμών, την παράκαμψη των προβλεπόμενων δημοκρατικών διαδικασιών ελέγχου.Εκτιμάμε πως η αγάπη των φιλάθλων του Παναθηναϊκού, για την ομάδα τους, γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης από τον κ. Δήμαρχο και ποικιλώνυμα ιδιωτικά συμφέροντα για την προώθηση της τσιμεντοποίησης και της εμπορευματοποίησης μιας περιοχής που θα μπορούσε να αποτελέσει πνεύμονα της Αθήνας, χώρο ανάπτυξης του αθλητισμού και του πολιτισμού.Θα συνεχίσουμε να προασπίζουμε το δημόσιο συμφέρον και την ποιότητα ζωής των πολιτών. Δεν είμαστε μόνοι μας σε αυτή την προσπάθεια: έχουμε συναντηθεί με εκπροσώπους και άλλων δημοτικών παρατάξεων, πολιτικών χώρων, επιστημονικών οργανώσεων, φορέων ενεργών πολιτών.Θεωρούμε ότι, για άλλη μια φορά, οι πρόσφατες δηλώσεις του κ. Δημάρχου βρίσκονται εκτός των ορίων της πολιτικής αντιπαράθεσης και σε απόσταση από τη δημοκρατική παράδοση του Δήμου Αθηναίων.
Καλούμε όλες τις δημοτικές παρατάξεις και τα πολιτικά κόμματα να τοποθετηθούν με σαφήνεια απέναντι σε αυτή την συστηματική προσπάθεια του κ. Κακλαμάνη να συκοφαντήσει και να στοχοποιήσει στελέχη της Αριστεράς και ενεργούς πολίτες.
αναδημοσίευση από:
http://www.anoihtipoli.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=673&Itemid=33
Καραμάνος: «Δεν έχουμε κάνει προσφυγή για το γήπεδο του ΠΑΟ»
Αντίθετος στο εμπορικό κέντρο, αλλά υπέρ της κατασκευής του γηπέδου του Παναθηναϊκού χωρίς αυτό τάχθηκε ο Χρήστος Καραμάνος με δηλώσεις του στον NOVAΣΠΟΡ FM 94.6. Το μέλος της Επιτροπής Πολιτών για τη διάσωση του Ελαιώνα έκανε λόγω για μεθοδεύσεις από την πλευρά του επιχειρηματία, Μπάμπη Βωβού και χαρακτήρισε απαράδεκτη τη στάση του Δημάρχου Αθηναίων και της δημοτικής αρχής ως προς το θέμα αυτό. Αρχικά ο κ. Καραμάνος ξεκαθάρισε τους λόγος για τους οποίους τάσσεται υπέρ της κατασκευής του γηπέδου και ενάντια σ’ αυτή του εμπορικού κέντρου. «Είμαι μέλος της επιτροπής πολιτών για τη διάσωση του Ελαιώνα και μέσα σ’ αυτούς οι οποίοι έχουν προσφύγει στο Συμβούλιο της Επικρατείας κατά του εμπορικού κέντρου “The Mall” που φτιάχνει ο επιχειρηματίας κ. Βωβός και θα προτιμούσα να μιλήσω με την ιδιότητα αυτή. Το πρώτο πράγμα που ήθελα να σας πω είναι ότι εμείς δεν έχουμε κάνει προσφυγή για το γήπεδο του Παναθηναϊκού. Έχουμε κάνει προσφυγή για το “Mall” του Βωβού.
Η ηγεσία της ΠΑΕ Παναθηναϊκός τώρα, έκανε παρέμβαση υπέρ του “Mall” του Βωβού. Κατά την άποψή μας αυτό είναι ακατανόητο. Προβάλλεται ένα επιχείρημα ότι δήθεν ο κ. Βωβός έχει δωρίσει 56 στρέμματα για να χτιστεί εκεί πέρα το γήπεδο του Παναθηναϊκού. Δεν έχει καμία βασιμότητα αυτός ο ισχυρισμός δηλαδή τα 56 στρέμματα που έχει πάρει ο Δήμος Αθηναίων και ανήκει στο οικόπεδο του κ. Βωβού, το οποίο αγόρασε από την «ΕΤΜΑ» με συμβόλαιο της κ. Πελέκη. Ας αφήσουμε όμως αυτήν την ιστορία. Τα 56 αυτά στρέμματα ανήκουν στο δήμο Αθηναίων και υποχρεωτικά ανήκουν διότι είναι υποχρεωτική εισφορά σε γη που έχει αυτό το οικόπεδο όταν μπαίνει στο σχέδιο. Όπως όλα τα οικόπεδα που μπαίνουν στο σχέδιο, έχει και αυτό υποχρεωτική εισφορά σε γη. Συνεπώς αυτά τα στρέμματα, δεν ανήκουν στον κ. Βωβό, δεν τα έχει κάνει δώρο σε κανέναν ο κ. Βωβός, είναι υποχρέωσή του προς το δημόσιο να τα παρέχει προκειμένου να μπει το υπόλοιπο οικόπεδο στο σχέδιο. Νομίζω ότι αυτό είναι σαφές και ξεκαθαρίζει τα ζητήματα. Αυτά τα στρέμματα ανήκουν στο δημόσιο. Να τελειώνουμε μ’ αυτό το θέμα». «Από κει και πέρα είναι ζήτημα του Δήμου τι θα τα κάνει. Αν θέλει ας τα δώσει στον Παναθηναϊκό, αν θέλει ας τα κάνει κοινόχρηστο πράσινο, ας κάνει οτιδήποτε. Αλλά δεν ανήκουν πια στον κ. Βωβό. Τελείωσε αυτό. Στο οικόπεδο του ο κ. Βωβός θα δούμε αν έχει δικαίωμα να κάνει αυτό το “Mall” το οποίο του έχει δώσει ο νόμος του κ. Σουφλιά το δικαίωμα να κάνει. Αυτό είναι άλλο θέμα. Δεν έχει σχέση το ένα θέμα με το άλλο. Πρέπει να είμαστε κατηγορηματικοί σ’ αυτό. Θέλω να απευθύνω ένα ερώτημα σε όλους. Ο κόσμος είναι υπέρ του εμπορικού κέντρου ή υπέρ του γηπέδου; Πρέπει να το ξεκαθαρίσουμε αυτό. Γιατί το λέω αυτό; Πόσους φιλάθλους φέρνει το γήπεδο στο χώρο αυτό κάθε μέρα; Ας πούμε 34.000 κατά μέσο όρο σε κάθε αγώνα.
Κάθε αγώνας γίνεται κάθε 15 ημέρες και αν βάλουμε τα ευρωπαϊκά και αν λάβουμε υπόψη μας ότι το καλοκαίρι δεν γίνονται παιχνίδια, ας πούμε ότι έχουμε 34.000 κάθε 10 μέρες. Το “Mall” του Βωβού θα φέρνει 34.000 κατά μέσο όρο κάθε ημέρα. Συνεπώς το γήπεδο φέρνει 34.000 κάθε δέκα ημέρες ενώ το “Mall” κάθε ημέρα. Συνεπώς η επιβάρυνση από το “Mall” είναι δεκαπλάσια απ’ ότι από το γήπεδο. Το “Mall” ισοδυναμεί με δέκα γήπεδα. Το γήπεδο του Παναθηναϊκού, σας ενημερώνω ότι έχει περίπου 9.000 τετραγωνικά μέτρα εμπορικούς χώρους. Έχει ήπιες εμπορικές χρήσεις. Έχουμε το παράδειγμα πολλών γηπέδων στην Ευρώπη, στα οποία τα γήπεδα βρίσκονται μέσα σε ένα πάρκο. Γιατί δεν βάζει κανείς στο τραπέζι αυτήν την πρόταση. Γιατί κανείς από την ηγεσία της ΠΑΕ Παναθηναϊκός ή από τον Δήμο Αθηναίων, ή από το ΥΠΕΧΩΔΕ δεν βάζει αυτήν την πρόταση. Γιατί ταυτίζονται με τα συμφέροντα του κ. Βωβού. Γιατί θέλουν να γίνουν ο Ελαιώνας, “Βωβόπολη”, όπως έγινε το Μαρούσι και είναι ασφυκτικό πια; Δεν μπορεί να ζήσει ο κόσμος. Έχει τη μεγαλύτερη περιβαλλοντική επιβάρυνση απ’ όλη την Αττική, το Μαρούσι. Γιατί να γίνουν αυτά τα πράγματα»; Όσο για τους εργαζόμενους που θα χάσουν μεροκάματα αν συμβεί αυτό, απάντησε: «Το καταλαβαίνω κι’ αυτό επίσης πρέπει να στραφεί εναντίον του κ. Βωβού. Ο κ. Βωβός διατείνεται με τα επίσημα στοιχεία που έχει δώσει στη δημοσιότητα, με τους ισολογισμούς, με τις αναφορές από το Χρηματιστήριο Αθηνών ότι διαθέτει επενδυτικά ακίνητα της τάξης του 1.300.000.000 ευρώ. Ας πάει εκεί πέρα να κάνει τις επενδύσεις του και με νόμιμο τρόπο και όχι με παράτυπο, όπως γίνεται στον Ελαιώνα, που παίρνει διπλάσιο συντελεστή. Έχει τα οικόπεδα, έχει τα επενδυτικά ακίνητα, ας πάει εκεί να αναπτύξει και να μην απολύσει ούτε έναν. Εμείς είμαστε μαζί μ’ αυτούς τους ανθρώπους, οι οποίοι κινδυνεύουν από τον κ.Βωβό να αντιμετωπιστούν με το χειρότερο τρόπο. Είναι 300-400 άνθρωποι. Δεν είναι λίγοι. Ο κ. Βωβός έχει την ευθύνη απέναντι σ’ αυτούς τους ανθρώπους να μην προβεί σε καμία απόλυση. Είναι δική του η ευθύνη αν θα αναιρεθεί το εμπορικό κέντρο εκεί πέρα. Το μεθόδευσαν, γνώριζαν ότι το μεθοδεύουν όλα τα προηγούμενα χρόνια, εμείς είχαμε κάνει δημόσιες τοποθετήσεις και καταλαβαίνετε ότι δεν μπορεί η ευθύνη να βαρύνει την επιτροπή μας και όλους τους ενεργούς πολίτες».
Αναφερόμενος στη στάση του Δήμου Αθηναίων ως προς το θέμα αυτό, τη χαρακτήρισε απαράδεκτη: «Εμένα μου κάνει εντύπωση με ποιο τρόπο βγαίνει η ΠΑΕ Παναθηναϊκός μπροστά σ’ αυτήν την ιστορία. Για ποιο λόγο η ΠΑΕ Παναθηναϊκός πάει και υποστηρίζει το εγκληματικό “Mall” που γίνεται εκεί πέρα. Τώρα ο Δήμος Αθηναίων έχει δεσμεύσεις με όλους τους επιχειρηματίες. Έχει στηρίξει τον κ. Βωβό σε όλα τα αυθαίρετα που έχει φτιάξει ανά την Αθήνα. Το κτήριο που έχει φτιάξει εκεί ο κ. Βωβός έχει κριθεί παράνομο από το Συμβούλιο Επικρατείας και σας λέω ότι είναι ανάλογη μεθόδευση με τον Ελαιώνα. Λέγανε ότι εκεί είναι μια κατάσταση απαράδεκτη, προβάλλανε ωραιότατες μακέτες ότι θα έχει και πράσινο κ.τ.λ και σήμερα δεν υπάρχει τίποτα. Το ίδιο πράγμα πάνε να κάνουν και στον Ελαιώνα. Ο Δήμος Αθηναίων έχει εμπλακεί υποστηρίζοντας κάνοντας όλη αυτή τη μεθόδευση. Θεωρούμε απαράδεκτη τη στάση του δημάρχου και της δημοτικής αρχής». «Θα ήθελα να πω σ’ αυτό το σημείο ότι δεν είμαστε μόνο εμείς που αντιδρούμε ενώ πολιτικά δεν είναι μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ. Διαβάστε την τοποθέτηση του κ. Σπύρου Κουβέλη, υπεύθυνου του τομέα πολεοδομίας και χωροταξίας του ΠΑΣΟΚ. Είναι ο καθ’ ύλην αρμόδιος. Είναι αντίθετος, έχει κάνει δηλώσεις πολλές φορές. Επίσης υπάρχει μία πρωτοβουλία 12 σημαντικότατων κοινωνικών φορέων για μια συνεργασία για το περιβάλλον, οι οποίοι συγκλίνουν στο αίτημα και στην έκκληση προς το Συμβούλιο της Επικρατείας να ακυρώσει το εμπορικό κέντρο του κ. Βωβού, μέσα από τη συντονιστική της Επιτροπή. Ποιοι είναι αυτοί οι 12 φορείς; Είναι οι κατεξοχήν αρμόδιοι.
Δηλαδή, το Τεχνικό Επιμελητήριο της Ελλάδας, οι δικηγορικοί σύλλογοι Αθήνας και Πειραιά, η Ακαδημαϊκή Κοινότητα, το Ε.Μ.Π, το Πανεπιστήμιο Αθηνών, η Γεωπονική Σχολή, τα Εργατικά Συνδικάτα, το Εργατικό Κέντρο Αθήνας, η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ, δεν ξέρω αν ξεχνάω κάποιον. Όταν αυτοί οι 12 φορείς απευθύνουν έκκληση στο Συμβούλιο της Επικρατείας να ακυρώσει αυτήν την παράλογη ρύθμιση σε σχέση με το εμπορικό κέντρο του κ. Βωβού, τότε γιατί εστιάζουμε στους 130 οι οποίοι είναι δήθεν κάποιοι “κολλημένοι”. Υπάρχει ένα ευρύτατο κοινωνικό και πολιτικό θα έλεγα μέτωπο, που δεν θέλει να γίνει “Βωβόπολη” ο Ελαιώνας. Είναι απλό. Τα 56 αυτά στρέμματα δεν είναι περιουσία του κ.Βωβού. Είναι ψέμα αυτό. Είναι ένα απλό και κοινό ψέμα. Τίποτα περισσότερο».
Επιμέλεια: Κώστας Ιωάννου
Αθήνα, 5/12/2008
Δελτίο τύπου της δημοτικής παράταξης στο Δήμο Αθηναίων,
ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ για την Αθήνα
Η Δημοτική Αρχή της Αθήνας, στο τελευταίο Δημοτικό Συμβούλιο της 1/12/2008 με την καθοριστική συμβολή της δημοτικής ομάδας του ΠΑΣΟΚ, αφού απαιτούνταν η ψήφος των 2/3 του Δημ. Συμβουλίου, προχώρησε στην αγορά 3 οικοπέδων αξίας 6.380.101 € για να ενταχθούν στο έργο της «Διπλής Ανάπλασης» που τον μόνο που εξυπηρετεί είναι το μεγάλο κεφάλαιο (ΠΑΕ ΠΑΟ, Βωβός κτλ).
Συνυπεύθυνοι στο περιβαλλοντικό έγκλημα που εξελίσσεται στον Ελαιώνα είναι και η Νομαρχία Αθήνας όπου κατά πλειοψηφία οι Νομαρχιακοί Σύμβουλοι της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του ΛΑΟΣ ενέκριναν την Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων για την κατασκευή και λειτουργία Εμπορικού Κέντρου - μεγαθήριου στον Ελαιώνα.
Ο κ. Κακλαμάνης αφού ως Δήμαρχος Αθηναίων και Πρόεδρος της ΚΕΔΚΕ προώθησε στην κυβέρνηση νομοθετική ρύθμιση, την οποία έκανε δεκτή ο κ. Παυλόπουλος, που απαγορεύει στους Δημοτικούς Συμβούλους να ασκούν ενστάσεις κατά αποφάσεων των Δημοτικών αρχών, τώρα θορυβημένος από την προσωρινή διαταγή του ΣτΕ με την οποία αναστέλλονται οι εργασίες που αφορούν την ανέγερση του Εμπορικού Κέντρου του κ. Βωβού, εξαπέλυσε επίθεση σ’ όσους αγωνίζονται και αντιστέκονται στην εμπορευματοποίηση - τσιμεντοποίηση του Ελαιώνα αμφισβητώντας τους ακόμα το δικαίωμα της χρησιμοποίησης ένδικων μέσων.
Ερωτηματικά προκαλεί και η τοποθέτηση της «Ανοιχτής Πόλης» (ΣΥΡΙΖΑ) που διαχωρίζει το γήπεδο του ΠΑΟ, από την υπόλοιπη λεγόμενη «Διπλή Ανάπλαση».
Η «Συμπαράταξη για την Αθήνα» βλέποντας συνολικά τον Ελαιώνα ως την τελευταία ελπίδα να αποκτήσει η Αθήνα ένα μεγάλο πνεύμονα ψηλού πρασίνου, αντιτάχθηκε από την αρχή στα σχέδια εμπορευματοποίησης της γης στην περιοχή αυτή και την τσιμεντοποίησή της. Επίσης, και στο άλλο σκέλος της «Διπλής Ανάπλασης» στα Κουντουριώτικα μόνο πάρκο ψηλού πρασίνου δεν σκοπεύουν να κάνουν.
Η «Συμπαράταξη για την Αθήνα» καλεί τους κατοίκους και τους μαζικούς φορείς να συνεχίσουν να αγωνίζονται για να αποτραπούν τα σχέδια του Δήμου και του μεγάλου κεφαλαίου στις περιοχές αυτές.
ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ • ΑΡΙΣΤΕΡΗ • ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ για την ΑθήναΤηλ.: 5229632, 5249789, Fax: 5229638http://www.avdis.gr, E-mail: symparataxh@otenet.gr
ένα κείμενο που εμπεριέχει όλο τον δυναμισμό που χρειάζεται για να αφυπνήσει τους ήσυχους πολίτες!Του Χρίστου Καραμάνου (είναι μέλος της Επιτροπής Πολιτών για τη Διάσωση του Ελαιώνα)
Ο Ελαιώνας· τόσο κοντά, τόσο μακριά μας.
Αφημένος στην εγκατάλειψη εδώ και δεκαετίες, ούτε δύο χιλιόμετρα από την Ομόνοια. Ελάχιστοι γνώριζαν γι' αυτόν, πολλοί ρωτούσαν αν έχει ακόμη ελιές - όχι δεν έχει, τα τελευταία αιωνόβια δένδρα κόπηκαν πριν από ένα χρόνο στο ΤΕΙ Αιγάλεω. Ωσπου πολλοί τον ανακάλυψαν: «Στον Ελαιώνα θα γίνει το νέο γήπεδο του Παναθηναϊκού», τέλος στην εγκατάλειψη και στην υποβάθμιση, επιτέλους, η ιδιωτική πρωτοβουλία «μπαίνει στο παιχνίδι» και θ' αλλάξει πρόσωπο η περιοχή. Ε, εντάξει, υπάρχουν και «λίγοι γραφικοί» που αντιδρούν, αλλά δεν το ξέρετε; Στην Ελλάδα, πάντα, όταν πάει να γίνει κάτι καινοτόμο, υπάρχουν και κάποιοι που δεν καταλαβαίνουν.
Είναι όμως «λίγοι γραφικοί» αυτοί που αντιδρούν; Ή μήπως πρόκειται απλώς για τους ενημερωμένους; Ή μήπως όσο ενημερώνονται οι πολίτες για το τι πραγματικά πρόκειται να γίνει στον Ελαιώνα τόσο περισσότεροι αντιδρούν; Ή μήπως όσο γίνεται γνωστή μια άλλη πρόταση για τον Ελαιώνα, τόσο δυναμώνει ένα συνειδητοποιημένο κίνημα πολιτών;
Πόσοι γνωρίζουν ότι τα 220 στρέμματα, όπου πρόκειται να γίνει το νέο γήπεδο έχουν από το 1995 χαρακτηρισθεί κοινόχρηστο πράσινο; Επιχειρείται δηλαδή μια μεγάλης έκτασης τσιμεντοποίηση, με πρόσχημα «την ανάγκη να αποκτήσει ο ιστορικός σύλλογος της πόλης το δικό του γήπεδο». Λες κι αυτή είναι μεγαλύτερης προτεραιότητας από την ανάγκη των εκατομμυρίων πολιτών του Λεκανοπεδίου για οξυγόνο, για πράσινους πνεύμονες, ειδικά μετά την καταστροφή της Πάρνηθας. Σ' αυτήν την έκταση δεν πρόκειται να κατασκευαστεί μόνο το νέο γήπεδο (που άλλωστε καταλαμβάνει το 20% μόνον της επιφάνειάς της) αλλά και δύο εμπορικά κέντρα τύπου Mall κι ένα δημαρχιακό μέγαρο (εξαίρετος συμβολισμός: το δημαρχείο ανάμεσα σε Mall και γήπεδο). Πρακτικά, σε ένα θεσμοθετημένο χώρο κοινόχρηστου πρασίνου «φυτεύονται» πάνω από 200.000 τετραγωνικά μέτρα εμπορικών χρήσεων.
Τι σημαίνει αυτό; Μόνο από τα εμπορικά κέντρα, 70.000 επισκέπτες την ημέρα. Κυκλοφοριακή ασφυξία, πολεοδομικό χάος. Με άλλα λόγια, μια νέα (και οριστική αυτή τη φορά) υποβάθμιση της περιοχής.
Οχι, κύριε υπουργέ τσιμεντοποίησης (και όχι βεβαίως Περιβάλλοντος), όχι κύριε Βωβέ, κύριε Τζίγγερ, κύριε Νικήτα Κακλαμάνη, κύριε Παπανδρέου (που κι εσείς υπερψηφίσατε στη Βουλή την κατάργηση του πρασίνου), τα δικά μας όνειρα για τον Ελαιώνα δεν ταιριάζουν με την περιβόητη «διπλή ανάπλαση». Γιατί ξέρουμε ότι τότε τα θεσμοθετημένα 3.500 στρέμματα πρασίνου στον Ελαιώνα, αντί για μητροπολιτικό πάρκο, θα γίνουν όλα μπετόν. Ενώ τα «κίνητρα» και μόνον που δίνετε από το δημόσιο Ταμείο στους επιχειρηματικούς ομίλους γι' αυτό το συγκεκριμένο έργο (63 εκατομμύρια ευρώ μέχρι σήμερα) θα αρκούσαν για να γίνει ένα θαυμάσιο πάρκο υψηλού πρασίνου.
Είναι όμως «λίγοι γραφικοί» αυτοί που αντιδρούν; Ή μήπως πρόκειται απλώς για τους ενημερωμένους; Ή μήπως όσο ενημερώνονται οι πολίτες για το τι πραγματικά πρόκειται να γίνει στον Ελαιώνα τόσο περισσότεροι αντιδρούν; Ή μήπως όσο γίνεται γνωστή μια άλλη πρόταση για τον Ελαιώνα, τόσο δυναμώνει ένα συνειδητοποιημένο κίνημα πολιτών;
Πόσοι γνωρίζουν ότι τα 220 στρέμματα, όπου πρόκειται να γίνει το νέο γήπεδο έχουν από το 1995 χαρακτηρισθεί κοινόχρηστο πράσινο; Επιχειρείται δηλαδή μια μεγάλης έκτασης τσιμεντοποίηση, με πρόσχημα «την ανάγκη να αποκτήσει ο ιστορικός σύλλογος της πόλης το δικό του γήπεδο». Λες κι αυτή είναι μεγαλύτερης προτεραιότητας από την ανάγκη των εκατομμυρίων πολιτών του Λεκανοπεδίου για οξυγόνο, για πράσινους πνεύμονες, ειδικά μετά την καταστροφή της Πάρνηθας. Σ' αυτήν την έκταση δεν πρόκειται να κατασκευαστεί μόνο το νέο γήπεδο (που άλλωστε καταλαμβάνει το 20% μόνον της επιφάνειάς της) αλλά και δύο εμπορικά κέντρα τύπου Mall κι ένα δημαρχιακό μέγαρο (εξαίρετος συμβολισμός: το δημαρχείο ανάμεσα σε Mall και γήπεδο). Πρακτικά, σε ένα θεσμοθετημένο χώρο κοινόχρηστου πρασίνου «φυτεύονται» πάνω από 200.000 τετραγωνικά μέτρα εμπορικών χρήσεων.
Τι σημαίνει αυτό; Μόνο από τα εμπορικά κέντρα, 70.000 επισκέπτες την ημέρα. Κυκλοφοριακή ασφυξία, πολεοδομικό χάος. Με άλλα λόγια, μια νέα (και οριστική αυτή τη φορά) υποβάθμιση της περιοχής.
Οχι, κύριε υπουργέ τσιμεντοποίησης (και όχι βεβαίως Περιβάλλοντος), όχι κύριε Βωβέ, κύριε Τζίγγερ, κύριε Νικήτα Κακλαμάνη, κύριε Παπανδρέου (που κι εσείς υπερψηφίσατε στη Βουλή την κατάργηση του πρασίνου), τα δικά μας όνειρα για τον Ελαιώνα δεν ταιριάζουν με την περιβόητη «διπλή ανάπλαση». Γιατί ξέρουμε ότι τότε τα θεσμοθετημένα 3.500 στρέμματα πρασίνου στον Ελαιώνα, αντί για μητροπολιτικό πάρκο, θα γίνουν όλα μπετόν. Ενώ τα «κίνητρα» και μόνον που δίνετε από το δημόσιο Ταμείο στους επιχειρηματικούς ομίλους γι' αυτό το συγκεκριμένο έργο (63 εκατομμύρια ευρώ μέχρι σήμερα) θα αρκούσαν για να γίνει ένα θαυμάσιο πάρκο υψηλού πρασίνου.
Εμείς οι «γραφικοί», ένα εντεινόμενο ρεύμα ενεργών πολιτών, θα το κερδίσουμε. Το έχει ανάγκη η κοινωνία.
απ το ένθετο ΟΙΚΟ της εφημερίδος η Καθημερινή-4/02/08
απ το ένθετο ΟΙΚΟ της εφημερίδος η Καθημερινή-4/02/08
Κυριακή 10 Φεβρουαρίου 2008
Τα μυστικά του Ταζ Μαχάλ και οι πυρηνικές συμπάθειες του Πρωθυπουργού
Ρόδος, 18/01/2008
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Αντιπυρηνικό Παρατηρητήριο Μεσογείου:
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Αντιπυρηνικό Παρατηρητήριο Μεσογείου:
http://www.manw.org
Εμείς εδώ άλλα βλέπαμε για το ταξίδι στην Ινδία
Το ταξίδι του Πρωθυπουργού στην Ινδία ολοκληρώθηκε και όπως ανακοινώθηκε στέφθηκε από επιτυχία. Πολλά δεν έγιναν ευρέως γνωστά, οι τηλεοράσεις έπαιξαν τις επίσημες τελετές, κάποιες δηλώσεις, τις επισκέψεις στα μνημεία, τους μαχαραγιάδες κλπ. Στην ιστοσελίδα του Πρωθυπουργού μπορεί κανείς να δει αποσπάσματα από τις ομιλίες. Πουθενά όμως δεν υπάρχει αυτό που τα ινδικά μέσα ενημέρωσης έδωσαν ως πρώτη είδηση κατά την επίσκεψη του Έλληνα Πρωθυπουργού.
Σύμφωνα λοιπόν με τα ινδικά πρακτορεία ειδήσεων ο κ Καραμανλής εξέφρασε την προθυμία της Ελλάδας να υποστηρίξει το αίτημα της Ινδίας για διεθνή συνεργασία για την ειρηνική χρήση της πυρηνικής ενέργειας. Γιατί ζητάει διεθνή συνεργασία η Ινδία?
Τα δεδομένα: Η Ελλάδα, είναι μέλος -μαζί με άλλες 44 χώρες- του Nuclear Suppliers Group (NSG), που δημιουργήθηκε το 1975 ως απάντηση (τι ειρωνεία) στην πυρηνική δοκιμή της Ινδίας, που είχε πραγματοποιηθεί ένα χρόνο πριν, προκειμένου να τεθούν περιορισμοί στην εξαγωγή και μεταφορά πυρηνικών υλικών ή εξοπλισμού ή τεχνολογίας. Στη μαύρη λίστα των αποκλεισμένων χωρών είναι η Ινδία, η οποία μαζί με άλλες 3 χώρες (Ισραήλ, Πακιστάν, Β. Κορέα), είναι οι μόνες που δεν έχουν υπογράψει την Συνθήκη Μη Διάδοσης των Πυρηνικών (NPT).
Είναι η δεύτερη φορά που ο Έλληνας Πρωθυπουργός ευρισκόμενος στο εξωτερικό «ευλογεί» την πυρηνική ενέργεια. Η πρώτη φορά ήταν στη Βουλγαρία το 2006, όταν είχε δώσει το πράσινο φως για τον πυρηνικό σταθμό στο Μπέλενε. Είχε εκφράσει τότε την ικανοποίησή του για την ανάληψη εκ μέρους της Βουλγαρίας της υποχρέωσης να καλύπτονται οι όροι που έχουν σχέση με την πυρηνική ασφάλεια, παρά το γεγονός οτι έχει καταγγελθεί το πυρηνικό πρόγραμμα στο Μπέλενε ακόμα και από ανώτατους αξιωματούχους (όπως πχ του πρώην Προέδρου της Βουλγαρικής Επιτροπής Ατομικής Ενέργειας) ως υψηλότατου ρίσκου.
«Με την δήλωση του Έλληνα Πρωθυπουργού και τη διευκόλυνση που παρέχεται στην Ινδία, αχρηστεύεται στην ουσία η Συνθήκη Μη Διάδοσης των Πυρηνικών και ανοίγει ακόμα περισσότερο ο δρόμος χωρίς επιστροφή. Ευθυγραμμίζεται η Ελλάδα με την απύθμενη υποκρισία που χαρακτηρίζει τις κυρίαρχες δυνάμεις -με πρώτες τις ΗΠΑ- στα θέματα των πυρηνικών» ήταν το σχόλιο του Προέδρου του Αντιπυρηνικού Παρατηρητηρίου Μεσογείου, Θανάση Αναπολιτάνου.
Η Ελληνική Κυβέρνηση, η οποία στο εσωτερικό δια στόματος Υπουργών της δηλώνει την αντίθεσή της στην εγκατάσταση πυρηνικών σταθμών στην Ελλάδα και στο εξωτερικό διά στόματος Πρωθυπουργού διευκολύνει το δρόμο προς την πυρηνική τρέλλα, οφείλει να πάρει μιά ξεκάθαρη θέση. Ιδιαίτερα την περίοδο αυτή που εξαγγέλονται πυρηνικά προγράμματα από πολλές γειτονικές χώρες, δημιουργώντας ένα ασφυκτικό πυρηνικό κλοιό που απειλεί το Περιβάλλον, τη Ζωή και την Ειρήνη στην περιοχή.
Τα ραδιενεργά αέρια και η μόλυνση από τη λειτουργία των πυρηνικών σταθμών -πολύ περισσότερο σε περίπτωση ατυχήματος- δεν γνωρίζουν σύνορα.
Η πυρηνική ενέργεια δεν είναι λύση. Είναι ένα ακόμη πρόβλημα.
Δεν πολεμάς τη χολέρα με την πανούκλα.
Εμείς εδώ άλλα βλέπαμε για το ταξίδι στην Ινδία
Το ταξίδι του Πρωθυπουργού στην Ινδία ολοκληρώθηκε και όπως ανακοινώθηκε στέφθηκε από επιτυχία. Πολλά δεν έγιναν ευρέως γνωστά, οι τηλεοράσεις έπαιξαν τις επίσημες τελετές, κάποιες δηλώσεις, τις επισκέψεις στα μνημεία, τους μαχαραγιάδες κλπ. Στην ιστοσελίδα του Πρωθυπουργού μπορεί κανείς να δει αποσπάσματα από τις ομιλίες. Πουθενά όμως δεν υπάρχει αυτό που τα ινδικά μέσα ενημέρωσης έδωσαν ως πρώτη είδηση κατά την επίσκεψη του Έλληνα Πρωθυπουργού.
Σύμφωνα λοιπόν με τα ινδικά πρακτορεία ειδήσεων ο κ Καραμανλής εξέφρασε την προθυμία της Ελλάδας να υποστηρίξει το αίτημα της Ινδίας για διεθνή συνεργασία για την ειρηνική χρήση της πυρηνικής ενέργειας. Γιατί ζητάει διεθνή συνεργασία η Ινδία?
Τα δεδομένα: Η Ελλάδα, είναι μέλος -μαζί με άλλες 44 χώρες- του Nuclear Suppliers Group (NSG), που δημιουργήθηκε το 1975 ως απάντηση (τι ειρωνεία) στην πυρηνική δοκιμή της Ινδίας, που είχε πραγματοποιηθεί ένα χρόνο πριν, προκειμένου να τεθούν περιορισμοί στην εξαγωγή και μεταφορά πυρηνικών υλικών ή εξοπλισμού ή τεχνολογίας. Στη μαύρη λίστα των αποκλεισμένων χωρών είναι η Ινδία, η οποία μαζί με άλλες 3 χώρες (Ισραήλ, Πακιστάν, Β. Κορέα), είναι οι μόνες που δεν έχουν υπογράψει την Συνθήκη Μη Διάδοσης των Πυρηνικών (NPT).
Είναι η δεύτερη φορά που ο Έλληνας Πρωθυπουργός ευρισκόμενος στο εξωτερικό «ευλογεί» την πυρηνική ενέργεια. Η πρώτη φορά ήταν στη Βουλγαρία το 2006, όταν είχε δώσει το πράσινο φως για τον πυρηνικό σταθμό στο Μπέλενε. Είχε εκφράσει τότε την ικανοποίησή του για την ανάληψη εκ μέρους της Βουλγαρίας της υποχρέωσης να καλύπτονται οι όροι που έχουν σχέση με την πυρηνική ασφάλεια, παρά το γεγονός οτι έχει καταγγελθεί το πυρηνικό πρόγραμμα στο Μπέλενε ακόμα και από ανώτατους αξιωματούχους (όπως πχ του πρώην Προέδρου της Βουλγαρικής Επιτροπής Ατομικής Ενέργειας) ως υψηλότατου ρίσκου.
«Με την δήλωση του Έλληνα Πρωθυπουργού και τη διευκόλυνση που παρέχεται στην Ινδία, αχρηστεύεται στην ουσία η Συνθήκη Μη Διάδοσης των Πυρηνικών και ανοίγει ακόμα περισσότερο ο δρόμος χωρίς επιστροφή. Ευθυγραμμίζεται η Ελλάδα με την απύθμενη υποκρισία που χαρακτηρίζει τις κυρίαρχες δυνάμεις -με πρώτες τις ΗΠΑ- στα θέματα των πυρηνικών» ήταν το σχόλιο του Προέδρου του Αντιπυρηνικού Παρατηρητηρίου Μεσογείου, Θανάση Αναπολιτάνου.
Η Ελληνική Κυβέρνηση, η οποία στο εσωτερικό δια στόματος Υπουργών της δηλώνει την αντίθεσή της στην εγκατάσταση πυρηνικών σταθμών στην Ελλάδα και στο εξωτερικό διά στόματος Πρωθυπουργού διευκολύνει το δρόμο προς την πυρηνική τρέλλα, οφείλει να πάρει μιά ξεκάθαρη θέση. Ιδιαίτερα την περίοδο αυτή που εξαγγέλονται πυρηνικά προγράμματα από πολλές γειτονικές χώρες, δημιουργώντας ένα ασφυκτικό πυρηνικό κλοιό που απειλεί το Περιβάλλον, τη Ζωή και την Ειρήνη στην περιοχή.
Τα ραδιενεργά αέρια και η μόλυνση από τη λειτουργία των πυρηνικών σταθμών -πολύ περισσότερο σε περίπτωση ατυχήματος- δεν γνωρίζουν σύνορα.
Η πυρηνική ενέργεια δεν είναι λύση. Είναι ένα ακόμη πρόβλημα.
Δεν πολεμάς τη χολέρα με την πανούκλα.
Δευτέρα 28 Ιανουαρίου 2008
Στέλιος Φαϊτάκης
Στέλιος Φαϊτάκης
(www.myspace.com/bizareone)
Σπούδασε στη Σχολή Kαλών Tεχνών της Aθήνας (1996-2003). Aσχολήθηκε αρχικώς με το γκράφιτι. Tώρα ζωγραφίζει από μικρούς καμβάδες μέχρι ολόκληρους τοίχους, με ιδιαίτερη προτίμηση στην τεχνική της εικονογραφίας. Aπό το 2001 έως σήμερα συμμετείχε σε διάφορα φεστιβάλ κόμικς και γκράφιτι, όπως επίσης και στην πολιτιστική Oλυμπιάδα (Xρωμόπολις). Φέτος πήρε μέρος στην 1η Biennale της Aθήνας “Destroy Athens”. Tελευταία του συμμετοχή είναι στην ομαδική έκθεση “Tenderloin” στην γκαλερί The Breeder, που βρίσκεται σε εξέλιξη.
Παρασκευή 18 Ιανουαρίου 2008
Σύνδεσμος Αντιρρησιών Συνείδησης
"Refusing to kill is not a crime"
ΑΠΟ ΤΟ SITE www.antirrisies.gr.
Αξίζει να ρίξετε μια ματιά!!!
ο ΣΑΣ:
Διεκδικεί την αναγνώριση της αντίρρησης συνείδησης και της άρνησης στράτευσης ως δικαιωμάτων στην Ελλάδα.
Παρέχει πληροφορίες για την άρνηση στράτευσης στους ενδιαφερόμενους.
Δουλεύει για την θεσμοθέτηση δίκαιης εναλλακτικής κοινωνικής υπηρεσίας, χωρίς τον άκρως αποτρεπτικό και τιμωρητικό χαρακτήρα που αυτή έχει σήμερα.
Στηρίζει τους κρατούμενους και διωκόμενους αντιρρησίες συνείδησης νομικά, οικονομικά και με κάθε δυνατό τρόπο.
Διεκδικεί την παύση κάθε διώξεως ενάντια στους αντιρρησίες συνείδησης και
Προωθεί με συνέπεια την υπόθεση της ειρήνης και του αντιμιλιταρισμού σε συνεργασία με άλλες ανάλογες οργανώσεις, χωρίς να εξυπηρετεί άλλους, π.χ. κομματικούς, στόχους
Εργάζεται προς την κατεύθυνση της κατάργησης του θεσμού της υποχρεωτικής στρατιωτικής θητείας (πλήρης λίστα των αιτημάτων του Συνδέσμου Αντιρρησιών Συνείδησης)
Πέμπτη 17 Ιανουαρίου 2008
60 χρόνια από τη Νάκμπα
Εκδήλωση στην Αθήνα με τον Μοχάμεντ Μπάρακε
Στις 19 Iανουαρίου 2008, 6.00 μ.μ., στην ΕΣΗΕΑ (Ακαδημίας 20).
Ο βουλευτής Μοχάμεντ Μπάρακε, μια από τις πολύ σημαντικές προσωπικότητες του Παλαιστινιακού αγώνα, έρχεται στην Αθήνα για να μιλήσει σε ανοιχτή συζήτηση του Συλλόγου Ιντιφάντα. Η συζήτηση με τίτλο «1948-2008: εξήντα χρόνια προσφυγιάς για τους Παλαιστίνιους» θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 19 Γενάρη στις 6:00 μμ στην αίθουσα της ΕΣΗΕΑ (Ακαδημίας 20, πρώτος όροφος) και εντάσσεται στον κύκλο εκδηλώσεων για τα 60 χρόνια από την Παλαιστινιακή Νάκμπα (Καταστροφή), δηλαδή την ίδρυση του κράτους του Ισραήλ.
Ο Μπάρακε είναι ηγέτης του Δημοκρατικού Μετώπου για την Ειρήνη και την Ισότητα και εκλέγεται στο Ισραηλινό κοινοβούλιο με τις λίστες του Κομμουνιστικού Κόμματος Ισραήλ. Στον υπόλοιπο κόσμο έχει γίνει ιδιαίτερα γνωστός από τις θυελλώδεις αντιπαραθέσεις του με τους Ολμέρτ και Σαρόν που πολύ συχνά έχουν οδηγήσει στην αποπομπή του από την αίθουσα συνεδριάσεων της Βουλής. Για πολλούς ο Μοχάμεντ Μπάρακε είναι σύμβολο του αγώνα των Παλαιστινίων που είναι πολίτες του Ισραήλ, για ειρήνη και άρση του σε βάρος τους απαρτχάιντ. Υπενθυμίζεται ότι οι Παλαιστίνιοι πολίτες του Ισραήλ υφίστανται καθημερινά εξωφρενικές ρατσιστικές διακρίσεις που τους καθιστούν πολίτες δεύτερης κατηγορίας: συστηματική λεηλασία της γης τους, απώλεια ιθαγένειας για αστείους λόγους, χαμηλότερα μεροκάματα, αστυνομική βία, προσβλητικές και απαξιωτικές συμπεριφορές, ακόμα και ταυτότητες διαφορετικού χρώματος…
Στην εκδήλωση θα παρουσιαστεί επίσης από τη Νόρμα Ρισμάουι το βιβλίο του Κέντρου για τον Επαναπατρισμό των Παλαιστίνιων Προσφύγων Badil, «Επιστρέφοντας στο Καφρ Μπιρίμ» που μεταφράστηκε στα ελληνικά από τον Σύλλογο Ιντιφάντα Το βιβλίο έχοντας ως αφετηρία ένα συγκεκριμένο χωριό πραγματεύεται τη συστηματική εθνοκάθαρση στην οποία στηρίχτηκε η ίδρυση του Ισραήλ.
Από την πλευρά του Συλλόγου Ιντιφάντα θα παρουσιαστούν οι διεθνείς πρωτοβουλίες που αναπτύσσονται για την άρση της πολιορκίας της Γάζας, οι εξελίξεις στο κίνημα του Μποϊκοτάζ, καθώς και το κείμενο με τις υπογραφές από ελληνικούς φορείς για τον τερματισμό του αποκλεισμού της Γάζας.
Σύλλογος Αλληλεγγύης στον Παλαιστινιακό Λαό «Ιντιφάντα»
26 Γενάρη 2008 Προπύλαια 12:00
Διεθνής μέρα δράσης ενάντια στη νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση
Στις 26 Γενάρη 2008 διαδηλώνουμε σε όλον τον κόσμο ενάντια στην παγκόσμια αδικία, τη φτώχεια, την εξαθλίωση, τον πόλεμο, το ρατσισμό, την καταστροφή του περιβάλλοντος, το σεξισμό. Στις 26 Γενάρη 2008 την ώρα που το παγκόσμιο κλαμπ του προκλητικού πλούτου και της ανθρωποφάγου απληστίας θα συνεδριάζει στο Νταβός της Ελβετίας, εμείς ο κόσμος της εργασίας και της αντίστασης θα διαδηλώνουμε στις πέντε γωνιές του πλανήτη για το δίκαιο και τη δικαιοσύνη. Στις 26 Γενάρη 2008 τη ώρα που θα συνεδριάζει το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ στο Νταβός, οι ακτιβιστές και οι ακτιβίστριες του Παγκόσμιου Κοινωνικού Φόρουμ θα βγαίνουν στους δρόμους για να διεκδικήσουν τα δικαιώματα τους, για να απαιτήσουν όσα τους ανήκουν και καθημερινά τα ληστεύουν χρηματιστές, εργοδότες και κυβερνήσεις. Στις 26 Γενάρη 2008 διαδηλώνουμε σε όλον τον κόσμο ενάντια στη νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση.Γιατί, λοιπόν, να διαδηλώσουμε;Λέγεται ότι η ποιότητα μιας κοινωνίας κρίνεται από τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζει τα παιδιά. Τι μπορεί, λοιπόν, να σκεφτεί κανείς για τη σημερινή κοινωνία όταν κάθε τρία δευτερόλεπτα ένα παιδί πεθαίνει από την πείνα και τις συνεπακόλουθες αρρώστιες; Πόσο άδικος και βάρβαρος είναι ένας κόσμος όπου πεθαίνουν κάθε μέρα τριάντα χιλιάδες παιδιά, δηλαδή δέκα εκατομμύρια το χρόνο; Πώς μπορούμε να μην εξεγειρόμαστε ενάντια σε ένα οικονομικό σύστημα εξαιτίας του οποίου περισσότερο από ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι ζουν με λιγότερο από ένα δολάριο (δηλαδή λιγότερο από ένα ευρώ) την ημέρα και πάνω από πενήντα χιλιάδες πεθαίνουν κάθε μέρα εξαιτίας της φτώχειας και των ασθενειών που σχετίζονται με αυτή;Και στην Ελλάδα;Μπορεί στη χώρα μας η κατάσταση να μην είναι τόσο δραματική όσο στις χώρες του Παγκόσμιου Νότου, αλλά τόσο οι στατιστικές όσο και η καθημερινή μας εμπειρία δείχνουν ότι δουλεύουμε (όσοι έχουμε δουλειά.) περισσότερο και αμειβόμαστε λιγότερο, ότι η ανασφάλεια για το μέλλον μεγαλώνει και ο ελεύθερος χρόνος μικραίνει, ότι η ζωή γίνεται πιο δύσκολη. Είναι εξόχως αποκαλυπτικό ότι ενώ από το 1980 το Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν (ο πλούτος που παράγουμε) αυξήθηκε κατά 85%, οι στατιστικά φτωχοί (οικογένειες με μισθό κάτω από 850 ευρώ) ξεπέρασαν αισίως τα δύο εκατομμύρια διακόσιες χιλιάδες και οι άνεργοι τις πεντακόσιες χιλιάδες. Την ίδια στιγμή που η Ελλάδα έχει το μεγαλύτερο ποσοστό φτώχειας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, οι ελληνικές επιχειρήσεις έχουν τη μεγαλύτερη κερδοφορία στην Ευρώπη.Τίποτα δεν είναι τυχαίοΕίναι προφανές ότι αυτή η κατάσταση που οι λίγοι συσσωρεύουν τεράστιο πλούτο και οι πολλοί απέραντη μιζέρια, ούτε τυχαία είναι ούτε αποτέλεσμα κάποιων αναπόδραστων ιστορικών αναγκαιοτήτων. Αποτελεί, αντιθέτως, αποτέλεσμα της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης και των κυβερνητικών πολιτικών που την εκφράζουν. Το ποιος φταίει για την παγκόσμια φτώχεια γίνεται φανερό αν αναλογιστούμε ότι κάθε χρόνο η Υποσαχάριος Αφρική πληρώνει για να καλύψει τα χρέη της 14,5 δισεκατομμύρια δολάρια στις πλούσιες δυτικές χώρες καθώς και σε οργανισμούς όπως το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και η Παγκόσμια Τράπεζα. Ή ας σκεφτούμε πόσο πραγματικά ελεύθερο και δίκαιο είναι το παγκόσμιο εμπόριο όταν οι καλλιεργητές του καφέ πληρώνονται 1 δολάριο το κιλό και ο καταναλωτής πληρώνει τελικά περίπου 15 δολάρια. Οι πολιτικές που επιβάλλουν οι πλούσιες χώρες και οι διεθνείς οργανισμοί (ιδιωτικοποιήσεις των δημόσιων υπηρεσιών, άνοιγμα των εγχώριων αγορών, αποκλειστικά εξαγωγικός προσανατολισμός της γεωργίας, κάλυψη υπέρογκων τόκων δανεισμού) διαλύουν τις τοπικές οικονομίες και ρίχνουν δισεκατομμύρια ανθρώπους στην ανέχειαΤα ίδια και εδώ Και στην Ελλάδα, όμως, η καθ' ημάς εκδοχή της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης έχει καταστρεπτικά αποτελέσματα. Είκοσι χρόνια περικοπών στους μισθούς και τις συντάξεις, ιδιωτικοποιήσεων των δημόσιων υπηρεσιών, συμπίεσης στις κοινωνικές δαπάνες, έκαναν τους φτωχούς φτωχότερους και τους πλούσιους πλουσιότερους. Με οδηγό τη Συνθήκη του Μάαστριχτ (την Ευρωπαϊκή Βίβλο της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης) οι κυβερνήσεις της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ ακολούθησαν πιστά την πολιτική που θεωρεί την ευημερία των χρηματιστηρίων ποιο σημαντική από αυτή των εργαζομένων, που έχει σε μεγαλύτερη υπόληψη τα κέρδη από ό,τι τους ανθρώπους. Τώρα έχουν βάλει στο στόχαστρο τις συντάξεις και την κοινωνική ασφάλιση. Αυτοί οι ίδιο που επί δεκαετίες λεηλάτησαν τα αποθεματικά των Ταμείων μας με καταθέσεις μηδενικού επιτοκίου, τζογάρισμα στο χρηματιστήριο και πιο πρόσφατα με τα περιβόητα δομημένα ομόλογα, αυτοί οι ίδιοι μας καλούν σε νέες θυσίες (λες και έχουμε κάνει λίγες μέχρι τώρα.). Αντί να αυξήσουν τις συντάξεις πείνας, αντί να επιβάλουν την ασφάλιση των εκατοντάδων χιλιάδων μεταναστών συναδέλφων και νέων εργαζομένων που δουλεύουν χωρίς στοιχειώδη δικαιώματα, αντί να επιστρέψουν τα κλεμμένα των Ταμείων, επιδιώκουν αύξηση των ορίων ηλικίας και μείωση των συντάξεων. Γι' αυτό και η λύση δεν βρίσκεται σε ψευδεπίγραφους διαλόγους, αλλά στο να ακολουθήσουμε το παράδειγμα των Γάλλων εργαζομένων που ήδη έχουν ξεσηκωθεί για τα δικά τους ασφαλιστικά δικαιώματα.Στους δρόμους για τα δίκια μας και τη δικαιοσύνηΤο Ελληνικό Κοινωνικό Φόρουμ καλεί στις 26 Γενάρη 2008 σε συγκέντρωση στις 12:00 στα Προπύλαια. Όπως και στις άλλες χώρες του πλανήτη, πρέπει και εδώ να είμαστε πολλοί αυτοί που θα ανταποκριθούμε στο κάλεσμα του Παγκόσμιου Κοινωνικού Φόρουμ για να πούμε όχι στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ του Νταβός και τη νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση. Για να διεκδικήσουμε τη διαγραφή του χρέους των φτωχών χωρών και να στηρίξουμε υο αίτημα των λαών τους να γίνουν κύριοι των ζωών τους. Για να πούμε βροντερό όχι στην κυβερνητική επίθεση στις συντάξεις και τα Ταμεία. Για να φωνάξουμε ένα μεγάλο Φτάνει πια! με τις ιδιωτικοποιήσεις και τις περικοπές των κοινωνικών δαπανών. Στις 26 Γενάρη στην Αθήνα και σε όλον τον κόσμο βγαίνουμε στους δρόμους για να φωνάξουμε δυνατά ώστε να ακουστούμε μέχρι το Νταβός Ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός!Ελληνικό Κοινωνικό Φόρουμ / Συντονιστικό Αθήνας
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)