"Μικρές ελευθερίες"

Τι μέρα κι αυτή...

Είπα να χαλαρώσω, μια μερα πριν τα οικογενειακά τραπέζια της Δευτέρας.

Ε, ας παω ενα σινεμαδάκι!

Ξεφυλλίζω το αθηνόραμα.

Το ματι πεφτει σε μια ελληνική ταινία "Μικρές ελευθερίες" του Κ.Ζάππα, ενδιαφέρον υπόθεση κι αφού τη διανομή έχει αναλάβει η Zentropa(εταιρία διανομής του Lars Von Trier),ενδιαφέρον θα είναι.

Τι το΄ θελα!

Έκοψα φλέβες. Ήταν σαν να κάθομαι σε ηλεκτρική καρέκλα. Μετά από 20' με σφιγμένο στομάχι σκέφτηκα να φύγω, να κάνω ένα τσιγαράκι ρε αδερφέ να ηρεμήσω! Αλλά δεν το΄χω κάνει γι΄άλλες κι άλλεςς ταινίες.

Οχι,θα την δω μέχρι το ΤΕΛΟΣ!

Η μονη άμυνα, που μου είχε μείνει ήταν το γέλοιο.

Ναι,πραγματικά γέλασα!

Απέναντι σε μια υπερβολική οπτική της φρικαλεότητας!

Μπορεί η υπόθεση και η σύλληψη αυτής να πραγματεύεται μια αλήθεια,όμως ο τρόπος που σκηνοθετικά ήταν δωσμένη με τα συνεχή κοντινά πλάνα,τους εκκωφαντικούς θορύβους,τις κραυβγές,τα σάλια,τη βρώμα... όλη αυτή η υπερβολή δεν είχε να μου αποδείξει τίποτα παραπάνω απ αυτό που έβλεπα,ένα συνεχή βιασμό.

Μόνο εικόνες φρίκης, με φτωχούς έως ανύπαρκτους διαλόγους,τόσο επιφανειακή κι ωμή οπτική! Χωρίς καμία εμβάνθυνση στους χαρακτήρες.

Μια αρρώστια! Όλη αυτή την αρρώστια ακόμα κι ένα παιδί θα μπορούσε να την αποδόσει με μια κάμερα!

Η υπερβολή κι ο εντυπωσιασμός είναι η εύκολη λύση.

Το κάτι παραπάνω όμως...

Δεν θέλω να φανώ ισοπεδωτική, μπορεί και να την αδικώ.

Ίσως, αν ήταν μικρού μήκους να είχε άλλη δυναμική.

Προτείνω να την δείτε, γιατί καλό είναι να βλέπουμε και τα φρούτα του τόπου μας κι όχι μόνο τις αμερικανιές.

Και θα περιμένω σχόλια!

Καλό μήνα!

ΥΠΟΘΕΣΗ

από http://www.cinemag.gr/movies.asp?catid=10177&subid=2&tag=13018&pubid=1781696

Ένας αυταρχικός άντρας στα ορεινά της ελληνικής επαρχίας εμπορεύεται μετανάστες και νεαρές πόρνες από τις Βαλκανικές χώρες. Ο άντρας δεν διστάζει να εκπορνεύσει την ανήλικη κόρη του, Φανή. Η Φανή, εξαρτημένη πια από τα ναρκωτικά και ψυχικά ανάπηρη, δεν αντιστέκεται στη βία του πατέρα της και δουλεύει ως πόρνη για αυτόν. Ο πατέρας επιθυμεί να εκπορνεύσει και τον μικρό του γιο, τον Χρήστο. Ο Χρήστος, άγουρος ακόμα και εγκλωβισμένος σε αυτήν την οικογένεια, φέρεται αυτοκτονικά. Ανάμεσα στα δύο αδέλφια, τη Φανή και τον Χρήστο, γεννιέται αναπόφευκτα ερωτισμός. Το μόνο που έχουν είναι ο ένας τον άλλον. Κανείς τους όμως δεν το παραδέχεται. Και κανείς δεν μπορεί ακόμα να κάνει κάτι για τον άλλον. Η Φανή μέρα με την μέρα καταρρέει. Ο πατέρας συνεχίζει να βασιλεύει. Ο μικρός του γιος όμως, ο Χρήστος, αντιστέκεται. Μετά την εφηβεία, έρχεται η ώρα της διαδοχής για έναν άντρα. Αρνείται την εκπόρνευσή του από τον πατέρα του. Αλλά στο βασίλειο του πατέρα, ο τελευταίος λόγος ανήκει στον βασιλιά...